Σάββατο 2 Ιουλίου 2005

μορφή από χώμα κι ουρανό

Χτες το βράδυ με κουβαλησαν πάλι σε μια μουσική σκηνή, όπου το πρόγραμμα ήταν κατά τα τρία πέμπτα ίδιο με αυτό άλλων μουσικών σκηνών. Με μία διαφορά: τα παιδιά της 'Αυλαίας' ξέρουνε να παίζουν μουσική. Εξ ου και γίνεται το "δώσε κι εμένα μπάρμπα" εκεί μέσα.

Μέσα στα πολλά και διάφορα που (ξαν)ακούσαμε, ξανάκουσα και το 'Ζεϊμπέκικο' του Νιόνιου. Ανέκαθεν πίστευα πως πρόκειται για το καλύτερο ελληνικό τραγούδι στιχουργικά, και με πολύ μεγάλη διαφορά. Αφήστε την ποίηση στην άκρη τώρα, είναι άδικο να τα βάζει ο Ελύτης κι ο Αναγνωστάκης με τον κοσμάκη. Ξεχάστε μυρτιές, αετούς χωρίς φτερά, προσκυνητές, γυρίζει το γρανάζι, βυζάκια έξω, έι βαλλά, διψάω σαν ψάρι στον βυθό, ποια θυσία, τον Μπάμπη τον Φλου, το κόκκινο το κίτρινο το μπλε, μες στη νύχτα φύγαν τα πουλιά, δυο πόρτες, θάλασσα μνήμη, τη γάτα τη Σερενάτα, τον Γκάτσο συλλήβδην και τη δισέγγονη αυτού Λίνα -- ξεχάστε και το ρεμπέτικο ακόμα: ο Νιόνιος, μέσα στην πολύτιμη ώρα όπου έγραψε το 'Ζεϊμπέκικο', μας έδωσε ένα τραγούδι που εξακτινώνει αναγνώσεις επί αναγνώσεων και ανοίγεται σε πολλαπλά νοήματα. Συγκεφαλαιώνει όλη την Νεολληνική Παθολογία χωρίς συνθηματολογία και κορώνες (παραδόξως, θα πει κανείς εάν αναλογιστεί τι μάς έπαθε μετά ο Νιόνιος...), ενώ είναι ερωτικό τραγούδι κι ένας θεσπέσιος ύμνος ταυτόχρονα.

Όταν τα Χριστούγεννα του 2003 ζήτησα να δώσουν €40 για πάρτη μου και να μου πάρουν την ανοικονόμητα εκδεδομένη 'Σούμα' του Σαβ. (με όλους τους στίχους), περίμενα πως ο βησιγότθος που έκανε την επιμέλεια θα φρόντιζε να περιλάβει και τους στίχους της δεύτερης φωνής του τραγουδιού, χωρίς την οποία κολοβώνεται και γίνεται εν μέρει ασυνάρτητο. Αμ δε. Τουλάχιστον την άκουσα τραγουδισμένη χτες βράδυ και ηρέμησα λίγο.

GatheRate

5 σχόλια:

  1. Differing opinion: Μπροστά στη λιτότητα της Δημοσθένους Λέξεως το Ζεϊμπέκικο είναι χολιγουντιανή υπερπαραγωγή γεμάτη αρχετυπικές εικόνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μμ, ναι, Δημοσθένους Λέξις, βεβαίως, βεβαίως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το τραγούδι αυτό μ'αρέσει τόσο πολύ που ντρέπομαι να το ακούσω με άλλους!Μου φαίνεται πως ξεστομίζει κάποιες προσωπικές μου σκέψεις χωρίς φιόγκους και δαντέλες.Είπα ντρέπομαι με τον τρόπο που ντρέπεσαι να μιλήσεις για τα όνειρά σου -τώρα που τα αγοράζεις με το κιλό και το μέτρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "ντρέπομαι με τον τρόπο που ντρέπεσαι να μιλήσεις για τα όνειρά σου -τώρα που τα αγοράζεις με το κιλό και το μέτρο"

    Πολύ ΩΡΑΙΟ!

    Όσο για το "Ζεϊμπέκικο" με τις πάμπολλες μορφές,ίσως να το αγαπήσαμε τόσο (ΚΑΙ) επειδή ήταν Ροκ ακόμη και για την πιο Ροκ Ελληνίδα τραγουδίστρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πάντως, χωρίς να χρειαστεί να κάνουμε συγκρίσεις,το τραγούδι αυτό έχει αρκετή ενέργεια για να φωτίσει μια μικρή πόλη

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή