Θρησκευτικά

Με αφορμή τις "μονομερείς ενέργειες" σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών.

Θρησκευτικά και άλλα μαθήματα

Είναι περίεργο που τα Θρησκευτικά διδάσκονται όσο διδάσκονταν και όπως διδάσκονταν, ενώ λ.χ. δεν διδάσκεται αρκετά η νεοελληνική γλώσσα και την έχει υποκαταστήσει η διδασκαλία της Αρχαίας λόγω δοξασιών σχετικά με το τι σημαίνει "συνέχειας της γλώσσας". Προφανώς, όσοι σχεδιάζουν εκπαιδευτικές πολιτικές θα ανησυχούσαν περισσότερο με το να μη διδάσκεται η διαφορά ομοιούσιου και ομοούσιου από τον καταρρέοντα εγγραμματισμό των νέων.

Επίσης, είναι περίεργο που τα Θρησκευτικά διδάσκονται όσο διδάσκονταν και όπως διδάσκονταν, ενώ οι φυσικές επιστήμες διδάσκονται ελλιπώς και κουτσά όπως και πριν, ενώ η Φιλοσοφία διδάσκεται μετά βίας και πολλές επιστήμες δεν διδάσκονται καν.

Θρησκευτικά και Κατήχηση

Σε μερικές περιοχές στην υπόλοιπη Ευρώπη διδάσκονται τα Θρησκευτικά όπως στην Ελλάδα, ως Κατήχηση. Η Κατήχηση απευθύνεται σε μέλη της Εκκλησίας (που δεν έχουνε λάβει ακόμα το Χρίσμα στη Δύση, σε φουλ μέλη στην Ορθόδοξη Ανατολή). Με δεδομένη την πρακτική του νηπιοβαπτισμού ως στοιχείου κουλτούρας, από ένα τέτοιο μάθημα θα έπρεπε να απαλλάσσεσαι με απλή υπεύθυνη δήλωση του γονιού.

Σε άλλες περιοχές στην Ευρώπη διδάσκεται περιγραφή της Χριστιανικής πίστης και άλλων θρησκειών, όπως και στην Ελλάδα στη Β' Λυκείου αφού έχουν προηγηθεί 10 χρόνια κατήχησης. Θεωρώ ότι αυτό θα ήταν θεμελιώδες μάθημα, μάθημα πολιτισμού, αφού η θρησκεία αποτελεί οργανικό μέρος της κουλτούρας και η χριστιανική πίστη συνιστών συστατικό του Δυτικού Πολιτισμού. Θέλω τα παιδιά να μαθαίνουν τι είναι όλοι αυτοί οι άγιοι και ότι δεν πρόκειται για "πάρα πολύ καλούς ανθρώπους", θέλω να ξέρουν ποιος είναι ο Απόστολος Παύλος. Όπως θέλω να ξέρουν ότι οι αρχαίοι θεοί είναι παρτάκηδες και τζόρες και καθόλου μα καθόλου εξ ορισμού αγαθοί και φιλεύσπλαγχνοι. Από ένα τέτοιο μάθημα δεν θα έπρεπε να απαλλάσσεσαι, όπως δεν απαλλάσσεσαι από τη Γεωγραφία ή την Ιστορία.

Ποιος αποφασίζει για τα Θρησκευτικά;

Εξηγήστε τέλος στον σ. υπουργό Φίλη ότι "μονομέρεια" υφίσταται μόνο μεταξύ ισότιμων μερών για θέματα που αφορούν και τα δύο.

Συνεπώς, "μονομέρεια" θα συνιστούσε το να κάνει κάτι η κυβέρνηση για τα εκκλησιαστικά λύκεια ή για τις εκκλησιαστικές σχολές χωρίς να συνομιλήσει με την Εκκλησία της Ελλάδος. Οι θεολογικές σχολές, που συνδικαλιστικά διεκδίκησαν και πέτυχαν να τις αντιμετωπίζουμε ως "επιστημονικές" (Θε μου σχώρα με), και το τι διδάσκεται στα δημόσια σχολεία δεν άπτονται της δικαιοδοσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.