tag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post765645000751256091..comments2024-03-20T20:40:59.380+02:00Comments on Sraosha: Η μόνη φορά που έφυγα από το θέατροSraoshahttp://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-31634008499073926252016-04-05T17:00:49.011+03:002016-04-05T17:00:49.011+03:00Συμφωνώ με την περιγραφή της κατάστασης. Από την ά...Συμφωνώ με την περιγραφή της κατάστασης. Από την άλλη, ας μη λησμονούμε ότι η ποιότητα, ποσότητα και πρωτοπορία του αθηναϊκού θεάτρου ξεπερνούν κατά πολύ αυτές σε Λονδίνα, Νεοϋόρκες κτλ.Sraoshahttps://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-15780834359623008102016-04-05T16:59:25.218+03:002016-04-05T16:59:25.218+03:00Κι εμένα με κούρασε...Κι εμένα με κούρασε...Sraoshahttps://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-31703172635673487072016-04-05T16:52:32.666+03:002016-04-05T16:52:32.666+03:00Εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια στο ελληνικό θέατρο ...Εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια στο ελληνικό θέατρο έχει πάρει το πάνω χέρι μια κακώς εννοούμενη αυθεντία του σκηνοθέτη, που χρησιμοποιεί τους ηθοποιούς ως απλές μαριονέτες στην υπηρεσία του -συνήθως hollow- οράματος του director...<br /><br />Αλλά. επίσης, υπάρχει και το ανάποδο: σκηνοθέτες που αφήνουν 'καθιερωμένους' ηθοποιούς να επαναλαμβάνουν απλώς τη μανιέρα τους από παράσταση σε παράσταση ανεξαρτήτως ρόλου, δραματικού έργου, κ.λπ.<br /><br />Εν ολίγοις, πολύς εγωτισμός και ελάχιστη εργασία σε βάθος... Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-645943002651160382.post-53697177914809505872016-04-05T09:02:45.474+03:002016-04-05T09:02:45.474+03:00Δεν θυμάμαι τίποτα από την παράσταση της Πατεράκη ...Δεν θυμάμαι τίποτα από την παράσταση της Πατεράκη εκτός από την κούραση, την αφόρητη κούραση. Τίποτ' άλλο. <br />Αν και τότε δεν το έκανα τελικά, φεύγω συχνά απ' το θέατρο. Φέτος ήδη δυο φορές. Το σώμα μου μένει εκεί. Μα το μυαλό μου φεύγει, ονειρεύεται. Συχνά στο θέατρο κοιμάμαι. tamistashttp://mhnymal.blogspot.gr/noreply@blogger.com