tag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post2785290024614878975..comments2024-03-20T20:40:59.380+02:00Comments on Sraosha: Η φτώχεια, οι χαρές κι η αποφορά τηςSraoshahttp://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comBlogger11125tag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-41653459670114022252008-01-17T21:32:00.000+02:002008-01-17T21:32:00.000+02:00Teodor Adornoτέχνη και μαζική κουλτούρα, παρ εξαμπ...Teodor Adorno<br>τέχνη και μαζική κουλτούρα, παρ εξαμπλ....<br>αχαααχα ''το στρινγκάκι το έχει το ρίσκο του''....<br>θυμήθηκα ένα παλικάρι, ψηλό και αρρενωπό, που τη δεκαετία του 80 σ'ένα εσωρουχάδικο που ήμουν με τη μάνα μου, είχε πει για ένα στρινγκάκι ή μικρό δαντελένιο βρακί το απίθανο ''α είναι πολύ μικρό σε έκταση και η δαντέλα λίγη, θα μου φαίνεται όλη η τρίχα'' πάγωσαν οι πελάτες και η πωλήτρια έμεινε κάγκελο καθώς νόμιζε ότι έπαιρνε δώρο!<br>η αποτρίχωση δεν ήταν ακόμα της μόδας :)!gasireuhttp://www.blogger.com/profile/16960000500797429385noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-81323739947420916502008-01-15T15:46:00.000+02:002008-01-15T15:46:00.000+02:00@aerosol: Περισσότερος χρόνος και χώρος για διάλογ...@aerosol: Περισσότερος χρόνος και χώρος για διάλογο μεταξύ των διαφόρων επιπέδων της κουλτούρας υπήρχε σίγουρα, έχεις δίκιο. Είναι μια περίπλοκη (και γι' αυτό ωραία ιστορία), από εκείνα τα ποστάκια που διαρκώς έχει κανείς στο μυαλό του να γράψει και τ' αφήνει για αργότερα...<br><br>Σε ένα σχετικό ζήτημα, ιδού η "κατοικία των φτωχών" - κατά την "κατοικία των θεών" του Αστερίξ :p<br> http://www.tanea.gr/ColumnCategory.aspx?d=20080115&nid=7179919&sn=&spid=877Rakashahttp://www.blogger.com/profile/09976056990431941042noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-42730428047220892382008-01-15T11:00:00.000+02:002008-01-15T11:00:00.000+02:00ειλικρινές / μπράβοόσο για την αίσθηση του ξένου, ...ειλικρινές / μπράβο<br>όσο για την αίσθηση του ξένου, δεν χρειάζεται απλυσιά<br>ένα καλό (μη βισματικό) φανταρικό αρκεί για να γίνουν εφιάλτης τα ταξίδια από και προς τη μονάδα(λόγω στολής) αλλά και τα καλοκαιρινά μπάνια (το γνωστό μαύρισμα του φαντάρου: τριγωνάκι εβένινο στο στέρνο και δερμάτινο μανίκι σκιά στα χέρια). Βιώνεις το βλέμμα, αισθάνεσαι το τράνζιτο στο ίδιο το κορμί. <br>Το περίεργο είναι το ότι περισσότερο σε κοιτούν όσοι κάποτε υπήρξαν στη θέση σου. Μωρόν το γένος των ανθρώπων;<br>τεσπαMaigretnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-16173011620475882362008-01-14T22:37:00.000+02:002008-01-14T22:37:00.000+02:00Έχετε δίκιο, rakasha, και με βάζετε σε σκέψεις! Ομ...Έχετε δίκιο, rakasha, και με βάζετε σε σκέψεις! Ομολογουμένως δεν είχα στο νου μου μια κουλτούρα σε σταγανά, παρθενογεννημένη ή με οποιαδήποτε ταξική "καθαρότητα".<br>Οι ζυμώσεις και η εξέλιξή τους, όμως, προέρχονταν και από τους "κάτω" και από τους "πάνω" -και από επιδράσεις από άλλα κράτη και λαούς. Πάντως δεν υπήρχαν έτοιμες δομές που με ταχύτητα παρασκεύαζαν μαζικό προϊόν προς κατανάλωση στην άλλη άκρη του κόσμου. Υπήρχε χρόνος για διάλογο (ας πούμε) των διαφορετικών επιροών. Και οι κοινωνίες συνδημιουργούσαν τα αμαλγάματα που τους ταίριαζαν.<br>Δεν ξέρω πως ακούγονται τα παραπάνω. Δεν είναι σαφή στο μυαλό μου αλλά πιστεύω πως δείχνουν σημαντικές διαφορές της λαϊκής κουλτούρας του τοτε και του τώρα.<br>Θα χαρώ αν τις εντοπίσετε (ή τις ανατρέψετε!) καλύτερα από εμένα.aerosolhttp://aerosol.wordpress.com/noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-39731522506964382252008-01-14T16:20:00.000+02:002008-01-14T16:20:00.000+02:00Και να θέλουμε εμείς να τα αντικαταστήσουμε, χλωμό...Και να θέλουμε εμείς να τα αντικαταστήσουμε, χλωμό το κόβω να γίνεται...<br><br>"Give me [...] your huddled masses, yearning to breathe free", γράφει κάπου στο εσωτερικό του βάθρου του αγάλματος της ελευθερίας - αναρωτιέμαι αν αργότερα που έγινε δεξιός ο Dos Passos ανέπτυξε και μια ανάλογα ευαίσθητη μύτη. <br><br>Θα παρατηρήσω επίσης ότι η λαϊκή κουλτούρα απέχει από το να είναι τόσο ευκρινώς διαχωρισμένh από την "υψηλή", τουλάχιστον στην πρώιμη νεοτερική περίοδο του Καραγκιόζη και των Punch and Judy shows. Θα σας θυμίσω ως παράδειγμα τα chapbooks και τη λεγόμενη bibliotheque bleue, τεράστιες εκδοτικές επιτυχίες της δεκάρας που πουλούσαν ανά την Ευρώπη διάφοροι πλανόδιοι πωλητές. Εδώ έχετε ένα μέσο εν τη γενέσει του (την τυπογραφία) που δεν ανήκει στη λαϊκή κουλτούρα, τους τίτλους και τα θέματα δεν τα αποφασίζουν οι χωρικοί του Λανγκεντόκ κι έτσι μαζί ενδεχομένως με την κοκκινοσκουφίτσα διαβάζουν και τα παραμύθια του αιρεσιάρχη Λούθηρου και γίνονται ουγενότοι. Με άλλα λόγια, η εκάστοτε κουλτούρα διαχέεται, δεν παραμένει στεγανή, λαϊκή από λαϊκούς για λαϊκούς, λόγια από λόγιους για λόγιους.Rakashahttp://www.blogger.com/profile/09976056990431941042noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-46713985508032633432008-01-13T11:53:00.000+02:002008-01-13T11:53:00.000+02:00τιπούκειτε, όλες (σχεδόν) οι ερωτήσεις απαντιούντα...τιπούκειτε, όλες (σχεδόν) οι ερωτήσεις απαντιούνται από ιμέιλ, το οποίο θα βρείτε στο προφίλ μου. Μέχρι τότε, φάτε μια κυριακάτικη τηγανίτα με σιρόπι σφενταμιάς (μμμμ) και για μένα.Sraoshahttp://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-56555471724267924602008-01-12T21:38:00.000+02:002008-01-12T21:38:00.000+02:00Ε ναι, σας έχω ξαναματαμπερδέψει, αγαπητέ Σραόσα, ...Ε ναι, σας έχω ξαναματαμπερδέψει, αγαπητέ Σραόσα, καθόσον είμαι και απρόσεχτος. Ρίξτε μια ματιά στα σχόλια του ανώνυμου μελαχρινού κούκλου στο ποστάκι σας με ημερ. 17.10.07 και τίτλο tabula rasa (ώστε και υμείς λατινόφωνος, αγαπητέ;).