Στοιχεία επιφυσικής

Έστω α και β δύο σώματα. Έστω ότι το α ακινητεί, αν και δεν ηρεμεί απαραίτητα. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες, το β επιδρά πάνω στο α εξ αποστάσεως. Αποτέλεσμα αυτής της επίδρασης είναι είτε η αλλαγή της αδρανειακής κατάστασης του α, είτε και η αλλοίωσή του.

Όταν μιλάμε για τη δόξα που είναι ο κάθε άνθρωπος, δόξα ματαιωμένη ή δόξα πραγματωμένη, δεν αντιλαμβανόμαστε τον τεχνικό όρο 'δόξα' παρά ως ένα από αυτά τα εξαϋλωμένα σλάααααααααβα τετράφωνων ρωσικών ψαλμωδιών. Καμμιά άλλη δόξα δεν πρέπει σε ανθρώπους -- καμμία πάντως απ' αυτές που συνήθως μας περνάν από το μυαλό.

Οι σημαίες και τα λάβαρα είναι δισδιάστα αντικείμενα. Έχουνε μια καλή και μια ανάποδη. Συμβατικά, η καλή τους είναι η πλευρά που έχει το κοντάρι στα αριστερά: οι σημαίες δε διαβάζονται όπως οι αριθμοί, τα αραβικά και τα εβραϊκά, αλλά από αριστερά προς τα δεξιά. Οι σημαίες και τα λάβαρα είναι σάβανα.

Κάθε χορός, κοσμικός ή μη, καταλήγει σε κροκίδωση. Κάθε τρελή κίνηση Μπράουν καταλαγιάζει και σωρεύει κατακάθια. Κάθε διάλυμα κροκιδώνεται κι αυτό. Όμως είναι σφάλμα να αφοσιώνεσαι στην αναπόδραστη κροκίδωση. Είναι σφάλμα να παρακολουθείς την καθίζηση. Είναι σφάλμα να μην αφήνεσαι στον τρελό χορό Μπράουν, στην ευκαιρία να ανακλαστεί και πάνω σου μια στενή δέσμη φωτός, πάνω σ' εσένα, το σωματίδιο σκόνης.

Υπάρχει η μεγάλη κλίμακα, που είναι εχθρική και αχανής και αδιάφορη: πλήρης κενού. Υπάρχει η μικρή κλίμακα, που είναι στριφνή και αλλόκοτη και αντεστραμμένα αχανής: πλήρης κενού. Υπάρχει και το δικό σου σύστημα αναφοράς: με τα πεδία που σε επηρεάζουν και με τις σχέσεις που καταλαβαίνεις και που περιγράφονται από απλές εξισώσεις και αυτά. Τα ανευρίσκεις και εντάσσεσαι μέσα τους.

Τρία σημεία ορίζουν ένα επίπεδο. Δύο σημεία ορίζουν μια απουσία. Ένα σημείο είναι ένα σημείο και δεν αφορά κανέναν.

Μην ψάχνεις ντε και καλά την εξίσωση: δες το διάγραμμα. Ενδεχομένως, το διάγραμμα αρκεί.

Η εικόνα είναι έργο του Αδάμ Μαρτινάκη: Space with two suns.