Αναδημοσιεύω αυτούσια αυτή την ανάρτηση του Radical Desire.
Συντηρητικές προϋποθέσεις της ριζοσπαστικής υποκειμενικότητας #1
1. Να μην έχεις γνώμη για όλα τα πράγματα και να κάνεις όσο μπορείς πιο ξεκάθαρο ότι υπάρχουν χιλιάδες πράγματα για τα οποία δεν έχεις καμία γνώμη. Αυτοί που μπορούσαν να έχουν γνώμη για όλα τα πράγματα ήταν οι άνθρωποι της κλασικής εποχής, και αυτό συνέβαινε επειδή ο κόσμος τους τούς παρουσιαζόταν στον νου ως μια αδιάρρηκτη και έλλογη ενότητα. Αλλά ο δικός μας κόσμος δεν μπορεί να εμφανιστεί στην συνείδηση με τέτοιο τρόπο, και στο κάτω-κάτω οι αρχαίοι αυταπατώνταν: ο κόσμος τους δεν ήταν στην πραγματικότητα ούτε "ενιαίος" ούτε "άρρηκτος"· μάλλον, τούτες οι πολύτιμες για την σκέψη των αρχαίων ποιότητες ήταν ιδεολογικά επιφαινόμενα ενός κόσμου που ήταν αποτέλεσμα πρότερων αποκλεισμών, τόσο της πλειοψηφίας του πληθυσμού και των εργασιακών του μελημάτων, όσο και της σφαίρας της ιδιωτικής ζωής. Η γνώμη για όλα καταργεί τις διακρίσεις ανάμεσα στο σημαντικό και το ασήμαντο, το καταστροφικά επείγον και το τετριμμένα αναπόφευκτο, και εκχυδαϊζει την σκέψη όσο τίποτε. Αν θέλεις να αναλογιστείς πρακτικά το μέγεθος του κακού που κάνει στον άνθρωπο το να προσπαθεί να έχει γνώμη για όλα, κάνε μια βόλτα στα σχόλια σε ελληνικά ιστολόγια. Ή σκέψου ότι η γενιά που οδήγησε την Ευρώπη στην διάλυση και την σημερινή νέα γενιά στην εκ προοιμίου εξαθλίωση είναι ακριβώς η γενιά που είχε γνώμη για όλα. Μην της μοιάζεις.
Ο Μαρξ, έγραφε ο Λένιν, "δεν μας άφησε Λογική (με κεφαλαίο Λ), μας άφησε όμως την Λογική του Κεφαλάιου". Ο μύθος δηλοί ότι μερικά πράγματα είναι καλύτερο να τα δείχνεις με την πράξη αντί να μιλάς γι αυτά. Το ποια επαφίεται στον πατριωτισμό των συγγραφέων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει, μεγάλε Κουκουζέλη, ο Αντώνης μόνο για πολιτική, λογοτεχνία και μουσική έχει άποψη. Με άλλον θα τον μπερδεύεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δυνατότητα της γνώσης στην κλασική εποχή πιθανότατα εξαρτάται περισσότερο από το περιορισμένο της έκτασής της και λιγότερο από τον φιλοσοφικό μονισμό. Από την άλλη πλευρά, γνώμη για όλα μπορεί να έχει κανείς και σήμερα, εφόσον εντάσσεται στο πλαίσιο της καθημερινής αρέσεκειας ή απαρέσκειας - αυτού του είδους η γνώμη είναι προσωπική, όχι αξιολογική. Τεκμηριωμένη άποψη για όλα δεν μπορεί να έχει κανείς και, κυρίως, δεν δικαιούται να μας την επιβάλει ή υποβάλει ως κατηγορική κρίση επί των πραγμάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφή