tag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post5553118437317478926..comments2023-08-02T14:41:46.456+03:00Comments on Sraosha: Απαραίτητο συμπλήρωμαSraoshahttp://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-52611848130890316012007-05-10T02:52:00.000+03:002007-05-10T02:52:00.000+03:00Επειδή η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή και θανατηφόρο...Επειδή η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή και θανατηφόρος νόσος (αυτοκτονίες), δεν επιτρέπεται σήμερα στον 21ο αιώνα, να μην γνωρίζει κάποιος αν πάσχει ή όχι. <br><br>Ο Ψυχίατρος μπορεί και μετράει την κατάθλιψη με ακρίβεια (εκατοστού, σαν να πρόκειται για μήκος!). Αλλά για λόγους κοινωνικών συμπλεγμάτων, λίγοι πάνε στον Ψυχίατρο (όταν "φτάσει ο κόμπος στο χτένι").<br><br>Έτσι, έγραψα μια <b>on-line κλίμακα μέτρησης της κατάθλιψης</b>, σύμφωνα με τα σημερινά πρότυπα στην Ψυχιατρική. Δωρεάν, ανώνυμα και ελεύθερα, μπορεί ο καθένας να κάνει μια μέτρηση της κατάθλιψης, όποτε θέλει και όσο συχνά θέλει.<br><br>Την <b>on-line κλίμακα μέτρησης της κατάθλιψης</b>, θα τη βρείτε εδώ: <br><br><b><a href="http://psi-gr.tripod.com/depression_score.html" rel="nofollow" rel="nofollow">Δωρεάν on-line μέτρηση της κατάθλιψης.</a></b> <br><br><b><a href="http://psi-gr.tripod.com/depression_score.html" rel="nofollow" rel="nofollow">http://psi-gr.tripod.com/depression_score.html</a></b><br><br><br>Μπορείτε επίσης να δείτε και το ειδικό αφιέρωμα στην κατάθλιψη, στο site:<br><br>http://psi-gr.tripod.com<br><br><a href="http://psi-gr.tripod.com" rel="nofollow" rel="nofollow">http://psi-gr.tripod.com</a><br><br>Θοδωρής Π. Δασκαλόπουλος, ΨυχίατροςΘοδωρής Δασκαλόπουλοςhttp://www.blogger.com/profile/11194279475971458844noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-17793271316761091072007-03-24T13:39:00.000+02:002007-03-24T13:39:00.000+02:00Παραδειγματίζοντας πάντως αυτό που λέτε για το πόσ...Παραδειγματίζοντας πάντως αυτό που λέτε για το πόσο απατηλά είναι τα "γυμνά" δεδομένα, έκανα <a href="http://sraosha.blogspot.com/2007/03/blog-post_3981.html#6718244059432264974" rel="nofollow" rel="nofollow">αυτό το σχόλιο</a>.Sraoshahttp://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-49846318099179439342007-03-23T19:38:00.000+02:002007-03-23T19:38:00.000+02:00Κι εγώ ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Δεν διαφωνούμε...Κι εγώ ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Δεν διαφωνούμε καθόλου και καλά κάνετε να ασκείτε κριτική από την πλευρά του πελάτη. Να 'ταν μονάχα όλοι τόσο ανοιχτόμυαλοι στην κριτική τους...π2noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-89722195586951219252007-03-23T18:20:00.000+02:002007-03-23T18:20:00.000+02:00Συμφωνώ μαζί σας και ευχαριστώ πολύ για τις διορθώ...Συμφωνώ μαζί σας και ευχαριστώ πολύ για τις διορθώσεις και διευκρινίσεις.<br><br>Να θέσω πιο απλά μία από τις βασικές ιδέες του ποστ, όπως αφορμήθηκε από εκείνο του ακίνδυνου: σε ζητήματα κοινωνίας, οικονομίας και πολιτικής όλοι έχουμε και όλοι πρέπει να έχουμε λόγο και φρονώ πως τα προβλήματα σε αυτούς τους τομείς λύνονται μόνον 'από κάτω', όταν όλοι εκφέρουν άποψη και δραστηριοποιούνται. Η γνώμη μερικών (ας τους πούμε έτσι) νεοφιλελεύθερων, ότι ζητήματα διακυβέρνησης, οικονομικής πολιτικής, άμυνας και των ορίων των προσωπικών ελευθεριών είναι ζητήματα για τα οποία μόνον οι τεχνοκράτες δικαιούνται να γνωματεύουν, μου είναι απεχθής και τη θεωρώ εκ του (εξουσιαστικού) πονηρού.<br><br>Τώρα, επειδή πολλοί νομίζουν ότι κάτι ήθελα να πω για τον (ανούσιο και πληκτικό και 'εκτός θέματος' πλέον) καβγά του βιβλίου: δεν ήθελα. Ωστόσο, νομίζω ότι αυτό που λέτε (<b><i>ούτε οι επιστήμονες μπορούν να βρίζουν τον πελάτη, αλλά ούτε ο πελάτης έχει πάντα δίκιο</i></b>) ωραία τα συνοψίζει.<br><br>Επειδή με παρόμοια ζητήματα έχω ασχοληθεί επανειλημμένα στο μπλογκ, ρίχνοντας συνήθως το βάρος στην κριτική του "πελάτη", ήθελα εδώ απλώς να ξεκαθαρίσω ότι ούτε όλοι οι 'πανεπιστημιακοί' είναι επιστήμονες, ούτε μπορούν οι επιστήμονες να βρίζουν τον πελάτη.