Είμαι, κατά κάποιον τρόπο, παιδί του Τσαγκαρουσιάνου. Νομίζω ότι το έχω ξαναπεί: το 01, εκείνη η υπέροχη επίθεση νέου στησίματος, νέων κειμένων, νέων εικόνων στον "γαμάω" κόσμο του Κλικ, έκανε τη ζωή μου ομορφότερη τότε και τελικά, με το να επευλογεί τις ευαισθησίες μου, με καθόρισε. Πάντοτε λοιπόν παρακολουθώ τα κείμενα του Σ.Τ. με ενδιαφέρον και συμπάθεια.
Αρθρογραφώ πάνω από ενάμισυ χρόνο σε εφημερίδα, επί χρήμασι (είπαμε: να μη χαλάμε την πιάτσα). Έχω γράψει μια μονογραφία που μού εξέδωσε ολλανδικός εκδοτικός οίκος, τριανταπέντε επιστημονικά άρθρα (τα δέκα είναι της προκοπής) κι έχω παρουσιάσει εξηνταπέντε ομιλίες και ανακοινώσεις. Το μυθιστόρημα που τελείωσα το 2003 πέρασε τον πρώτο κύκλο απορρίψεων (από πέντε εκδότες), στους οποίους το έστειλα κατόπιν προτροπών του Κουκουζέλη, και ετοιμάζεται για δεύτερο κύκλο: προχτές το έστειλα στο Μελάνι, κατόπιν παραινέσεων και πιέσεων του George Le Nonce αυτή τη φορά.
Ο λόγος που τα γράφω όλα αυτά είναι για να σας δώσω κάποια συμφραζόμενα ώστε να εξηγήσω ότι δεν είμαι ακριβώς λυσσασμένος να δημοσιευτώ και ότι, στον βαθμό που είμαι, το παλεύω αλλιώς. Επίσης, για να εξηγήσω ότι με κολακεύει αφάνταστα που ο Σ.Τ., σχεδόν νεανικό ίνδαλμά μου, επέλεξε να καλύψει τη μισή του στήλη σήμερα με ένα ποστάκι από εδώ μέσα. Ελπίζω αυτά τα δύο σημεία να έγιναν εντελώς σαφή. Συνεχίζω.
Αυτό που με πρόσβαλε και με ενόχλησε είναι ότι το έμαθα από την xilaren (ευχαριστώ!) πριν λίγες ώρες (είχα πάει να πάρω ρούχα στις εκπτώσεις και μετά πήγα στο γυμναστήριο -- Ελευθεροτυπία δε διαβάζω, έτσι κι αλλιώς).
Να υπενθυμίσω ότι στην πλευρική στήλη αυτού του μπλογκ λέει ξεκάθαρα ότι επιτρέπονται διάφορα αλλά ότι "δεν επιτρέπεται η αντιγραφή χωρίς άδεια".
Φυσικά ούτε είμαι σε θέση να επιτρέπω ούτε έχω πρόθεση να απαγορεύω οτιδήποτε, ούτε είμαι κανας μισότρελος να απειλώ με δικαστήρια και τέτοιες κακομοιριές. Ωστόσο: η πλευρική στήλη δηλώνει ξεκάθαρα κάποιες επιθυμίες μου ως παραγωγού των εδώ κειμένων. Θα αποτελούσε λοιπόν ένδειξη καλών τρόπων και στοιχειώδους ευγένειας να γίνουν κάπως σεβαστές οι επιθυμίες μου αυτές: αν όχι να μου ζητηθεί εκ των προτέρων η συγκατάθεση να αναδημοσιευθεί το ποστάκι μου (την οποία με χαρά θα έδινα), τουλάχιστον να ενημερωθώ εκ των υστέρων.
Τέλος, το μπλογκ δεν είναι "του Sraosha" (όπως λέει εδώ, στο τέλος). Είναι και του Rakasha. Αυτό θα γίνει ξεκάθαρο στους προσεχείς μήνες, αφού ο Sraosha θα πάψει να γράφει εδώ μέσα για ένα διάστημα, εάν δεν υπάρξει κάποιου είδους "συγγνώμη". Παρότι είμαι ο ψευδώνυμος μαλάκας και παρότι ο Σ.Τ. είναι το σχεδόν νεανικό μου ίνδαλμα. Κάπως πρέπει να γίνει σαφές ότι κι ο ψευδώνυμος μαλάκας μπορεί να έχει λόγο για το πού εμφανίζονται κείμενά του. Σίγουρα πάντως διαθέτει αξιοπρέπεια.
Κατανοητή, ἀγαπητὲ φίλε, ἡ ἔνσταση˙ ἐλπίζω νὰ μὴν παρεξηγηθεῖτε, ἄλλωστε εἶσθε σαφέστατος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, χάρηκα πολύ τὸ πρωὶ ποὺ εἶδα ὅτι σᾶς ἀνθολόγησε ὁ Στάθης (καὶ δικός μου νεανικὸς ἔρως, γάρ...)˙ προσπαθῆστε κι ἐσεῖς νὰ συγκρατήστε τὴ χαρὰ αὐτῆς τὴς ἀναγνώρισης˙ λυποῦμαι ὅταν σᾶς στενοχωροῦν!
Όλα τα δίκια δικά σας. Όχι τόσο για το τι επιτρέπεται και τι όχι, γιατί εάν πάει εκεί η συζήτηση, θα γίνει μια άχαρη, νομικίστικη και, τελικά, εκτός θέματος κουβέντα, όσο για το ότι η συγκεκριμένη αντιμετώπιση (δεν μπαίνω στον κόπο να ειδοποιήσω ότι θα αναδημοσιεύσω, δεν μπαίνω στον κόπο να δω αν ο άνθρωπος δηλώνει πώς θέλει να αντιμετωπίζονται τα κείμενά του, δεν γνωρίζω καν ποιου είναι το μπλογκ τελικά) καταδεικνύει το πως αντιμετωπίζει ο συγκεκριμένος άνθρωπος τα ιστολόγια: ως κείμενα (με την κυριολεκτική έννοια του όρου), ως up for grabs υλικό με το οποίο μπορούμε να γεμίζει το προϊόν στο οποίο συνεργάζεται, κι όχι ως παραγωγή ενός ανθρώπου (καλή, κακή, ανούσια, ανεκδοτάκια με τον Μπόμπο, δεν έχει την παραμικρή σημασία). Ίσως κι αυτή ακόμη η στάση δεν θα με ενοχλούσε τόσο, εάν δεν συνοδευόταν από ποικίλες συμβουλές ηθικής, από το βάθρο του κήνσορα, προς τους ιστολογούντες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα διαφωνήσω μόνο με την αντίδραση. Είναι δυσανάλογη, είναι αναποτελεσματική (αφού δεν στοχεύει τον ενοχλώντα, αλλά τον δικαίως ενοχλημένο) και, κυρίως, δεν αξίζει τον κόπο. Η περιφρόνηση (ακόμη και από εμάς τους ασήμαντους ψευδώνυμους μαλάκες) νομίζω ότι αρκεί.
Εκτός του ότι έχεις 100% δίκιο (πολύ ωραία το αναλύει ο π2), θέλω επίσης να πω ότι με ενόχλησε που δεν διευκρινίζεται ποιο σημείο της στήλης του προέρχεται από σένα. Δεν έχω διαβάσει το συγκεκριμένο ποστ σου κι έτσι δεν μπόρεσα να καταλάβω (όπως και πολλοί άλλο φαντάζομαι) τι εννοεί με το "(Οποιος θέλει να κάνει συνειρμούς, ας τους κάνει. Από το μπλογκ του Sraosha http://sraosha.blogspot.com/)".
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι όλα τα παραπάνω είναι αντιγραφή από σένα; κομμάτια; το πρώτο μέρος; το δεύτερο;
Κάποιος που κάνει χρόνια αυτή τη "δουλειά", το "γράφειν" εννοώ, και το πονάει, και ζει από αυτό, θα περίμενα να είναι πολύ πιο ευαίσθητος στην αναφορά της πηγής των κειμένων του.
Ας μη συνεχίσω. Με εννοείτε.
