Με άλλα λόγια, πρέπει να διαλέξεις τι προτιμάς: να μουλιάζεις και να τα πατάς τα σκατά και να λερώνεις τα ωραία σου παπούτσια; ή να τα εισπνέεις τα σκατά και να μπουχτίζεις τα ωραία σου πνευμόνια;
Μούχλα και μετέωρο ψιλόβροχο ή ξεραΐλα κι απροσμάχητο λιοπύρι;
Μισώ βαθιά τη σκόνη. Εγώ είμαι με τη λάσπη, με τη βροχή, έστω και με τη μούχλα. Καλύτερα να μουλιάζω παρά να αποξηραίνομαι.
Η εικονογράφηση από έργο της Apollonia Saintclair.
Και πολύ καλά κάνετε. Η προτίμηση ωστόσο δεν συνεπάγεται απαραίτητα και δυνατότητα επιλογής συνθήκης, ή μήπως όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφή....«Έχει πολλούς τρόπους να φθείρεται ο άνθρωπος», την άκουσε, «τόσους, όσους κι η ύλη. Να, η θειά σου, για παράδειγμα, η Ερατώ, έλιωσε μέσα της σαν το κερί - κι ας έδειχνε σφριγηλά σχηματισμένο κορίτσι, από τα λίγα, κάποτε -. Ή ο Νώντας της Ρηνιώς, που τον έσκισε δια μιας η ζωή στα διό, σα το χασέ....καλύτερη μου μοιάζει η μούχλα μερικών....
......Τυχεροί είναι, θα σου ’λεγα, όσοι γεννιούνται πέτρινοι. Κατρακυλάνε, κτυπάν ζερβόδεξα, σφηνώνουνται, μα σα περάσει ο καιρός λείους θα τους δεις κι ατάραχους μπροστά στο κύμα, ίδιους με καλοδουλεμένο από τα χρόνια βότσαλο.» (από το http://technischerbleistift.blogspot.gr/2014/06/blog-post_10.html)