MSG

Το MSG (γλουταμινικό μονονάτριο), που οι παλιοί εστιάτορες λέγανε "νόστιμο", είναι για τους Ασιάτες ο φορέας της γεύσης ουμάμι, της κρεατένιας μιαμ-μιαμ γεύσης που έχουνε τα κινέζικα πιάτα. Για εμάς τους δυτικούς, το MSG είναι απλώς ενισχυτικό γεύσης.

Το MSG αποτελεί επίσης απαραίτητο συστατικό της στρατευμένης δημοσιογραφίας εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες. Προσοχή, δε μιλάω για διαστρέβλωση, π.χ. σταλινικά εκκαθαρισμένες φωτογραφίες κομματικών εκδηλώσεων ή αλλογενείς κορμοράνους λουσμένους σε πετρελαιοκηλίδες του Περσικού Κόλπου. Μιλάω για τη χάλκευση που θα ενισχύσει τη γεύση αυτού που παρουσιάζεται, που θα την κάνει λίγο πιο κρεατένια και ακόμη πιο ανθρωποφαγική τελικά.

Δύο παραδείγματα έχω στον νου: τις σκηνοθετημένες φωτογραφίες με σταυρωμένες γυμνές αρμένισσες κατά μήκος του δρόμου (όπως έκαναν οι Ρωμαίοι στους μαχητές του Σπαρτάκου) κατά τη διάρκεια της αρμενικής γενοκτονίας και την ψευδή πληροφορία ότι οι ναζί έφτιαχναν σαπούνια από το λίπος των εξοντωμένων Εβραίων.

Δεν αρκούν η αποκρουστική γεύση της γενοκτονίας, η μαζική εξόντωση, η συστηματικότητα και διεξοδικότητα του ξεκληρίσματος:  πρέπει να ενισχυθούν αλγολαγνικά ή με στοιχεία γκραν γκινιόλ. Και, αν πιστέψουμε τη Σούζαν Σόνταγκ, η σύγχρονη τέχνη έχει παίξει έναν σημαντικό ρόλο σε αυτή την ανάγκη να ενισχυθεί η κρεατένια γεύση της φρίκης, θέλοντας να ταράξει, να σοκάρει και να αφυπνίσει: απαιτώντας πάντα πιο έντονες γεύσεις, ιδίως αν είναι απαίσιες.