στον φίλο μου τον Καρδιολόγο, που ξέρει ότι όλα αυτά είναι παραμύθια ή παραβολές
1.
2.
Α, δεν είναι τίποτα. Θα του κόψουνε το στέρνο με δισκοπρίονο, θα ανοίξει ο θώρακας σαν κλουβάκι. Μετά θα του βγάλουνε την καρδιά έξω, χωράει στις δυο χούφτες σου, και θα τη σταματήσουν. Ναι, θα έχει παράκαμψη. Ναι, τα ξέρω αυτά από τον θείο. Μετά θα τη φτιάξουνε και θα τη βάλουνε πίσω. Και θα την ξεκινήσουν πάλι. Ναι, σαν μηχανή, μανούλα, σαν μηχανή.
3.
Έχει κάτι καρδιές σάρκινες. Έχει και κάτι άλλες από φωτιά πηχτή, άγριες. Οι πιο πολλές όμως είναι από φαγιάντσα. Είναι σαν πορσελάνη αλλά δεν είναι αληθινή πορσελάνη, το γνήσιο, η φαγιάντσα, κι απ' έξω έχει πάντοτε μια στρώση σα βερνίκι, σα σμάλτο να πούμε. Οι καρδιές από φαγιάντσα σπάνε πολλές φορές, ραγίζουν κι εύκολα. Συνήθως τους φεύγει φλούδες-φλούδες το βερνίκι, ή και κομματάκια ολόκληρα. Κι όταν φύγει το βερνίκι θρύπτονται, τρίβονται. Γίνονται σιγά σιγά σκόνη, κάθε φορά που τις αγγίζεις, σκόνη.
4.
Πώς να το εξηγήσω. Η καρδιά έχει ένα περίβλημα. Σα φλούδα είναι. Ε, ανάμεσα στη φλούδα και στην καρδιά έχει μαζευτεί, λέει, υγρό, κι εμποδίζει την καρδιά. Την κουράζει. Όπως κουράζεσαι πιο γρήγορα να κολυμπάς παρά να περπατάς. Έτσι. Θα του αποφλοιώσουν την καρδιά. Αυτό μου είπαν. "Θα την αποφλοιώσουμε". Και μετά; Αν πετύχει η εγχείριση, που είναι 5 στις 100 να πετύχει, θα ζει με αποφλοιωμένη καρδιά. Θα ζήσει όμως μια χαρά.
5.
6.
"Μια στιγμή, 'μαρμαρυγή' δεν είναι η λάμψη που αρπάζουνε στιγμιαία τα κύματα και τα μέταλα, από τον ήλιο, λόγου χάρη;"
"Δεν ξέρω, πάντως στην περίπτωσή μας είναι ένας άσχημος ψίθυρος, ένα κακό μουρμουρητό, κάτι σαν μπούκωμα."
"Κρίμα, κι ακούγεται ωραίο αυτό το 'κολπική μαρμαρυγή' -- σαν να σφύζει και σαν να σκιρτά, ε, κάτι όμορφο."
"Δεν είναι όμορφη η κολπική μαρμαρυγή, κύριε. Είναι κάτι πολύ πρακτικό, είναι σύμπτωμα."
7.
8.
Δεν άντεχε, έλεγε, να ακούει αυτό το ρυθμικό φλοίσβισμα, αυτό που έλεγαν ότι ήταν ο ήχος της καρδιάς του εμβρύου. Είχε ακούσει πολλές καρδιές αλλά αυτή την καρδιά στο uptempo μιας άλλης μεγαλύτερης καρδιάς μέσα στο ίδιο σώμα, συνδεδεμένες μέσω ενός πλακούντα, ενός οργάνου σαν υφαντού που δεν ανήκει σε κανέναν, όχι, δεν μπορούσε αυτή τη μικρή και γοργή καρδιά να την ακούει. Με τίποτα. Την άκουγε κι έτρεμε, ένιωθε ανασφαλής κι όλο αδημονία.
9.
"καρδιοσπαράχτρα θλίψη" Ανδρέας Εμπειρίκος, Ο Μέγας Ανατολικός κεφ. 53.
10.
Μετά τα δύο εμφράγματα δεν επιθυμώ άλλους έρωτες. Διόλου, αρκεί: εαν μ' εγκαταλείψη η καρδϊά μου την ώρα εκείνη της περιπτύξεως; Δε θέλω. Αντλία είναι η καρδϊά, νεαρέ, και η δική μου έχει υποστή σοβαρά βλάβην.
11.
