Εντυπώσεις από την Αθήνα

Διπλοπαρκαρίσματα παντού. Ξεκάθαρα. Περιστασιακό σημάδι φιλότιμου, κάποιος αριθμός κινητού στο παρμπρίζ.

Όπου δεν παρκάρουν, σκουπίδια. Ανακύκλωση; Καρότσια;

Τα ωριαία (!!!) δρομολόγια του Προαστειακού από Πειραιά. Έτσι θα πάνε μπροστά οι συγκοινωνίες, κύριε Αποτέτοιε μου.

Το μπατσοπούλμαν που αδιάλειπτα κόβει τον λεωφορειόδρομο μπροστά από το ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη.

Εγώ που χλεύαζα την απλυσιά των Λονδρέζων υφίσταμαι τώρα τη μπαγιάτικη ιδρωτίλα των Ελλήνων στη συγκοινωνία. Όχι, δε μιλάω γι' αυτούς που γυρνάνε από το μεροκάματο.

Πλατεία Πρωτομαγιάς, πάνω από την καταβυθισμένη Μουστοξύδη, που ενώνει Αλεξάνδρας και Κυψέλη. Σκοτεινά. Οι φανοί του Δήμου όλοι σβηστοί: λιγοστό φως από τη ΣΕΘΑ και το καφέ. Κενά στο λιθόστρωτο, κάποιοι ξηλωμένοι κυβόλιθοι. Άδεια παρτέρια. Περιουσία του ελληνικού λαού.

Πατήσια: πυκνή δόμηση. Αιλιανού και Καραβία γωνία: υπέροχο σπίτι μέσα σε μια τεράστια αυλή με ζουγκλώδη βλάστηση. Αντίθετα με το διατηρητέο παραπάνω, κινδύνευσαν σοβαρά να 'αναπτυχθούν'. Ασφαλιστικά μέτρα τα προστατεύουν, προς το παρόν.

Ο ανοικονόμητος σταθμός του Κεραμεικού. Τον Λένιν πού τον έχουν; Πότε θα φτιαχτεί η είσοδος Πειραιώς και Ιερά Οδός γωνία; Ο γερανός κοντεύει να γίνει εικαστική παρέμβαση.

Πού πήγαν τα δισκάδικα; Πού θα βρω τώρα Σ. Γιαννάτου, A. Schnittke, Μαίρη Λίντα, Missa Criolla με Mercedes Sosa; Ευτυχώς είχε το Μετρόπολις το Requiem του Cherubini...

Ο άδειος Εθνικός Κήπος: ένα ζευγάρι, τέσσερις αργόσχολοι, πολλοί τουρίστες. Ο καιρός που οι Έλληνες ήθελαν τζάμπα πράσινο για αναψυχή παρήλθε. Τώρα θέλουνε να πληρώνουν για αναψυχή. Έτσι είναι.

Αμπελόκηποι-Νέος Κόσμος σε 15 λεπτά; Στον καιρό μου θέλαμε μιάμιση ώρα και βάλε.

Το καφέ του Μουσείου. Το EverGreen. Ο Ιανός. Ο Παπασωτηρίου. Η Πολιτεία.

Η Πισίνα στη Ζέα που κούφανε τους νεοϋρκέζους φίλους. Βοήθησε και η ευδία. Is this not a private club? Χα! Χα! Χαχά!

Το φως κι ο ουρανός και το αεράκι. Πουθενά οι 32 βαθμοί δεν είναι τόσο σωστοί.

Ο κόσμος αυτής της πόλης.