Κατά της μεθόδου

Παλιότερα οι συμβουλές για τα αισθηματικά, για τις σχέσεις και για το σεξ ήταν εξατομικευμένες και προσωπικές. Στα ραδιόφωνα και στα νεανικά περιοδικά ούτε τα προβλήματα προς επίλυση ήτανε πάντοτε πραγματικά ούτε οι γνωμοδότες απαραιτήτως προσεκτικοί ή καταρτισμένοι. Όμως απαντούσαν προσωπικά και σε συγκεκριμένα ψευδώνυμα ερωτήματα.

Στα τέλη της δεκαετίας του '80 αυτό άλλαξε: περιοδικά όπως το Κλικ, το Κοσμοπόλιταν, το Μαξ και άλλα εγκαινίασαν στήλες με τη ρουμπρίκα "Σεξ" και "Σχέσεις". Αυτές περιείχαν χρήσιμες πληροφορίες κυρίως γα το σεξ ανεξαρτήτως τίτλου, π.χ. πώς να κάνετε στοματικό ή πού βρίσκεται η κλειτορίδα ή τι άλλες στάσεις υπάρχουνε εκτός από εκείνες που μάθαιναν οι άντρες στα μπουρδέλα (μιλάμε για τη δεκαετία του '80). Οι διάφορες μεθοδολογίες του σεξ άφηναν πίσω τα πορνοπεριοδικά και τα βιβλία των Εκδόσεων Δίδυμοι και προβιβάζονταν σε κανονικά περιοδικά που διάβαζε όλος ο κουλ κόσμος, σε κομμωτήρια και σε στρατόπεδα, σε ΚΤΕΛ και τρένα αλλά και στις παραλίες.

Σιγά σιγά ο θεσμός της agony aunt, αυτού που σε όλα απαντά, της σεμνής Κικής Σεγδίτσα και της μητρικής Ρίκας Βαγιάννη, έχασε το κύρος του. Γιατί να ρωτήσεις τι ενοχλεί την κοπέλα σου όταν μπορείς να περιμένεις το επόμενο αφιέρωμα στο σεξ του Κλικ; Γιατί να αναρωτιέσαι πώς να φιλήσεις ή γιατί δεν σε θέλουν οι άντρες όταν μπορείς να περιμένεις το επόμενο Κοσμοπόλιταν να σε ξεστραβώσει στη σελίδα 79; Γενικότερα, δεν χρειαζόταν πια να παραθέσεις έστω και ανώνυμα το πρόβλημά σου, το πρόβλημά σου καλύπτεται από γενικεύσεις όπως "νέες στάσεις", "γλείφτε καλά πρώτα", "κάντε τρέλες πριν", "γίνετε σέξυ", "μάθετε νέες στάσεις εικονογραφημένες με χελμουτνευτώνεια αισθητική".

Το τελευταίο χτύπημα στον θεσμό του "η θεία Τάδε απαντά" το έδωσε μάλλον άθελά της η πάντα απολαυστική Μυρτώ Κοντοβά στην Αβού τη δεκαετία του '90: για κάθε πρόβλημα αισθηματικό ή σεξουαλικό η απάντηση ήταν πάνω κάτω "είσαι χαζό", "είσαι βλήτο", "είσαι λίγο τσόλι", "γκετελάιφ", "κάποια από τα παραπάνω". Από εκεί και στο εξής, δεν χρειάζονταν προσωπικές απαντήσεις σε ζητήματα σχέσεων, αισθημάτων ή σεξ: κάπου θα υπήρχε ένας τσελεμεντές με τις κατάλληλες μαγειρικές μεθόδους, είτε του στυλ "γίνε κίνκυ" είτε του στυλ "γλείφε και άσε να σε γλείψουν". Οι τσελεμεντέδες αυτοί, μάθαμε μετά, βρίσκονταν στο ίντερνετ, κυρίως σε κάτι πορνοσάιτ με με ρεαλιστικούς στοχους και υπεραισιόδοξες προβολές,

Είκοσι χρόνια μετά ξέρουμε όμως πως δεν γίνονται όλα με όλους. Δεν θέλουν π.χ. όλοι κι όλες να γλείψουν και δεν θέλουν όλες κι όλοι να τους γλείψεις. Δεν είναι όλοι κι όλες για κίνκυ, δεν είναι όλες (ω της κοσμοπολιτανικής φρίκης) οπαδοί των αισθησιακών προκαταρκτικών. Στη δεκαετία του '10 ξαναμαθαίνουμε αυτό που ήξερε ο Βατσιαγιάνα, ο συντάκτης του Κάμα Σούτρα: δεν υπάρχει συνταγή και μέθοδος που να δουλεύει με όλες και με όλους, υπάρχουνε μόνο διάφορα υλικά, αναρίθμητοι τρόποι να τα συνδυάσεις και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Και ξέρουμε πια ότι μανιέρα που δουλεύει με κάθε γυναίκα ή άντρα δεν υπάρχει. Μέθοδοι που πάντοτε δουλεύουν και παντού δεν υπάρχουν. Ο σταθερός ρυθμός του ενός ζευγαριού είναι η ανία κάποιου άλλου, η ρυθμική πολυμορφία κάποιου ζευγαριού είναι τα άνοστα καραγκιοζιλίκα άλλου.

Και το άλλο που ξέρουμε πλέον (ευτυχώς) είναι ότι το σεξ είναι βασικός παράγοντας στη βιωσιμότητα μιας σχέσης: τα γούστα των ανθρώπων σε αυτόν τον τομέα δύσκολα αλλάζουν, αν pot;e αλλάζουν, και μια σχέση δυο ανθρώπων που δεν συνεννοούνται ιμερικώς δεν τη σώζει καμμία μέθοδος και καμμία λίστα με "δέκα σίγουρους τρόπους" για οτιδήποτε.