Να συμφωνήσω και γω με τον π2, ήταν απρέπεια να μην σε ενημερώσει έστω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντας εγωίστρια ωστόσο, θεωρώ πως το να μη δημοσιεύεις πλέον είναι μια αντίδραση που βλάπτει τους αναγνώστες σου και όχι τον κ. Τσαγκαρουσιάνο ή οποιονδήποτε ανέμελο περαστικό άρπαγα. Τα μπλογκς δεν πρέπει να είναι μύδια και να κλείνουν με το πρώτο άγγιγμα – αυτό θα αναιρούσε τον σκοπό τους.
@helion: Ποιος ειναι κατα τη γνωμη σου ο σκοπος τους?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να λινκάρουμε ποστ, πρέπει να ρωτάμε πρώτα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λινκ, Αθήναιε, εμπεριέχει από μόνο του την ειδοποίηση για την παραπομπή (pingback, trackback, πώς τα λέτε εσείς που έχετε ιστολόγια). Επιπλέον, άλλο είναι το λινκ άλλο η αναδημοσίευση. Εάν δεν απατώμαι, τα ήθη του διαδικτύου επιβάλλουν να ρωτήσεις τον άλλον εάν θέλει να αναδημοσιεύσεις ένα μεγάλο κομμάτι του κειμένου του. Τέλος, επιμένω πως υπάρχει μια κεφαλαιώδης διαφορά ανάμεσα σε ένα μέσο δημοσίευσης που είναι εμπορικό προϊόν (εφημερίδα) και σ' ένα σύνηθες ιστολόγιο. Εάν είχα ένα ιστολόγιο που έβγαζε τα κέρατά του από τις διαφημίσεις (λέμε τώρα :-), θα ήταν δίκαιο να αναδημοσιεύω χωρίς να παίρνω την άδεια του συγγραφέα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα, δίπλα στο καλύτερο ποίημα του Σεφέρη σε έβαλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρακαλείται ο φίλτατος Alberich να μας πει για ποιο ποίημα πρόκειται καθώς δεν εμφανίζεται στην ηλεκτρονική έκδοση και σιγά μη δώσουμε 3 λίρες για τον σραόσα...
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Ένας γέροντας στην ακροποταμιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έχει στο τέλος του δικού του κειμένου και δεν αναφέρει και τον Σεφέρη, οπότε ο Σραόσα δεν πρέπει να έχει παράπονο.
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Φώλιε, δεν θα στησω καμία θεωρία: τα μπλογκ υπάρχουν απλώς για να μεταφέρουν τα κείμενα, τις απόψεις, τις φωτό, τα ανέκδοτα και τις βλακείες του ιδιοκτήτη τους σε όποιον ενδιαφέρεται να τα διαβάσει. Είναι μια δυνατότητα που θα έπρεπε κανείς ως ιδιοκτήτης μπλογκ και ως αναγνώστης να την περιφρουρεί ως δικαίωμα πια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα ως αναγνώστρια λοιπόν με στενοχώρησε όταν έκλεισες τον καλχαρία, που διάβαζα με απόλαυση. Με θυμώνει όταν απειλεί να κάνει το ίδιο και το sraosha & rakasha,που είναι από τα αγαπημένα μου μπλογκ. Δε νομίζω πως the powers that be στον χώρο της δημοσιογραφίας θα χάσουν τον ύπνο τους, εγώ όμως χάνω αυτά που μου αρέσει να διαβάζω.
Αlberich , χωρίς να θέλω να είμαι ιερόσυλη, ο Σεφέρης δεν μπορεί και να πολυαμυνθεί πια.
Αθήναιε, έχω την αίσθηση πως άλλο το λινκ, που αντιστοιχεί στον κόσμο του έντυπου λόγου στην παραπομπή, άλλο το ανέμελο κόπυ/πέηστ σε εφημερίδα, χωρίς μια ενημέρωση του συγγραφέα, λες και αποτελεί αυτονόητα καλοδεχούμενη χάρη- και εκεί βρίσκεται ίσως πιο πολύ το πρόβλημα. Η αμέλεια του κ. Τσαγκαρουσιάνου μου κάνει σε άνθρωπο που αγνοεί με την έπαρση του καλού επαγγελματία γραφιά τις πρακτικές που προσπαθούν ορισμένοι να διατηρήσουν εθελοντικά στο δίκτυο. Στις περισσότερες των περιπτώσεων θεωρείται από τους ιδιοκτήτες των κειμένων όντως κολακευτική η ανθολόγηση, αλλά λίγη τυπικότητα δε βλάπτει, και ας είσαι επαγγελματίας, ή μάλλον ακριβώς λόγω αυτού. Noblesse oblige.
Σραόσα, αν κλείσετε εγώ δεν σας ξαναμιλάω :p
@ helion: Νομιζω πως στα βασικα συμφωνουμε. Τα μπλογκ ειναι ενα μεσο. Η διαφορα του απο τα αλλα ειναι οτι τεινει προς την απολυτη ελευθερια, χαρακτηριστικο που κανει το οχημα δυσχρηστο για οσους «καθοριζονται απο τα συμφεροντα, δηλαδη απο την αναγκη» ή απλως δεν θελουν να μαθουν να το οδηγουν. Θεωρω την περιφρουρηση περιττη. Εχουμε περισσοτερες και καλυτερες δυνατοτητες και στοχους απο το να φυλαμε ανοιχτες πορτες. Δεν εχουμε χρονο για τετοια. Οσο για τον «καλχαρια», τον «Sraosha & Rakasha» ή την οποια ιστοσελιδα υπαρχουν πολυαριθμες και ευελικτες λυσεις. Tο γνωριζετε αλλωστε κι εσεις αυτο. ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ελληνικη κοινωνια καθοριζεται περισσοτερο απο τα χαρακτηριστικα που δεν εχει, παρα απο κεινα που εχει. Και ειναι πολλα αυτα που δεν εχει. Και δεν τα εχει γιατι δεν τα θελει. Και γινονται περισσοτερα οπως βλεπετε, γιατι «erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral».
Για τους "the powers that be" θα διαφωνησω. Σιγουρα δεν θα χασουν τον υπνο τους, αλλα ποιος νοιαζεται? Ιεραρχειτε το κεφαλαιο ή το περιεχομενο? Εγω βλεπω τα πραγματα αναποδα. Κοιταξτε ποιος αγωνιά για υλικο και ποιος εχει να πει κατι. Κοιταξτε ποιος ειναι αναγκασμενος να ακολουθει ραγες και ποιος οριζει τους -κατ΄ αλλους- ανορθοδοξους κανονες.
ΥΓ: Λινκ = βιβλιογραφια, κοπι-πεϊστ = αντιγραφη.
ΥΓ: Λινκ = βιβλιογραφια, κοπι-πεϊστ = αντιγραφη
ΑπάντησηΔιαγραφήcopy-paste + citation = ?
νομίζω ότι αυτό που απαιτείτε είναι αναγκαίο, όμως δεν υπάρχει λόγος να σταματήσετε εσείς, διότι παρά τα όσα δηλώνετε περί πνευματικού τέκνου κλπ. είστε πολύ ανώτερος και πολύ πιο γεναίος στην έκφραση και τις απόψεις σας από τον ''πνευματικό'' σας πατέρα. αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη. δυστυχώς αυτό το πρόσωπο, πολύ γρήγορα, στα δικά μου τουλάχιστον μάτια,εξέπεσε. το γεγονός της μεταστροφής μιας εναλλακτικά ενδιαφέρουσας φωνής σε αλλαζονικά και κοινότοπα ξεσπάσματα και λογίδρια, ήταν μια απογοήτευση των χρόνων που ακολούθησαν το 01.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κύριος Τσαγκαρουσιάνος δεν είναι νεανικός μου έρωτας, ούτε αγαπημένος μου στόχος. Το τελευταίο, πάντως, φαίνεται να το προσπαθεί: είναι το δεύτερο blog που εκτιμώ (και δεν συχνάζω σε πολλά) που αντιμετωπίζει ανάλογη συμπεριφορά. Αυτό το θεωρώ αίσχος. Και, ήδη από την πρώτη φορά, σταμάτησα να καταναλώνω με οποιοδήποτε τρόπο τα πράγματα που σερβίρει -όχι πως θα ιδρώσει κανενός το αυτί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με τον κύριο Φώλιο για το "ποιος αγωνιά για υλικο και ποιος εχει να πει κατι".
