Σημειώσεις για την προπαγάνδα της κυβέρνησης Σαμαρά: οι ναζί και τα άκρα

Επειδή έχω ανάγκη τις ανακεφαλαιώσεις κι επειδή άλλο να διαβάζεις για τη Ρουάντα, για την Ινδονησία, για τη Γερμανία της Βαϊμάρης και για εκείνη του '33-'38, για την Ανοικοδόμηση του μετεμφυλιακού Νότου, για το κινεζικό προτεκτοράτο, για το Ισραήλ μετά το 1967 κτλ. και άλλο να ζεις κάτι από κάθε τι από αυτά:

• Η κυβέρνηση παριστάνει το μετριοπαθές κέντρο ανάμεσα στα βρωμόστομα και βίαια άκρα. Και τα δύο άκρα είναι ασόβαρα και γραφικά, αλλά επικίνδυνα.
• Τα άκρα βλάπτουν εξίσου την Ελλάδα. Τη βλάπτουν σε επίπεδο ρητορικής και εικόνας.
• Το ναζιστικό άκρο αντιδρά στη διάλυση και στην αριστερή ανομία.
• Παράλληλα, η αριστερή βία είναι διαλυτική και καθολική, σαρωτική, (κάτι που ανησυχεί -- δικαιολογημένα -- τους νοικοκυραίους) ενώ η ναζιστική βία είναι περιπτωσιολογική και επιλεκτική: ένα μεμονωμένο καθέκαστο που αφορά μόνον τον ξένο, τον ανάρχα, τον πούστη κτλ.
• Η κυβέρνηση αναγκάζεται
• να ξεπουλήσει τη χώρα για να μας σώσει,
• να διαλύσει το κράτος Πρόνοιας, την Παιδεία και άλλα λιλιά όπως η εργατική νομοθεσία για να εξοικονομήσει πόρους,
• να καταργήσει στην πράξη (έστω "κολοβώσει") το δημοκρατικό πολίτευμα υπό την απειλή της διαλυτικής καθολικής αριστερής βίας και σε πείσμα της ηγεμονίας που οι αριστερές ελίτ διανοουμένων ασκούν επί ενός κατά βάση φιλήσυχου και νομοταγούς λαού.
• Η κυβέρνηση αναγνωρίζει επίσης την απήχηση της ναζιστικής ρητορικής στον λαό. Ενδεχομένως αναγνωρίζει και ότι η απήχηση αυτή είναι σχεδόν αναπόφευκτη συνέπεια της εθνικιστικής ρητορικής και του πατριωτικού σολιψιστικού οίστρου από το 1989, τώρα που η ρητορική αυτή βρέθηκε μέσα σε συμφραζόμενα εξαθλίωσης και πολιτικής κρίσης. Συνεπώς ενσωματώνει μέρος της ναζιστικής ρητορικής για να την κανονικοποιήσει.
• Η κυβέρνηση είναι έτοιμη να κυβερνήσει μέσα από τα ερείπια αλλά αναγνωρίζει ότι μάλλον θα κυβερνήσει μέσα στα ερείπια.