Ο τίτλος της καινούργιας ταινίας των X-files (την οποία δεν πρόκειται να δω) αναδεικνύει ένα από τα δημοφιλή σλόγκαν της σειράς: 'Θέλω να πιστέψω'.
Η ίδια η σειρά μού ήταν πάντα απεχθής (έχω δει συνολικά πέντε επεισόδια): από βδομάδα σε βδομάδα, αυτή η ωχρή σκιά του παλιού ασπρόμαυρου Twilight Zone προσπαθούσε να μας πείσει:
- πόσο ξενερουά και ντεκαυλέ είναι ο ορθολογισμός (και στο πρόσωπο της αντισέξ Gillian Anderson),
- πόσο στομωμένο είναι το ξυράφι του Όκκαμ,
- ότι ο σκεπτικισμός και η νήψη του πνεύματος πρέπει να στρέφονται πρωτίστως κατά του σκεπτικισμού και της νήψης του πνεύματος, με αναλυτικό εργαλείο την κατάλληλη θεωρία συνωμοσίας.
Όπως τα 'Rock around the clock', 'Sex, drugs and rock'n'roll' και 'Power to the People', το 'I want to believe' μοιάζει με ένα σλόγκαν που συνοψίζει μια ολόκληρη
εποχή: αυτή των αρχών του 21ου, δυστυχώς. Μιας εποχής που παίρνει τη φυσική ανάγκη μας να πιστεύουμε και τη διογκώνει τερατωδώς, τη μετατρέπει σε πρόσκληση και επιταγή να πιστεύουμε σε οτιδήποτε: τα ούφο, την Αγορά, τους βρυκόλακες, τον Θεό Εκδικητή-Πλαστουργό-Παιδονόμο, το κάρμα, τον Ομπάμα, το αρχέγονο έθνος, τη Μάνα Γη, τη μεταφυσική ευρωπαϊκή ιδέα, τον εξαϋλωμένο σοσιαλισμό...
Για να το θέσω λίγο πιο αμερικάνικα: για μένα το 'I want to believe' είναι προσβλητικό. Όχι γιατί προσβάλλει δοξασίες, ταμπού ή πεποιθήσεις μου, παρά γιατί προσβάλλει την αξιοπρέπειά μου.
έχω βαρεθεί να ακούω αυτό για την Anderson, μία φορά την έχω δει από κοντά και μία χαρά σεξ μου έκανε (ωραία ελληνικά). Την αδίκησε η σειρά αν και δεν έχω δει ούτε ένα επεισόδιο (ελπίζω να μη ρίξει κεραυνό ο Ρακάσα εδώ)
ΑπάντησηΔιαγραφήon a different note, what do you mean you don't believe in Obama???
:)
Χρειάζεσαι πολύμηνες διακοπές, αυτό είναι όλο. Και θα σου περάσει ο γεροντοκορισμός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλή ερώτηση. Αφού προσβάλλει την αξιοπρέπειά σου, γιατί την είδες;
ΑπάντησηΔιαγραφή@xilaren: de gustibus κολοκυθόπιτα
ΑπάντησηΔιαγραφή@κουρούνα: αυτό τώρα ήθελες και το 'γραψες, ή σου ξέφυγε;
@ανώνυμο: σιγά μην τη δω. Διαβάζετε προσεκτικότερα.
Σ' εμένα, όπως γνωρίζετε από τα ανάλογα post, αρέσει και η σειρά και η Gillian. Θεωρώ ότι τα X-Files μου πρόσφεραν επαρκές suspension of disbelief στο κλασικό πρότυπο "What If?" της επιστημονικής φαντασίας. Βρίσκω επίσης ενδιαφέρον το πως, ελλείψει των εχθρών του ψυχρού πολέμου, και πριν την έλευση της εποχής Οσάμα, το συλλογικό φαντασιακό της Αμερικής έψαχνε δυνητικούς αντιπάλους στον κόσμο των εξωγήινων. Από την άλλη, αυτό δεν αναιρεί επίσης την επισήμανση του Sraosha, ότι σε ένα άλλο επίπεδο, ο Mulder σε καλεί να κάνεις το άλμα προς τη μεταφυσική πίστη στη θολότητα: the truth is out there - but which truth? Στα X-Files η αλήθεια ξενικά ως signal και τελειώνει ως noise. Κάτι απροσδιόριστο, αφηρημένο και συνήθως άκριτα αποδεκτό, περίπου όπως τα παραδείγματα που επικαλείται ο Sraosha.
ΑπάντησηΔιαγραφήBut I like it anyway - εδώ κάποτε μου άρεσε και το Galactica. Woo-woo.