Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Νέοι Κόσμοι

Καθένας από εμάς θα ζήσει τις ίδιες εμπειρίες εντελώς διαφορετικά. Κι αυτό συνοψίζει την ανθρώπινη κατάσταση (μια άλλη οπτική στο τέλος αυτουνού).

Καθένας από εμάς θα ζήσει με κάποιον τρόπο λοιπόν τη χρησιμοτητα της ανταρσίας και θα γευτεί την αναγκαιότητα της αποστασίας. Ταυτόχρονα, είτε το παραδέχεται είτε όχι, θα αισθανθεί τη χαρά και την παρηγοριά, ακόμα και τη θαλπωρή, που προσφέρει η κουλτούρα μας, το σπίτι μας.

Η παρηγοριά χωρίς αποστασία είναι παραμυθία που γίνεται παραμύθα και εγκλωβισμός στην ψευτιά.

Η ανταρσία χωρίς την θαλπωρή είναι αχανής μοναξιά όλο βουητό.

GatheRate

2 σχόλια:

  1. Άσε, μην μου μιλάς για ανταρσία και αποστασία γιατί έχω τραύμα από την κατάσταση αυτή. Ανακάλυψα ότι είμαι βαθύτατα ΑΝΑΡΧΙΚΗ...Πού να σου εξηγώ, έχει σχέση με τον Θεό, κάτι μου είπε, αρνήθηκα, κάτι Του είπα, θύμωσα και ...έφυγα μακριά Του!!! Πιό βλαμμένο ον από μένα δεν υπάρχει...Εντάξει, υπάρχουν μερικές ψυχές σαν και μένα, αλλά σπανίζουν βρε αδερφέ! Γενικά ο πολύς ο κόσμος έχει περισσότερη σύνεση από μένα και είναι πολύ πιο αγαθός, αλλά τί τα θες, είναι αργά...Με συγχωρείς για την εξομολόγηση, αλλά τον τελευταίο καιρό μου έρχεται κλάμα χωρίς λόγο και με λυτρώνει. Μάλλον προέρχεται από τον Έρωτα που πρόδοσα κάποτε...Κρίμα μου.

    Κι ένα σχόλιο για την παραπομπή σου, καλά, έχεις φίλη μοναχή και δεν σου είπε ποτέ ότι όσοι παίρνουν τα όρη και τα βουνά και δεν έχουν ανάγκη τον σαρκικό έρωτα είναι επειδή διοχετεύουν την ενέργειά τους στο πνεύμα τους και όχι στο σώμα; Το αντίστροφο συμβαίνει με αυτούς που το κάνουν συνέχεια.

    Και κάτι που μου έκανε εντύπωση και το άκουσα από έναν μοναχό: όσοι μονάζουν, δεν το κάνουν επειδή δέχτηκαν την θεία χάρη, αλλά επειδή έχουν κλίση στον ασκητισμό. Και σκέφτομαι, είναι δυνατόν να αφιερωθεί κανείς στον Θεό ΧΩΡΙΣ να Τον γευτεί; Χωρίς δηλ να έχει νιώσει την θεία ενέργεια στο σώμα και την ψυχή του;
    Δεν ξέρω.

    Αυτό που ξέρω είναι ότι αν αποκτήσω ποτέ παιδιά, θα κάνω ΜΟΝΟ προσευχή και θα τα αφήσω τελείως, μα τελείως ΕΛΕΥΘΕΡΑ. Δεν θα τους πω τίποτα, ούτε για τον Θεό, ούτε για τον έρωτα. Θα τα αφήσω να τα ανακαλύψουν και τα δύο μόνα τους. Ξέρω, είναι δύκολο, αλλά έτσι θα ήθελα να μεγαλώσω ανθρώπους.

    Σ ευχαριστώ για την φιλοξενία στα σχόλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α, κάτι ακόμα που θά θελα να μοιραστώ μαζί σου, πιστεύεις μήπως στην θεωρία της ανακύκλησης του κόσμου; Ότι δηλ.έχουμε ζήσει άπειρες ζωές μέχρι τώρα που μιλάμε και θα ζήσουμε άλλες τόσες στο μέλλον! Εννοώ ότι θα ζήσουμε εμείς οι ίδιοι, μέσα στα ίδια σώματα, οι ίδιες ψυχές, με τους ίδιους ανθρώπους γύρω μας, στα ίδια περιβάλλοντα και κάνοντας τα ίδια λάθη και τις ίδιες σωστές κινήσεις!!! Μου το επιβεβαίωσε ένας μεγαλογιατρός της Θεσσαλονίκης που είναι παθολόγος και έχει τέραστιες γνώσεις και τρελάθηκα! Μόλις το συνειδητοποίησα, άρχισα να σκέφτομαι τρόπους, ώστε να μην κάνω τα ίδια πράγματα με τις προηγούμενες ζωές μου! Όμως, γίνεται αυτό; Ή είμαστε αναγκασμένοι να επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ΑΚΡΙΒΩΣ ενέργειες με τις προηγούμενες; Ωχ, Χριστέ μου, αν είναι έτσι, τότε, θα ξαναγίνω ενοχλητική σε κάποιους από δω...:) Συγγνώμη. Τώρα ψάχνω να βρω ρωγμές εξόδου από την επαναστροφή μου. Τί να είναι αυτό που μπορώ να κάνω και δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες πράξεις μου; Θα το έκανα, ακόμα κι αν ήταν αμαρτία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή