Πριν λίγες μέρες διάβασα το παρακάτω ανέκδοτο που υποτίθεται ότι κυκλοφορεί για αυτόν στη Λευκορωσία:
One day Bat’ka [father: έτσι τον αποκαλούν] is driven through a village in his limo. They run over somebody’s pig. Bat’ka, an honest person, stops, gives his driver $100 and tells him to find the killed pig’s owner and apologize. The driver leaves and isn’t back until two hours later, dead drunk. Bat’ka yells at him: “Are you crazy?” The driver replies: “I haven’t done anything wrong: I took the money, put the pig into the sack, placed it on my back, walk down the village street and yell - Dear people! I’m Lukashenko’s driver and I’ve just killed this pig! - and suddenly they’re all running towards me, with tears of happiness in their eyes, and start pouring me drinks, one after another…”
Το σημαντικότερο είναι η αγωνία του "to urge everybody to love the country where we live". Μου φτάνει αυτό. Όλα τ' άλλα θα ήταν νεοταξίτικες καταστάσεις. Απ ό,τι ξέρω, οι Αμερικανοί βλέπουν τον πρόεδρο σαν λουκουμάκι προς βρώσιν. Δόξα τω Θεώ "the authorities [...] have never abandoned the people in grief". *
Αυτό το Reunification Rainbow είναι κορυφαιότατο, διαμετρήματος και ήθους Γιουροβίζιον. Αλλά και το No Motherland without you είναι δυνατό, το διακρίνει ένα κάποιο Weltschmerz αλλά κι ένα τσιρκολέ-φελλινικό Lustprinzip.
α, Λουκασένκο, αγόρι τρελό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν λίγες μέρες διάβασα το παρακάτω ανέκδοτο που υποτίθεται ότι κυκλοφορεί για αυτόν στη Λευκορωσία:
One day Bat’ka [father: έτσι τον αποκαλούν] is driven through a village in his limo. They run over somebody’s pig. Bat’ka, an honest person, stops, gives his driver $100 and tells him to find the killed pig’s owner and apologize. The driver leaves and isn’t back until two hours later, dead drunk. Bat’ka yells at him: “Are you crazy?” The driver replies: “I haven’t done anything wrong: I took the money, put the pig into the sack, placed it on my back, walk down the village street and yell - Dear people! I’m Lukashenko’s driver and I’ve just killed this pig! - and suddenly they’re all running towards me, with tears of happiness in their eyes, and start pouring me drinks, one after another…”
Τουλάχιστον η μύτη του δεν είναι όπως του παπουτσόσυκου (στα ελληνικά φραγκόσυκο?)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα κάνω πως τάχα μου / μίσι μου δεν καταλαβαίνω πού το πας... χόχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σημαντικότερο είναι η αγωνία του "to urge everybody to love the country where we live". Μου φτάνει αυτό. Όλα τ' άλλα θα ήταν νεοταξίτικες καταστάσεις. Απ ό,τι ξέρω, οι Αμερικανοί βλέπουν τον πρόεδρο σαν λουκουμάκι προς βρώσιν. Δόξα τω Θεώ "the authorities [...] have never abandoned the people in grief".
ΑπάντησηΔιαγραφή*
Together towards a strong and prosperous Belarus!
ΑπάντησηΔιαγραφή??
Together FOR a strong and prosperous Belarus, ίσως;
@Sraosha
ΑπάντησηΔιαγραφήΝόμιζα ότι το χόμπυ του θα ήταν τα τραινάκια.
@kuk
Gesamtkunstwerk.Τύφλα νάχει ο Βάγκνερ (και ο Γκρηναγουέη, ως προς τα χρώματα)
Περισσότερη μουσική εδώ
http://www.pyongyang-metro.com/metromusic.html
Αυτό το Reunification Rainbow είναι κορυφαιότατο, διαμετρήματος και ήθους Γιουροβίζιον. Αλλά και το No Motherland without you είναι δυνατό, το διακρίνει ένα κάποιο Weltschmerz αλλά κι ένα τσιρκολέ-φελλινικό Lustprinzip.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε, Αλβερίχιε!
Νομίζω σε αυτή τη στήλη έχει τη θέση του κι αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοίηση-εικαστικά-ουδετερότης.