Μετανάστευση στην Κύπρο

Εδώ και πολλούς μήνες με ρωτούν πολλοί φίλοι και γνωστοί αν είναι καλή ιδέα να μεταναστεύσει κανείς στην Κύπρο.

Η απάντηση εξαρτάται από το ποιος ρωτάει. Ωστόσο θέλω να κάνω κάποιες πολύ πρακτικές και πεζές επισημάνσεις που ίσως φανούνε χρήσιμες σε όσους το σκέφτονται (κι ίσως δε θέλουν ή δεν μπορούν να το συζητήσουνε μαζί μου).

Είναι μακράν
Όχι ιδιαιτερως: μόλις 100 λεπτά από την Αθήνα και 2 ώρες από τη Θεσσαλονίκη με ναύλα €140 με €280 πήγαιν'-έλα. Αλλά μόνον αεροπορικώς. Νησί. Χωρίς ακτοπλοϊκές συνδέσεις. Η Βυρηττός είναι 22 λεπτά και το Τελ Αβίβ 38.

Του κυρ Βοριά
 Το καλοκαίρι (Μάιο-Οκτώβριο) η ζέστη φτάνει τους 47 υπό σκιά -- συνήθως εκεί μεταξύ 37 και 41 -- με μέχρι και 85% υγρασία. Το χειμώνα οι θερμοκρασίες δεν είναι πολύ χαμηλές αλλά μεταξύ Νοεμβρίου και Απριλίου η θέρμανση είναι απαραίτητη, και λόγω ανέμων και υγρασίας, ό,τι κι αν σας πουν οι ντόπιοι.

Τα λεφτά είναι πολλά
Πολλοί ακούνε για τις κυπριακές αμοιβές και τους τρέχουνε τα σάλια. Να μη λησμονούν ότι το κόστος ζωής στην Κύπρο είναι πανάκριβο, ιδίως η στέγαση και οι μετακινήσεις, ενώ για θέματα υγείας αναγκάζεται κανείς να καταφύγει σε ιδιώτες ή και στο εξωτερικό (Ελλάδα ή Ισραήλ) πολύ πιο συχνά από ό,τι στην Ελλάδα. Επίσης, πρέπει να προστεθεί σε όλα το κόστος μετεγκατάστασης. Οι συγκοινωνίες είναι σε νηπιακό στάδιο και το (δεξιοτίμονο) αμάξι απαραίτητο.

Πετραδάκι πετραδάκι
Έχοντας υπόψη ότι όποιος πρωτοέρθει στην Κύπρο θα πρέπει να νοικιάσει διαμέρισμα: πανάκριβα (με χαμηλό λόγο τιμής προς προϊόν) και πολύ συχνά με προβλήματα που δεν περιμένει κανείς, π.χ. έλλειψη θέρμανσης, κακή μόνωση, προβληματικές αποχετεύσεις. Αυτό οφείλεται στο ότι στην Κύπρο κατά κύριο λόγο ενοικιάζουν όσοι περιμένουν να αποπερατωθεί το σπίτι τους ή οι ξένοι.

Αδέρφια μας

Η κουβέντα κατά πόσον οι Ελληνοκύπριοι μάς αγαπούν, συμπαθούν ή όχι είναι τελείως άνευ περιεχομένου. Αν έχετε ελληνικό διαβατήριο και δεν είστε Πόντιος από την πρώην ΕΣΣΔ, η υποδοχή που θα έχετε από τους Ελληνοκύπριους θα είναι προνομιακή, τάξεις μεγέθους καλύτερη από οποιουδήποτε άλλου ξένου.

Δεν είναι ως εδώ η πατρίδα μας
Η Κύπρος δε μοιάζει καθόλου με την Κρήτη, ούτε ως τοπίο ούτε ως κάτι άλλο. Δε μοιάζει με την ελληνική επαρχία. Η ζωή στην Κύπρο δεν είναι σαν τη ζωή στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής επαρχίας. Μην περιμένετε να βρείτε το Ηράκλειο στη Λευκωσία, όσο κι αν μοιάζουν, ή την Κω στη Λάρνακα ή την Καλαμάτα στη Λεμεσό. Οι διαφορές στα έθιμα, στη νοοτροπία, στους τρόπους, στη συμπεριφορά, στον τρόπο ζωής είναι ευδιάκριτες ακόμη και στα μάτια των ξένων που έχουνε περάσει και από την Ελλάδα και από την Κύπρο.

Μικρός και μέγας
Η ελληνοκυπριακή κοινωνία είναι πυκνά δικτυωμένη, οι κοινωνικές σχέσεις είναι πρωταρχικής σημασίας. Η ενσωμάτωση των ξένων που δεν παντρεύονται ντόπιους είναι αργή και ποτέ δεν προχωρεί πολύ: θα συγχρωτίζεστε ξένους, κυρίως άλλους Καλαμαράδες (δεν είναι βρισιά ο όρος). Οι Ελληνοκύπριοι και δε βρίζουν και αποφεύγουν αντιπαραθέσεις, καβγάδες και συγκρούσεις, ωστόσο δε θα διστάσουν να σας μαχαιρώσουν πισώπλατα. Με την εγκατάστασή σας πιθανόν να σας υποδεχθούν με τραπεζώματα, πεσκέσια και κεράσματα άνθρωποι που γνωρίζετε ελάχιστα. Σε αυτό η Κύπρος θυμίζει κοινωνική οργάνωση χωριού. Ταυτόχρονα, οι δημόσιες υπηρεσίες δουλεύουν, χωρίς να είναι τυπολατρικές, ιδίως άμα μιλάτε ελληνικά ή αγγλικά.

A life less ordinary
Η κοινωνία είναι βαθιά κονφορμιστική και συντηρητική, πρυτανεύει το "κάνουμε και δε λέμε" που είπε κάποτε ο Καραμανλής (ο θείος). Η ανοχή σε εναλλακτικές εμφανίσεις, εναλλακτικές συμπεριφορές και κάθε λογής μη-μέινστριμ προσανατολισμούς είναι χαμηλή, συγκρίσιμη με της ελληνικής επαρχίας. Οι αξίες και οι δραστηριότητες της κοινωνίας περιστρέφονται γύρω από τον γάμο, την τεκνοποίηση, τη δουλειά, τα αυτοκίνητα, τις ταβέρνες, το χτίσιμο σπιτιού και τα υπαίθρια μπάρμπεκιου. Επειδή είναι μικρός ο τόπος, ό,τι αποκλίνει από αυτά έχει μεν τον κύκλο του (φίλοι της μοτοσυκλέτας, τζαζίστες, σινεφίλ, γκέι, ποδηλάτες, ροκάδες, ποιητές, φίλοι του Μπαχ) αλλά θα είναι κύκλος μικρός έως σμικρότατος.

Θέμα επιλογών
Η Κύπρος είναι πολύ ασφαλής και ήσυχη, προσφέρεται για οικογενειακή ζωή με τον τρόπο που εικονογραφείται στις αναπαραστάσεις της αμερικανικής σαμπέρμπιας.

Όχι με βάρκα την ελπίδα
Ναι, μπορείτε να διοριστείτε στο κυπριακό δημόσιο, αλλά οι εκπαιδευτικοί έχουν (υπό κατάργηση μάλλον) μακρά επετηρίδα και οι υπόλοιποι προσλαμβάνονται με όχι πάντοτε αδιάβλητους διαγωνισμούς. Ο ιδιωτικός τομέας, ιδίως οι υπηρεσίες, προσφέρουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες αλλά σε καμμία περίπτωση δεν περιμένουν εσάς (όποιος κι αν είστε) οι Ελληνοκύπριοι για να του δώσετε τα φώτα σας ή για να μοιραστείτε μαζί τους το ταλέντο σας: βρείτε δουλειά προτού εγκατασταθείτε στην Κύπρο. Επίσης, ήδη έχουνε προηγηθεί πολλοί συμπατριώτες σας.

Επισημαίνω ότι τα παραπάνω είναι γνώμες και απόψεις κάποιου ο οποίος ζει εδώ επί δεκαετία, όμως δεν παύουν να είναι υποκειμενικές.