Σου υπόσχομαι να σου πω ψέματα που θα μοιάζουν αλήθειες, σου υπόσχομαι να σου πω αλήθειες που θα μοιάζουν με ψέματα. Για το δικό μου το καλό, για τη δική σου την ασφάλεια, ο κλειδάριθμος όσων θα κωδικοποιήσω εδώ θα βρίσκεται παντού και πουθενά, αλλού, μέσα μου, στην ασάλευτη και σκοτεινή καρδιά μου που την περιβάλλουν σφαίρες εμπύρειες, κουβάρια από νήματα επιθυμιών. Θα ξεκινήσεις να διαβάζεις πιστεύοντας ότι εξομολογούμαι όλη την αλήθεια όλων των πολλαπλών ειδώλων μου. Θα καταλήξεις τελικά στο ότι όλα είναι ψέματα. Μετά, ή πριν, θα διστάσεις: θα θεωρήσεις ότι μάλλον η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση και στο μερικό. Αλλά θυμήσου την απάντηση του Ειδικού στο ερώτημα τι δ’ εστί αλήθεια; Σιωπή. Γάμα την αλήθεια, γάμα την αλήθεια, στην καρδιά μου είναι η αλήθεια. Πάρε λοιπόν και διάβαζε. Αναγνώστρια. Που, μα την αλήθεια, ελπίζω να μην υπάρχεις.
Μια καρδιά κρυμμένη, σκοτεινή. Σφαίρες εμπύρειες γύρω της. Νήματα και κουβάρια. Νήματα. Κι ένα κέλυφος γύρω από αυτά, σκληρό, απωθητικό, αηδές, αδιαπέραστο· όπως στα έργα επιστημονικής φαντασίας έχεις κάτι ασπίδες που αποκρούουν ή απορροφούν τα εχθρικά πυρά, πυρά που μοιάζουν με ακτίνες, που μοιάζουν με σπερμάτινοι πίδακες ή ρουκέτες. Ή και όλα μαζί. Και τι υπάρχει κάτω από την πανοπλία; Η καρδιά, τι να υπάρχει. Και τι άλλο παρά ένα κουβάρι εμπύρειο όλο επιθυμίες. Που δεν βγάζει ουράνιες μουσικές καθώς περιστρέφεται, παρά εκείνο το βουητό που είναι το σάουντρακ για τα κβάζαρ στα ντοκυμαντέρ για το σύμπαν: τον χτύπο της καρδιάς, τον παφλασμό του αίματος, το κλείσιμο και το άνοιγμα των βαλβίδων.
1.
2.
Α, δεν είναι τίποτα. Θα του κόψουνε το στέρνο με δισκοπρίονο, θα ανοίξει ο θώρακας σαν κλουβάκι. Μετά θα του βγάλουνε την καρδιά έξω, χωράει στις δυο χούφτες σου, και θα τη σταματήσουν. Ναι, θα έχει παράκαμψη. Ναι, τα ξέρω αυτά από τον θείο. Μετά θα τη φτιάξουνε και θα τη βάλουνε πίσω. Και θα την ξεκινήσουν πάλι. Ναι, σαν μηχανή, μανούλα, σαν μηχανή.
3.
Έχει κάτι καρδιές σάρκινες. Έχει και κάτι άλλες από φωτιά πηχτή, άγριες. Οι πιο πολλές όμως είναι από φαγιάντσα. Είναι σαν πορσελάνη αλλά δεν είναι αληθινή πορσελάνη, το γνήσιο, η φαγιάντσα, κι απ' έξω έχει πάντοτε μια στρώση σα βερνίκι, σα σμάλτο να πούμε. Οι καρδιές από φαγιάντσα σπάνε πολλές φορές, ραγίζουν κι εύκολα. Συνήθως τους φεύγει φλούδες-φλούδες το βερνίκι, ή και κομματάκια ολόκληρα. Κι όταν φύγει το βερνίκι θρύπτονται, τρίβονται. Γίνονται σιγά σιγά σκόνη, κάθε φορά που τις αγγίζεις, σκόνη.
4.
Πώς να το εξηγήσω. Η καρδιά έχει ένα περίβλημα. Σα φλούδα είναι. Ε, ανάμεσα στη φλούδα και στην καρδιά έχει μαζευτεί, λέει, υγρό, κι εμποδίζει την καρδιά. Την κουράζει. Όπως κουράζεσαι πιο γρήγορα να κολυμπάς παρά να περπατάς. Έτσι. Θα του αποφλοιώσουν την καρδιά. Αυτό μου είπαν. "Θα την αποφλοιώσουμε". Και μετά; Αν πετύχει η εγχείριση, που είναι 5 στις 100 να πετύχει, θα ζει με αποφλοιωμένη καρδιά. Θα ζήσει όμως μια χαρά.
5.
6.
"Μια στιγμή, 'μαρμαρυγή' δεν είναι η λάμψη που αρπάζουνε στιγμιαία τα κύματα και τα μέταλα, από τον ήλιο, λόγου χάρη;"
"Δεν ξέρω, πάντως στην περίπτωσή μας είναι ένας άσχημος ψίθυρος, ένα κακό μουρμουρητό, κάτι σαν μπούκωμα."
"Κρίμα, κι ακούγεται ωραίο αυτό το 'κολπική μαρμαρυγή' -- σαν να σφύζει και σαν να σκιρτά, ε, κάτι όμορφο."
"Δεν είναι όμορφη η κολπική μαρμαρυγή, κύριε. Είναι κάτι πολύ πρακτικό, είναι σύμπτωμα."
7.
8.
Δεν άντεχε, έλεγε, να ακούει αυτό το ρυθμικό φλοίσβισμα, αυτό που έλεγαν ότι ήταν ο ήχος της καρδιάς του εμβρύου. Είχε ακούσει πολλές καρδιές αλλά αυτή την καρδιά στο uptempo μιας άλλης μεγαλύτερης καρδιάς μέσα στο ίδιο σώμα, συνδεδεμένες μέσω ενός πλακούντα, ενός οργάνου σαν υφαντού που δεν ανήκει σε κανέναν, όχι, δεν μπορούσε αυτή τη μικρή και γοργή καρδιά να την ακούει. Με τίποτα. Την άκουγε κι έτρεμε, ένιωθε ανασφαλής κι όλο αδημονία.
9.
"καρδιοσπαράχτρα θλίψη" Ανδρέας Εμπειρίκος, Ο Μέγας Ανατολικός κεφ. 53.
10.
Μετά τα δύο εμφράγματα δεν επιθυμώ άλλους έρωτες. Διόλου, αρκεί: εαν μ' εγκαταλείψη η καρδϊά μου την ώρα εκείνη της περιπτύξεως; Δε θέλω. Αντλία είναι η καρδϊά, νεαρέ, και η δική μου έχει υποστή σοβαρά βλάβην.
11.
Σου υπόσχομαι να σου πω ψέματα που θα μοιάζουν αλήθειες, σου υπόσχομαι να σου πω αλήθειες που θα μοιάζουν με ψέματα. Για το δικό μου το καλό, για τη δική σου την ασφάλεια, ο κλειδάριθμος όσων θα κωδικοποιήσω εδώ θα βρίσκεται παντού και πουθενά, αλλού, μέσα μου, στην ασάλευτη και σκοτεινή καρδιά μου που την περιβάλλουν σφαίρες εμπύρειες, κουβάρια από νήματα επιθυμιών. Θα ξεκινήσεις να διαβάζεις πιστεύοντας ότι εξομολογούμαι όλη την αλήθεια όλων των πολλαπλών ειδώλων μου. Θα καταλήξεις τελικά στο ότι όλα είναι ψέματα. Μετά, ή πριν, θα διστάσεις: θα θεωρήσεις ότι μάλλον η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση και στο μερικό. Αλλά θυμήσου την απάντηση του Ειδικού στο ερώτημα τι δ’ εστί αλήθεια; Σιωπή. Γάμα την αλήθεια, γάμα την αλήθεια, στην καρδιά μου είναι η αλήθεια. Πάρε λοιπόν και διάβαζε. Αναγνώστρια. Που, μα την αλήθεια, ελπίζω να μην υπάρχεις.
Μια καρδιά κρυμμένη, σκοτεινή. Σφαίρες εμπύρειες γύρω της. Νήματα και κουβάρια. Νήματα. Κι ένα κέλυφος γύρω από αυτά, σκληρό, απωθητικό, αηδές, αδιαπέραστο· όπως στα έργα επιστημονικής φαντασίας έχεις κάτι ασπίδες που αποκρούουν ή απορροφούν τα εχθρικά πυρά, πυρά που μοιάζουν με ακτίνες, που μοιάζουν με σπερμάτινοι πίδακες ή ρουκέτες. Ή και όλα μαζί. Και τι υπάρχει κάτω από την πανοπλία; Η καρδιά, τι να υπάρχει. Και τι άλλο παρά ένα κουβάρι εμπύρειο όλο επιθυμίες. Που δεν βγάζει ουράνιες μουσικές καθώς περιστρέφεται, παρά εκείνο το βουητό που είναι το σάουντρακ για τα κβάζαρ στα ντοκυμαντέρ για το σύμπαν: τον χτύπο της καρδιάς, τον παφλασμό του αίματος, το κλείσιμο και το άνοιγμα των βαλβίδων.
να πας και στο carafon, παρακάτω, στη hamburgerstraat, αργά τη νύχτα. μη τη βγάζεις μόνο στο belgie.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι το postillon σχεδόν απέναντι από το belgie, στη γέφυρα, δεν είναι άσχημο.
Υπόψιν, ευχαριστώ.
ΔιαγραφήΣχετικό κι αυτό της Γιουρσενάρ: "Μια καρδιά, ίσως είναι κάτι τ’ ανάρμοστο. Ανήκει στην τάξη των αντικειμένων που βρίσκομε στα τραπέζια του ανατόμου και του χασάπη. Προτιμώ το κορμί σου."
ΑπάντησηΔιαγραφή(Όλα καλά, εύχομαι.)
Πάντα καίρια η Γιουρσενάρ.
ΔιαγραφήΑπό ένα βιβλίο της που μου άρεσε.
ΔιαγραφήΒασίλισσα καρδιά
ΑπάντησηΔιαγραφήμακριά σου μένω μόνος
εσύ 'σαι ο ταξιδευτής
εσύ είσαι κι ο δρόμος
αυτός ο πύργος στη φωτογραφία, στην Ολλανδία είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνε κλικ πάνω της και δες τον χάρτη. ;-)
Διαγραφήω ναι! Ουτρέχτη! τον έβλεπα το πύργο καθημερινά επί τέσσερις μήνες. Αγαπημένη Ουτρέχτη!
Διαγραφή