Ο καινούργιος Μπάτμαν είναι με διαφορά ο καλύτερος κινηματογραφικός Μπάτμαν. Καμμία σχέση με ακατονόμαστες αηδίες ή, ακόμα, με τα δύο μικρομέγαλα μεταμοντέρνα τσίρκα του Tim Burton, αν και στην εποχή τους ήταν ενδιαφέροντα, διασκεδαστικά και πρωτοποριακά. Εδώ έχουμε χαρακτήρες, πλοκή, ρυθμό, καθώς και το πιο ενδιαφέρον και υποβλητικό Γκόθαμ, ένα πάντρεμα Λονδίνου και Νέας Υόρκης -- ανάμεσα σε πολλά άλλα. Ο Michael Caine ως (λίγο τσαμπουκάς) Άλφρεντ με εξέπληξε ευχάριστα.
Επίσης χάρηκα τρελά που τα δικαστήρια του Γκόθαμ είναι (στον δικό μας κόσμο) το Senate House του Πανεπιστημίου του Λονδίνου: ο Νόλαν, όπως κι εγώ, ανήκουμε στη Μασονία των αποφοίτων του UCL...
Και χάρη στο ποστ σου, έκανε quite a splash και στο monitor =)
ΑπάντησηΔιαγραφήI think I'm sold.
Birkbeck;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακατιανοί αποσυνάγωγοι!
;-P
Καλά, η ταινία ήταν ΤΟ σκιάχτρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας νοσταλγός του "τσίρκου"...
Deu-tschland, Deu-tschland ü-ber a-alles...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ο Burton κέρδισε (κατ' εμέ) εκεί όπου αποτυγχάνουν διάφοροι παραδοσιακά ετησίως μέχρι σήμερα είναι στο ότι δεν αντιμετώπισε το κόμικ αποκλειστικά ως κόμικ: ως you know, for kids. Ευελπιστώ ότι ο Nolan έπραξε το ίδιο. Θα το δω και θα επανέλθω. Δείτε όμως τι έκανε ο Sam Mendes με το Road to Perdition: πείτε ό,τι θέλετε για το hype και το τελικό αποτέλεσμα, αλλά αν δεν σας το είχαν πει εκ των προτέρων θα πιστεύατε ποτέ ότι αυτή η ταινία έρχεται από κόμικ;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Rakasha: οι δύο Μπάτμαν του Μπέρτον μού άρεσαν πολύ, όμως κάπου είχα χαλαστεί με διάφορα, όπως τα παπάκια του Πιγκουίνου και τον κεντρικό ήρωα ως μπουνταλά: απηχούσε την τηλεοπτική σειρά περισσότερο από όσο θα μού άρεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι σε μία ταινία διαφαίνονται οι κομικίστικες καταγωγές της δε σημαίνει πως είναι για παιδιά! Οι δύο X-Men, αν και μυρίζουν κόμικ, με τα πολιτικά ζητήματα που θέτουν, κάθε άλλο παρά για παιδιά είναι (γι' αυτό και πάτωσαν σχετικά, όπως και το Batman Returns). Πού να δείτε δε τι γίνεται με το Sin City...
@maiandros: Ε;
Δεν λέω ότι αν μια ταινία εμμένει στην καταγωγή της από το κόμικ είναι για παιδιά. Λέω ότι "You know, for kids" είναι συγκεκριμένη αντιμετώπιση την οποία υιοθετεί κατά κανόνα ο κινηματογράφος για το κόμικ. Κατά κανόνα εμπεριέχει πολύ πλαστικό και στέλενει την ταινία άπατη από πλευράς ουσίας, αν όχι και χρημάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήrakasha, εντυπωσιάστηκα, δεν ήξερα ότι το Road to Perdition προήλθε από comic. Μου άρεσε πολύ η ταινία (γλύτωσα το hype και την είδα στο DVD, πολύ καιρό μετά που βγήκε).
ΑπάντησηΔιαγραφήsraosha, συμφωνώ για τα X-Men, ίσως οι πιό πολιτικοποιημένες ταινίες που προήλθαν από comics. Έχω αδυναμία στο δίδυμο Burton - Elfman, και ο Keaton δε με χαλούσε ιδιαίτερα, αν και πιστεύω πλέον ότι ο Bale αποδίδει πολύ καλύτερα το demeanor του Wayne (είναι υποκειμενικό θέμα, όπως οι προτιμήσεις στους ηθοποιούς που υποδύθηκαν τον James Bond), αλλά το γελοίο πιστόλι του Joker και τα gadgets - γλυφιτζούρια (και στις δυό ταινίες;) ήταν too much.
θα συμφωνησω οτι αυτος ο Μπατμαν ειναι εξαιρετικος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα ο Μπερτον δεν με χαλασε, ισα ισα σαν ατμοσφαιρα ηταν λιγο καλυτερος. το γκοθαμ σιτυ του Μπερτον ειναι πολυ ωραιο. Οταν πρωτοειδα τον Ατλαντα στο Ροκεφελερ Σεντερ, μουρθε κατευθειαν ο Μπατμαν στο μαυλο :-)
Αλήθεια το Sin City το χει'δει κανείς;
ΑπάντησηΔιαγραφή