<br><br>Του τσίπρου είναι πάντοτε ευπρόσδεκτον: υποψιάζομαι ότι μαντέψατε τη θεσσαλική μου καταγωγή. Τόσα χρόνια στην Κύπρο όμως δεν μυηθήκατε ακόμη στη ζιβανία;<br><br>Το ωραίο διαμέρισμά σας μπορεί να ήτανε και στον Λυκαβηττό (της Λευκωσίας), δεν ενθυμούμαι καλώς, διότι μία και μόνη φορά είχα την τιμή να εισέλθω στο άδυτόν σας. Αλλά και πάλι μπορεί να σας μπερδεύω με άλλον. Μήπως κυκλοφορείτε στο μπλογκιστάν και με το πραγματικό σας όνομα; Δώστε μας, καλέ, ένα χιντ.ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-18078813046666355102008-01-12T18:16:00.000+02:002008-01-12T18:16:00.000+02:00@j95: Τα συγκεκριμένα, με πλαστικό τον χωριστροκαβ...@j95: Τα συγκεκριμένα, με πλαστικό τον χωριστροκαβαλητή και υφασμένα από κινέζικες (;) μισοτοξικές συνθετικές ίνες μάλλον ένα συγκαμματάκι το λιγότερο θα το προκαλούσαν (έπρεπε να τα είχα βγάλει φωτό). Βεβαίως, το στρινγκάκι, και <em>ποιότητος</em> να είναι, τα έχει τα ρίσκα του, όσο να 'ναι...<br><br>@aerosol: Αυτό που λέτε το σκέφτομαι και με προβληματίζει.<br><br>@τιπούκειτο: Εσείς με μπερδέψατε, λατινόφωνε. Το "2002-2003" όντως είχα ένα ωραίο διαμέρισμα, όμως όχι στην Παλλουριώτισσα. Και γιατί να με μπερδέψετε "πάλι"; Με έχετε ξαναμπερδέψει;<br><br>Η υπόθεση σηκώνει τσίπ'ρο.Sraoshahttp://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-18200754436366452072008-01-11T07:48:00.000+02:002008-01-11T07:48:00.000+02:00Spectatores, plaudite. Έξοχο, αγαπητέ Σραόσα. Πάντ...Spectatores, plaudite. Έξοχο, αγαπητέ Σραόσα. Πάντα τέτοια!<br><br>Λεπτομέρεια: αυτό που είπατε για τον <i>Αντρέι Ρουμπλιόφ</i> σάς έχω ξανακούσει να το λέτε, νομίζω, στο ωραίο σας διαμέρισμα στην Παλλουριώτισσα, εκεί γύρω στο 2002-2003. Κάνω λάθος; Μήπως πάλι σας μπερδεύω με άλλον;<br><br>ΈρρωσθεΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-9949135757883383752008-01-11T03:44:00.000+02:002008-01-11T03:44:00.000+02:00Ίσως αυτός ο κόσμος(μια σκέψη κάνω) να είχε κάτι φ...Ίσως αυτός ο κόσμος(μια σκέψη κάνω) να είχε κάτι φτηνό και καλύτερο πριν θεωρηθεί καλή αγορά για τα στριγκάκια και την Πιπέτα.<br>Ίσως να είχε διασκέδαση φτιαγμένη από αυτόν γι αυτόν (και όχι από κάποιον ματσωμένο ανθυποπαραγωγό στην άλλη άκρη του κόσμου): Καραγκιόζη, Punch & Judy, λαϊκά, δημοτικά, μπλουζ, ταγκό, φλαμένκο και ό,τι, τέλος πάντων, σκαρφίζονταν τα φτωχαδάκια ανά τον κόσμο για να ξεχνάνε τις πίκρες τους.<br>Δεν θέλω να το παίξω "κακούργα παγκοσμιοποίηση" ή κάτι τέτοιο. Μιλάω, όμως, για πράγματα που μια κοινωνία φτιάχνει μόνη της και είναι αυτά που είναι -συχνά σπουδαία- και όχι φτηνιάρικη μίμηση των "πλούσιων" αντίστοιχων.<br>[Κατά τ'άλλα: όντως, το φτηνό στρινγκάκι το σκίζεις χωρίς τύψεις και γκρίνιες. Έχει το ρόλο του!]aerosolhttp://aerosol.wordpress.com/noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-72733895045159171362008-01-11T02:13:00.000+02:002008-01-11T02:13:00.000+02:00Αδυνατώ να καταλάβω τι κακό υπάρχει σε φτηνά στριν...Αδυνατώ να καταλάβω τι κακό υπάρχει σε φτηνά στρινγκάκια της μίας λίρας.J95http://www.blogger.com/profile/12340652007713733030noreply@blogger.com