Θα ήθελα εν συντομία να θέσω ένα θέμα: Διακωμώδηση ή διαπόμπευση των έργων τέχνης.
Τα όρια είναι λεπτά. Παρατηρώ όμως συχνά στο Γιου-τιουμπ τα βίντεο που, χωρίς ή και με εισαγωγικά,σατιρίζουν κλασικά μουσικά έργα να είναι περισσότερο δημοφιλή από τα πρωτότυπα. Ίσως πολλοί από τους θεατές να είναι γνώστες των κλασικών έργων και απλώς να ξεσκάνε. Φοβάμαι όμως μήπως δεν είναι παρά γελαδάρηδες που αν δεν δουν χορεύτρια με ζαρτιέρες στο παλκοσένικο δεν καταλαβαίνουν ότι πρόκειται περί τέχνης και απλώς εφησυχάζουν σχηματίζοντας μια πλειοψηφία καταφρόνησης αυτού που η ύπαρξή του σημαίνει ευαισθησία - κατάσταση δύσκολη για οπλοφόρους.
Γερασιμότατε, κατ' αρχήν συμφωνώ μαζί σου. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με βιντεάκια που παρωδούν σκηνές ταινιών.
Έψαχνα χτες στο youtube μια υποφερτή εκτέλεση του Benedictus από τη Solemnis για να ανεβάσω στο μπλογκ. Βρήκα μία του Τοσκανίνι, που δε μου άρεσε σαν εκτέλεση, και μία με τον Bernstein, που είχε χάλια ήχο (το σόλο του βιολιού και οι ψηλές της σοπράνο ακούγονταν σαν άρρωστοι γλάροι). Είναι δύσκολο να έχεις υποφερτή ποιότητα ήχου μέσα από το youtube. Οι παρωδίες δεν έχουν τέτοιες ηχητικές απαιτήσεις...
Προς την τεχνική κατεύθυνση: Η ποιότητα του ήχου στα βιντεάκια στο you tube εξαρτάται από τη σωστή ή λάθος μετατροπή του πρωτότυπου σε αρχείο flv ή avi ή mpeg. Συνήθως,οι περισσότεροι συμπιέζουν στην ίδια αναλογία εικόνα και ήχο. Το σωστό θα ήταν να "κόψουν" ανάλυση (άρα και Mb) από την εικόνα και να αφήσουν ανέπαφο τον ήχο. Όταν ανεβάσουν το βίντεο στο you tube, αυτό θα συμπιέσει συνολικά το βίντεο για να το φέρει στα μέτρα του, αλλά από την ποιότητα του ήχου θα σωθούν πολλά.
Σε εκτέλεση με τον Στελάρα το έχεις; :-D
ΑπάντησηΔιαγραφήBach, violin sonata, BWV 1001:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://uk.youtube.com/watch?v=IBl1tnIxJnU
@TIΠOYKEITO: Όχι, ο Πτωχοαλαζόνας Κλαψο-τέτοιος περιοριζόταν σε Σοστακόβιτς και λίγο Σκριάμπιν.
ΑπάντησηΔιαγραφή@τέττιγ(γ)α: Καλά, εσείς ΠΟΥ χαθήκατε;
(i) παρόραμα: είναι φούγκα, όχι σονάτα
ΑπάντησηΔιαγραφή(ii) η ανωτέρω φούγκα είναι λίγο ενδεικτική για το πού χαθηκα(με). Θα *σας* γράψω μέιλ συντομότατα, υπόσχομαι.
Θα ήθελα εν συντομία να θέσω ένα θέμα: Διακωμώδηση ή διαπόμπευση των έργων τέχνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα όρια είναι λεπτά. Παρατηρώ όμως συχνά στο Γιου-τιουμπ τα βίντεο που, χωρίς ή και με εισαγωγικά,σατιρίζουν κλασικά μουσικά έργα να είναι περισσότερο δημοφιλή από τα πρωτότυπα. Ίσως πολλοί από τους θεατές να είναι γνώστες των κλασικών έργων και απλώς να ξεσκάνε. Φοβάμαι όμως μήπως δεν είναι παρά γελαδάρηδες που αν δεν δουν χορεύτρια με ζαρτιέρες στο παλκοσένικο δεν καταλαβαίνουν ότι πρόκειται περί τέχνης και απλώς εφησυχάζουν σχηματίζοντας μια πλειοψηφία καταφρόνησης αυτού που η ύπαρξή του σημαίνει ευαισθησία - κατάσταση δύσκολη για οπλοφόρους.
Γερασιμότατε, κατ' αρχήν συμφωνώ μαζί σου. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με βιντεάκια που παρωδούν σκηνές ταινιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈψαχνα χτες στο youtube μια υποφερτή εκτέλεση του Benedictus από τη Solemnis για να ανεβάσω στο μπλογκ. Βρήκα μία του Τοσκανίνι, που δε μου άρεσε σαν εκτέλεση, και μία με τον Bernstein, που είχε χάλια ήχο (το σόλο του βιολιού και οι ψηλές της σοπράνο ακούγονταν σαν άρρωστοι γλάροι). Είναι δύσκολο να έχεις υποφερτή ποιότητα ήχου μέσα από το youtube. Οι παρωδίες δεν έχουν τέτοιες ηχητικές απαιτήσεις...
Προς την τεχνική κατεύθυνση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ποιότητα του ήχου στα βιντεάκια στο you tube εξαρτάται από τη σωστή ή λάθος μετατροπή του πρωτότυπου σε αρχείο flv ή avi ή mpeg. Συνήθως,οι περισσότεροι συμπιέζουν στην ίδια αναλογία εικόνα και ήχο. Το σωστό θα ήταν να "κόψουν" ανάλυση (άρα και Mb) από την εικόνα και να αφήσουν ανέπαφο τον ήχο. Όταν ανεβάσουν το βίντεο στο you tube, αυτό θα συμπιέσει συνολικά το βίντεο για να το φέρει στα μέτρα του, αλλά από την ποιότητα του ήχου θα σωθούν πολλά.