Είναι δύσκολο να εγκαταλειφθεί ένα μπλογκ, όπως έχει γράψει και ο θας εδώ:
Και να φύγει κανείς από το μπλογκ του, δεν έχει πού να πάει. Το πολύ μέχρι το κρεβάτι, και πάλι πίσω. Άντε καληνύχτα, παίδες εν καμίνω. Εδώ θα βράσουμε, όλοι μαζί, στο ζουμί μας.Απλώς, για μένα, άλλη μια θεματική ενότητα μάλλον έκλεισε οριστικά. Πριν μήνες έγραψα ότι θα "πάψω να ασχολούμαι με το σετάκι 'Ελλάς-Ορθοδοξία-Δύση-Ορθολογισμός' ". Νομίζω τώρα ότι δεν μπορώ άλλο να γράφω για το θέμα "ελληνική πραγματικότητα", γενικά, αφού πια δε βλέπω να μπορώ να το κάνω με εποικοδομητικό τρόπο. Άσε που είναι κουραστικό να επαναλαμβάνω όσα έχω ξαναπεί ή όσα λένε μεστότερα ή και ευστοχότερα άλλοι.
Εντωμεταξύ, υπάρχει ένας ουδός αθλιότητας των προς συζήτηση θεμάτων αλλά και αποστροφής δικής μου, τον οποίο έχω διαβεί πια: βιντεάκια εξευτελισμών τραβηγμένα με κινητά -- όπως οι πιτσιρικάδες απαθανατίζουνε τα εφηβικά γαμήσια τους και οι γονείς τα βήματα των παιδιών τους στην παραλία, άνθρωποι-μπάζα, ομόλογα και πολλά ανομολόγητα... Όπως ακριβώς το είπα: ζω την ελληνική πραγματικότητα σαν εφιάλτη, με φρίκη, αλλά περιμένοντας (ματαίως) ότι κάποια στιγμή θα ξυπνήσω.
Θα το ρίξω λοιπόν στα πανανθρώπινα και υψιπετή, στον εσώτερο βίο και στον κόσμο των απολαύσεων -- μάλλον κυρίως των αισθητικών και διανοητικών, αφού τα φαγιά τα έχουνε καπαρώσει άλλοι, τα ποτά σε κακοχαρακτηρίζουν, ενώ τα ερωτικά μαρτυρούν "αλογόκαυλες", οπότε άσε. Ίσως έτσι καταφέρω και να πλησιάσω κάποια από τα μπλογκοκειμενικά πρότυπά μου: helion, kuk, alberich, George Le Nonce και άλλους.
Σ' αυτόν τον τελευταίο έβαλα ζεύξη γιατί άμα πας να τον βρεις από το γκουγκλ, πρόκοψες. Όσο για τον alberich, άστατος και άπιαστος, πότε εμφανίζεται, πότε λανθάνει. Τους άλλους δύο τους έχω διαφημίσει επαρκώς, ασιχτίρι πια. ;-)
Ευχαριστώ πάρα πολύ που διαβάζετε, πάντως.
αγαπητέ shraosha, δυστυχώς ή ευτυχώς βαδίζετε το σωστό το δρόμο, τον the road not taken κατά Frost προς τις αλογογκάβλες και ακόμα παραπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήπορευόμενος διαμέσου μπάζων και φρίκης είστε η genuine φωνή της λογικής που σπανίζει.
όσο για τα όνειρα το George, whatever! :)
και εγώ, ως μετίκιουλους ρήντερ, ήθελα να επισημάνω πως το σωστό είναι αλογογκάβλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα μου λείψει πάντως η "γκρίνια" σου. όσο για το τέλος: παρακαλώ, ευχαρίστησις μας....
:-))
Όπως αγαπάτε. Πάντως, ανεξαρτήτως των προθέσεών σας, "τα πανανθρώπινα και τα υψιπετή, ο εσώτερος βίος και ο κόσμος των απολαύσεων", μπορούν εξίσου καλά να φωτίζουν πλευρές της τρέχουσας, φρικώδους για σας (κατανοητό) πραγματικότητας. Ούτως ή άλλως, είναι δύσκολο να δραπετεύσουμε από το παρόν, το οποίο φοβάμαι θα βρει το δρόμο του να εισβάλει και στα γραπτά που το αποστρέφονται. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς ευχαριστούμε.
α)Θα είναι κρίμα να ισχύσει η απόφασή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήβ)Οι άλλοι τρεις, όντως γράφουν εξαιρετικά.
γ)Καλό καλοκαίρι.
Εγώ πάντως δεν διαβάζω. Βλέπω τις εικόνες.
ΑπάντησηΔιαγραφή(σε θέλει ο λαός σου, βρέέέέέέέ. Γύρνα πίσω. Δώσε πράμα που σαλεύει.)
ευχαριστούμε που μάς γράφετε
ΑπάντησηΔιαγραφή[πιάνουν τόπο, ξέρετε...]
Χμ, παρεξήγηση. Μάλλον, δηλαδή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αφήνω το μπλογκ. Νόμισα ότι αυτό ξεκαθαρίστηκε στην αρχή της καταχώρισης. Επομένως, το "θα το ρίξω στα πανανθρώπινα..." αναφερότανε στη θεματική που θα ήθελα να ακολουθήσω από εδώ και πέρα.
@gasireu: τι λέτε τώρα, έχουνε να με πούνε "σωστό" από τότε που δημηγόρησα ενώπιον του δεκαπενταμελούς υπέρ των κινητοποιήσεων για την Παιδεία (ποιων απ' όλες; ούτε εγώ θυμάμαι πια)
@xilaren: Είμαι πχοιοτικότατος μπλογκάς και δεν μπορώ να πέσω στο επίπεδό σας.
@π2: δύσκολο να δραπετεύσουμε από το παρόν, το οποίο φοβάμαι θα βρει το δρόμο του να εισβάλει και στα γραπτά που το αποστρέφονται
Πάλι δίκιο έχετε. Θα σας απαγορεύσω να μπαίνετε εδώ μέσα και να με διορθώνετε! :-p
@alberich: Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα, κρυψοκείμενε, ε κρυψοκείμενε!
@thas: οι εικόνες δε θα λείψουν
@nikoxy: επιφυλάσσομαι.