<br><br>Άλλη είναι η αποστολή τους: η κοινωνία τους συντηρεί, ως άλλο ιερατείο, για να τη διαφωτίζουν. Μόνο που οι επιστήμονες μπορούν (;) να τη διαφωτίζουν.Sraoshahttp://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-7777621244460053502007-03-23T11:59:00.000+02:002007-03-23T11:59:00.000+02:00Δίστασα να σας γράψω για τρεις λόγους: 1) ως εργαζ...Δίστασα να σας γράψω για τρεις λόγους: 1) ως εργαζόμενος στις «περιγραφικές» επιστήμες είμαι ενδεχομένως προκατειλημμένος· 2) πρέπει να κόψω το κακό συνήθειο να φέρνω αντιρρήσεις κυρίως στους ανθρώπους που εκτιμώ· 3) παρότι θεωρώ ότι ο συλλογισμός σας έχει λάθος προκείμενες, συμφωνώ με το συμπέρασμά σας. <br>Στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες υπάρχει όντως αδυναμία πρόβλεψης (τουλάχιστον σε πολλές από αυτές). Αλλά αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει θεωρία, ούτε σημαίνει ότι, σε μια δημόσια, μη τεχνική συζήτηση, το μόνο πλεονέκτημα των επιστημόνων «είναι η συστηματική πρόσβαση σε (πολύ) περισσότερα δεδομένα, όχι η εμπέδωση σύνθετων θεωρητικών συστημάτων». Τα ίδια τα δεδομένα από μόνα τους σπανίως λένε κάτι· χωρίς τεχνικές ανάγνωσης αυτών των δεδομένων, ερμηνείας τους, τοποθέτησής τους σ’ ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, είναι πολύ εύκολο τα «γυμνά» δεδομένα να οδηγήσουν σε παρερμηνείες. Σε όλες τις επιστήμες η κύρια δουλειά των επιστημόνων δεν είναι τα δεδομένα, είναι η ερμηνεία τους και η άντληση ευρύτερων συμπερασμάτων που με τη σειρά τους βοηθούν στην ερμηνεία και άλλων δεδομένων. <br>Παρά ταύτα δεν διαφωνώ ότι όλοι έχουν δικαίωμα λόγου σε μια δημόσια συζήτηση για όλα αυτά που λέτε. Όχι μόνο γιατί οι ειδικοί συχνά αναπαράγουν έναν κυρίαρχο λόγο, όχι μόνο λόγω της συνδικαλιστικής υπεροψίας που συχνά τους χαρακτηρίζει, αλλά κυρίως για έναν άλλο λόγο. <br>Οι θετικές επιστήμες είναι εργαλειακές. Το αντικείμενό τους είναι εξωτερικό ως προς την κοινωνία και η επιστημονική διαδικασία είναι ένα εργαλείο, άρα λίγο πολύ αδιάφορη για το ευρύ κοινό, που ενδιαφέρεται κυρίως για το αποτέλεσμα. Οι ανθρωπιστικές επιστήμες όμως υποτίθεται ότι συνδιαμορφώνουν με την κοινωνία τον τρόπο με τον οποίο αυτή διαβάζει τον εαυτό της. Να το πω λίγο ακραία: στις θετικές επιστήμες ο πελάτης αγοράζει μόνο το τελικό προϊόν· στις ανθρωπιστικές το προϊόν που αγοράζει ο πελάτης είναι το τελικό προϊόν μαζί με τη διαδικασία παραγωγής του. Για να γίνει σωστά η δουλειά πρέπει ταυτόχρονα και να δουλεύει ο παραγωγός με μια σχετική ελευθερία και να συνδιαλέγεται συνεχώς με τον πελάτη. Ούτε οι επιστήμονες μπορούν να βρίζουν τον πελάτη, αλλά ούτε ο πελάτης έχει πάντα δίκιο…π2noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-11564041148983096612007-03-22T22:39:00.000+02:002007-03-22T22:39:00.000+02:00Έχεις δίκιο πως η σχέση των αμερικανών (γιατρών) μ...Έχεις δίκιο πως η σχέση των αμερικανών (γιατρών) με τα ψυχοφάρμακα, η ευκολία με την οποία τα ψυχοφάρμακα συνταγογραφούνται (εκεί) καθώς και η ευχέρεια με την οποία διαγινώσκουν οι αμερικανοί γιατροί κατάθλιψη (και βάλε...) είναι πονεμένες ιστορίες.Sraoshahttp://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-18228256467257642762007-03-22T22:35:00.000+02:002007-03-22T22:35:00.000+02:00Η ψυχική υγεία ίσως να μην είναι το καλύτερο παράδ...Η ψυχική υγεία ίσως να μην είναι το καλύτερο παράδειγμα. Το λέω έχοντας στο νου το πρόγραμμα TeenScreen (<a href="http://www.google.com/search?hl=en&safe=off&domains=http%3A%2F%2Fwww.counterpunch.org&q=intitle%3Ateenscreen&btnG=Search&sitesearch=http%3A%2F%2Fwww.counterpunch.org" rel="nofollow" rel="nofollow">Counterpunch</a>, <a href="http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/06/15/AR2006061501984.html?nav=rss_nation/science" rel="nofollow" rel="nofollow">Washington Post</a>)akindynoshttp://www.blogger.com/profile/11945216440917840737noreply@blogger.com