Όμως θα υπενθυμίσω πως μιλάμε για "πολυαριθμες και ευελικτες λυσεις" επειδή κάποιος μας φόρτωσε ένα πρόβλημα. Και με ενοχλεί κάποιοι να δημιουργούν προβλήματα και οι υπόλοιποι να πρέπει να γίνονται "ευέλικτοι". Φυσικά, μπορεί με την ευελιξία να αποφύγεις την ξετσιπωσιά ή την παρανομία -αλλά μπορεί και όχι. Απλά θα έλπιζα πού και πού να την σταματάμε και όχι να τρέχουμε για να την αποφύγουμε.
Εγώ θα ομολογήσω ότι τον κύριο Τσαγκαρουσιάνο ούτε καν τον ήξερα πριν ανακατευτώ με τον κόσμο των μπλογκς. Εδώ που ήρθα όμως τον έμαθα και με το παραπάνω. Άλλωστε ο ίδιος, ήταν και είναι αρκετά ικανός ώστε να τον χρησιμοποιεί υπέρ του. Δυστυχώς αυτή η ικανότητα μόνο στον πνευματικό του πλούτο δεν οφείλεται, κι αυτό το έχουν αποδείξει θριαμβευτικότατα ξανά και ξανά οι ίδιες του οι πράξεις. Έχω κουραστεί πάρα πολύ κι έχω θυμώσει άλλο τόσο με την προκλητικότητα με την οποία δε σέβεται πνευματικές δημιουργίες, όπως και όταν αυτές οριοθετούνται από τους δημιουργούς τους. Και το πιο λυπηρό, ή μάλλον λάθος, το πιο νοσηρό, είναι ότι ο ίδιος κατατάσσεται στην ίδια κατηγορία με αυτούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναρωτιέμαι ποια θα ήταν η αντίδρασή του αν έβλεπε ποτέ ολόκληρο έργο του αναδημοσιευμένο σε κάποιο βήμα δημόσιο, χωρίς να του έχει ζητηθεί ποτέ από κανέναν οποιοδήποτε είδος συναίνεσης σχετικά με αυτό. Αλλά υποθέτω είμαι αφελής τώρα, ε;
Σραόσα, εγώ το μόνο που έχω να πω είναι ότι λυπάμαι.
copy-paste + citation = συμμόρφωση με τα τέσσερα από τα πέντε εικονίδια στα αριστερά της σελίδας, τα οποία ρητά και με σαφήνεια επεξηγούν το πώς θα ήθελε ο συντάκτης να αντιμετωπίζονται τα κείμενά του. Στο πέμπτο τα χάλασε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή την στάση ομολογώ πως δεν την καταλαβαίνω. Μαχαιρώνετε τον εαυτό σας για να τιμωρήσετε τον άλλον; Ο άλλος -έχοντας δείξει ποιος είναι- είναι πολύ πιθανό να μην ζητήσει συγγνώμη. Και τότε τι θα κάνετε; Δεν θα έχει καταφέρει μόνο να σας κλέψει, αλλά και να σας φιμώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα στο έγραφα στο "εκκοσμίκευση", αλλά προτιμώ εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβε επιτέλους ότι το αρθράκι σου κλέφτηκε όχι επειδή του ζήλεψαν την χαριτωμένη του μορφή, αλλά επειδή το μένος κατά της Εκκλησίας και ό,τι εκείνη θυμίζει ζητά εναγωνίως τροφή.
Απλά τους την έδωσες με τις απόψεις σου.
Μην απορείς για το αποτέλεσμα.
Δεν έχω να προσθέσω ιδιαιτέρως στα όσα ήδη γράφουν οι περισσότεροι των σχολιαστών πέρα από το ό,τι καλό θα ήταν να μην σταθεί το γεγονός της αντιγραφής αιτία ή αφορμή να σταματήσεις να δημοσιεύεις σκέψεις σου εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μένα το πρόβλημα δεν είναι αυτή καθαυτή η χωρίς άδεια αναδημοσίευση. Κατά τη γνώμη μου στον βαθμό που γίνεται και στο πλαίσιο που γίνεται είναι κάτι θετικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα νομίζω ότι είναι αφενός η αναφορά στο «μπλογκ του Σραόσα», αλλά κυρίως στο ότι αφού αντέδρασες δεν είχες -απ' ό,τι αντιλαμβάνομαι- κάποια ανταπόκριση.
Την αντίδραση «δεν γράφω» την θεωρώ εντελώς εσφαλμένη. Αλλά από εκεί και πέρα, η έλλειψη σεβασμού εντοπίζεται νομίζω στο ότι άπαξ και κρίνεις κάποιον τόσο άξιο λόγου ώστε να αναδημοσιεύεις -και μάλιστα συχνά- κείμενα από το μπλογκ του, θα πρέπει και να του απαντήσεις στην -τραβηγμένη ή μη- αντίδρασή του, είτε με συγγνώμη είτε και όχι με συγγνώμη, με αιτιολόγηση του σκεπτικού σου.
Λοιπόν, πρώτα-πρώτα: σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια, τα μηνύματα, τα τηλεφωνήματα, τα τσατ. Πολλά με συγκίνησαν (και σε ποιον να το έλεγα χωρίς να με περάσει για ψωνάρα). Θα επαναληφθώ: από εδώ μέσα έχω γνωρίσει ανθρώπους, φίλους, και όχι (μόνο) ψευδώνυμα καραγκιοζάκια: μεγάλος πλούτος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σταθώ στα σχόλια: κάποια από αυτά με κάνουν ακόμα να σκέφτομαι και να προβληματίζομαι. Δεν είναι λίγο: μεγάλη απόλαυση.
Δεν είμαι θυμωμένος, δεν είμαι πικαρισμένος, δεν είμαι πληγωμένος (μόνον αυτοί που αγαπάμε μπορούνε στ' αλήθεια να μας πληγώσουν -- νομίζω το είπε ο Σ.Τ. αυτό, πριν από χρόνια). Προσπάθησα να κοινοποιήσω την "προσβολή και την ενόχλησή" μου και να ζητήσω την αναγνώριση (τουλάχιστον) της αξιοπρέπειάς μου χωρίς να γίνω γραφικός αλλά τονίζοντας ότι πίσω από αυτά τα ωραία κείμενα των μπλογκ που φυτρώνουν όμορφα, απλόχερα, εφήμερα κι ανέξοδα -- όπως οι παπαρούνες -- υπάρχουνε πραγματικοί άνθρωποι.
Άρα δεν είχα ποτέ σκοπό να το κρατήσω μανιάτικο ή να το παίξω κάπως (ξέρω γω, κέρβερος ή κριτής). Απλώς, που λένε και οι Smiths, this joke isn't funny anymore. Όταν το χωρατό ξανανοστιμέψει, τα λέμε.
Εξαιρετική η 'ξήγα, χωρίς υστερία και επί της ουσίας (Δεν περίμενα βεβαίως κάτι διαφορετικό από εσάς). Αν σταματήσεις όμως να γράφεις, εμένα χαλάς (ΟΚ και όλους τους άλλους) και όχι τον ΣΤ. Αν παρόλα αυτά επιμείνεις, θα μου στέλνεις τα αδημοσίευτα σε email; ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως για να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου, μήπως το πρώτο και το τελευταίο εικονίδιο μαζί δημιουργούν κάποια αντίφαση; Εννοώ το "επιτρέπεται η αντιγραφή", αν το δει κανείς πρώτο δεν σε υποψιάζει ότι ακολουθεί (στο τέλος - πέμπτος) σχετικός περιορισμός επί της αντιγραφής αυτής και είναι εύκολο να τον παραβλέψεις...
Όπως έλεγα και προ ολίγου στον Sraosha, είδωλα από την ελληνική δημοσιογραφία δεν είχα ποτέ προσωπικά. Ένας από τους λόγους είναι και η κατ' εμέ προχειρότητα πολλών στον τρόπο αντιμετώπισης ορισμένων πραγμάτων, μεταξύ των οποίων και η ιδιοποίηση δηλώσεων, αναφορών, παραπομπών. Είτε χάριν ευκολίας είτε χάριν αδιαφορίας, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Σήμερα ειδικά, μια ειδοποίηση δεν κοστίζει τίποτα. Ούτε καν ένα click.
ΑπάντησηΔιαγραφή