Μετά τον Β' ΠΠ, όταν τα πράματα σκουραίνουν άγρια στην Ελλάδα, οι μεν διανοούμενοι τρέχουνε να εναγκαλιστούν το μισοθαμμένο τοτέμ του παλαιομαρξιστικού δογματισμού για να πάρουνε φώτιση και υπερφυσικές δυνάμεις, ο δε λαός, οι νοικοκυραίοι και οι λοιποί σπεύδουνε στο σπήλαιο της Άκρας Δεξιάς και του αυταρχισμού μέχρι να περάσει η μπόρα. Εκεί συνήθως τους τρώει η αρκούδα. Γι' αυτό ποτέ δε γίνεται τίποτα.
Γι' αυτό κάτι τέτοιες ώρες εκτιμώ τον Τάλω.
Νάφε και μέμνασο απιστείν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου