Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

Το ABS σώζει ζωές

Το μόττο αυτού του μπλογκ αφορά φυσικά και αυτούς που γράφουν εδώ μέσα, όχι μόνον τους αναγνώστες -- ιδίως το απόσπασμα "μέμνασο απιστείν". Πρέπει να προσπαθούμε να δυσπιστούμε ακόμα και απέναντι στις δικές μας εντυπώσεις, ιδέες και πεποιθήσεις. Σταματάω εδώ και προχωρώ στο ψητό προτού ο πολύς Αθήναιος μού την πέσει με σχολιάρα ότι είμαι σπουδαιοφανής κι ότι με βαριέται.

Το ψητό: πήγα για καφέ με τον Ελληνογερμανό. Εδώ και ένα μήνα (ναι, ξέρω, το έχω παρακάνει) προετοίμαζα ένα ποστάκι το οποίο εν ολίγοις θα έλεγε τα εξής:
ότι η Ελλάδα δεν είναι υπανάπτυκτη ή ουραγός, παρά αποτυχημένη: ένα αποτυχημένο κράτος, μια αποτυχημένη κοινωνία που παρακμάζει χαρωπά κι ανεπίγνωστα.
Αυτό το ποστάκι το κλωθογυρίζω αλλά δεν το γράφω εδώ κι ένα μήνα λοιπόν. Είπα όμως το ρεζουμέ των παραπάνω στον Ελληνογερμανό ξεκινώντας με το εξής στοιχείο: καφές €1,20 στην Ιταλία, €4 στην Αθήνα, €4,90 στη Λευκωσία.

Μετά μιλήσαμε για τους χαμηλούς ελληνικούς μισθούς και τις υψηλές τιμές στην Ελλάδα. Ο Ελληνογερμανός παραδέχτηκε ότι οι τιμές στη Γερμανία είναι χαμηλότερες και οι μισθοί ψηλότεροι. Ανέφερα την Ισπανία (που ευημερεί) και την Ιταλία. Αναρωτήθηκα τι θα απογίνει ο κόσμος στην Ελλάδα. Είκασα ότι από εκεί που 90% των ελλήνων ήτανε "μεσαία τάξη", όπως στην Ολλανδία, θα αποκτήσουμε μια ωραία ανοιχτή ψαλίδα: 30% πλούσιοι - 70% φτωχοί, κι αν είμαστε τυχεροί.

Ο Ελληνογερμανός αντέτεινε ότι οι μισθοί είναι κάπως καλύτεροι και οι τιμές αρκετά χαμηλότερες στην Ισπανία αλλά ότι τα ενοίκια και η αγορά γης βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη -- καμμία σχέση με Ελλάδα. Ότι έτσι κι αλλιώς η Ισπανία είναι μια τεράστια πολυάνθρωπη χώρα. Επισήμανε ότι καλύτερα να αφήσουμε την Ολλανδία απ' έξω, ανήκει σε άλλο κόσμο. Πρότεινε να μείνουμε στον Νότο και στην τάξη πληθυσμού της Ελλάδας και να δούμε τι γίνεται λ.χ. στην Πορτογαλία. Συγκρίνοντας την Πορτογαλία με την Ελλάδα, "πού θα προτιμούσες να ζεις;", με ρώτησε. Πάντως και εκεί ο λόγος μισθών και τιμών είναι σαν της Ελλάδας.

Φρέναρα. Δεν ξέρω αν έχει δίκιο αλλά με έβαλε να ξανασκεφτώ ολόκληρο το θέμα από την αρχή.

Δηλαδή καλά έκανα και δεν το πόσταρα.

GatheRate

9 σχόλια:

  1. Νάφε καὶ μέμνασ' ἀπιστεῖν ή νῆφε, καὶ μέμνησ’ἀπιστεῖν ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το ορίτζιναλ είναι "νάφε και μέμνασο απιστείν", και το είπε ο ψευδεπίχαρμος και το επανάλαβαν άλλοι μετά.

    Ωστόσο, ο Λουκιανός το παραθέτει έχοντάς το μετατρέψει σε αττικό "νήφε και μέμνησο απιστείν", και έτσι, αττικά, το επαναλαμβάνει ο Πορφυρογέννητος και το λεξικό Σούδα.

    Αυτά λέει το ΤLG.

    Και καλή χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπερδεύτηκα Νοτιότατε. Ο λόγος παρακμής-ακμής, αποτυχίας-επιτυχίας, είναι, δηλαδή, ανάλογος του λόγου τιμές-μισθοί; Ή μήπως αυτές ακριβώς τις αναλογίες πρέπει να αποφύγουμε κρίνοντας; Και η έννοια της παρακμής, που προϋποθέτει μια σχεδόν μυθική ακμή, είναι άραγε γόνιμη; Η αποτυχία μάλιστα! μου φαίνεται πιο κοντά στα ανθρώπινα μέτρα. Αλλά και πάλι... Κάτι δεν κατάλαβα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Νίκο, σας ευχαριστώ.

    kukuzeli, νομίζω ότι μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχημένη μια κοινωνία η οποία κινείται από μια σχετικά ισομερή (;) κατανομή του πλούτου (έστω και πενιχρού) προς την ανισομερή (ανα)κατανομή του.

    Φυσικά, δε μίλησα για παρακμή, μιλούν όμως πολλοί άλλοι -- και σε αυτή την ιδεά της παρακμής ήθελα να αντιτάξω την οπτική της αποτυχίας, των χαμένων ευκαιριών. Για μένα κλασικό παράδειγμα είναι τα χαμένα και φαγωμένα λεφτά τόσων χρηματοδοτήσεων και επιδοτήσεων και οι Ολυμπιακοί.

    Εν πάση περιπτώσει, σκόρπιες σκέψεις ήταν αυτές, σίγουρα απλώς προϊόν εντυπωσιασμού, γι' αυτό και δεν τις έκανα ποστάκι τελικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σε ρωτώ το εξής.
    Για την κατάσταση που περιγράφεις φταίει βέβαια η αδυναμία πολιτικής βούλησης.
    Κατά τη γνώμη σου ποιά τα αίτια αυτής της αδυναμίας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι, η οπτική της αποτυχίας, των χαμένων ευκαιριών, μου κάθεται και μένα σωστά.

    Πάιρνουμε (παίρνετε, παίρνουν) διαρκώς αποφάσεις και είναι σχεδόν συνέχεια οι λάθος αποφάσεις είτε γιατί οι ταγοί είναι κατώτεροι των περιστάσεων (ενώ θα μπορούσαν, έστω συμπτωματικά, να μην είναι) είτε γιατί είμαστε ως έθνος μικροί και μας κοροϊδεύουν.

    Πάντως, αν σκεφτεί κανείς οτι το '80 η χώρα ξεκίνησε από εκεί περίπου που βρίσκεται σήμερα η Συρία, ίσως να μην είμαστε και τόσο χάλια.

    Ίσως επίσης το 95-5 των Ολλανδών να το φτάνει κανείς διανύοντας μια περίοδο καναδυό αιώνων στο 70-30, και πάλι αν όλα πάνε καλά.

    Πάντως, το που προτιμάς να μένεις συναρτάται στενά και με το τί κάνεις. Αν είσαι αρχιτέκτονας, π.χ. χαλαρά προτιμάς Πορτογαλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. btw το feed σας εδώ είναι λίγο κυκλοθυμικό ή μου φαίνεται;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν ξέρω για το feed μου: ούτε το διαβάζω, ούτε το ελέγχω... Πρόβλημα με τον blogger ίσως;

    Κατά τα άλλα, ε ναι, τι να προσθέσω: καλά τα λέτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή