Η πρώτη Μαρτίου πάντα έρχεται απροσδόκητα. Τσουπ.
Έτσι ήρθε και πριν δυο χρόνια, όταν, νέα παιδιά τότε, αμούστακα κι απάρθενα (εγώ ούτε κουστούμι δεν είχα), ανοίξαμε το μπλογκ το Φεβρουάριο και ξύναμε το κεφάλι μας (ο καθένας το δικό του, δηλαδή) τι να γράψουμε. Πριν καλά καλά το πάρουμε χαμπάρι ή πρέφα, ήρθε ο Μάρτιος.
Το έχω ξαναπεί, αλλά θα το επαναλάβω για επετειακούς λόγους: μετά από δύο χρόνια, το καλύτερο πράγμα που μου έχει συμβεί σε αυτή την υπόθεση που λέγεται μπλογκάρισμα είναι οι άνθρωποι που γνώρισα και συνάντησα. Ωστόσο δεν παραγνωρίζω και τα άλλα: τα κείμενα που διάβασα, πώς ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι εσύ κι ο απόδημος γκέι εστιάτορας στην Ταϊτή σκέφτεστε (για) τα ίδια πράματα, το 'μπράβο' μπλογκάδων σοφότερών σου.
το καλύτερο που σου συνέβη αυτά τα δύο χρόνια μέσω του μπλογκ είναι το κτήμα στο Ζούμπερι και όχι οι γνωριμίες. 16 στρέματα με ελιές και μανταρινιές!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήHappy birthday και να τα χιλιάσετε hot bloggers!!! Φιλάκια πολλά!
It's been nice to have read you. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα μιλιουνίσετε! :)
(παντα τέτοια)
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Επειδή δεν τα καταφέρνω με ευχές, απλά το έβγαλα βούκινο στο buzz. Εύχομαι καλή έμπνευση για τη συνέχεια και πολλές μοιρασμένες στιγμές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή έμπνευση -όπως σωστά λέει ο Όνειρος!- που δεν σας λείπει απ'ό,τι βλέπω!
δηλαδή με το μπλογκ αγόρασες κουστούμι;;; I m not following....
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)))
(to many more!)
Με το μπλογκ έραψα τρία κουστούμια, το ένα γαμπριάτικο. Επίσης, έμαθα (λ.χ. "τι είναι το κουταλάκι και τι το θες") και γνώρισα τον έρωτα, εσχάτως εξασφάλισα και κτήμα στο Ζούμπερι. Άσε που έβγαλα και μουστάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα...
Hello! How are you? This work is very good
ΑπάντησηΔιαγραφήBy, by