Δεν έχει σημασία τι κυβέρνηση θα προκύψει από τις εκλογές και πόσο θα διαρκέσει. Όχι ακόμα. Όχι απόψε. Απόψε είναι σαν αυτές τις λαμπρές νύχτες έρωτα, που τελειώνουν λίγο πριν χαράξει, τις νύχτες που βεβαίως σου περνάει για μια στιγμή κάποια σκέψη τι θα γίνει την επόμενη μέρα, τον επόμενο μήνα, τον επόμενο -- ίσως -- χρόνο, εκείνες τις νύχτες που ακόμα δεν ξέρεις τίποτα κι είσαι βαθιά μεθυσμένος και γλυκά μαγεμένος, που αισθάνεσαι άνθρωπος και χορτάτος και σε όλα θες να γελάσεις και η ψυχή σου έχει ανοίξει κι έχει καταπιεί ολόκληρη την πόλη, ενώ ένα ζευγάρι μάτια λάμπει στο σκοτάδι, χωρίς να είναι ακριβώς γατίσια. Αλλά δε σε νοιάζει τελικά τι θα γίνει, αυτό που μόλις έζησες σε καθορίζει πια και το ξέρεις και σε έχει αλλάξει για πάντα
Κάποιες νύχτες, όπως απόψε, δικαιούμαστε να χαιρόμαστε για την πολιτική. Η χαρά είναι κι αυτή μια πολιτική στάση. Κι είναι τολμηρή στάση και γιατί δείχνει ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την πολιτική ως ένα παιχνίδι σκάκι, όπως πολλές φορές εκτυλίσσεται το Πολιτικό στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, αλλά ως διάλογο και αγώνα που μας αφορά, ως γύμνασμα αλληλεγγύης για όσους έχουνε φωνή πιο αδύναμη από τη δική μας. Να χαρούμε. Έγραφα πριν 6 χρόνια:
Γιατί να χαρεί; Ξέροντας ότι πολλοί αριστεροί δεν είναι ακριβώς του συναισθήματος και της παραφοράς, ότι δε θέλουνε να αποπροσανατολίζονται, ιδού: τεκμηρίωση και επιχειρήματα για τη χαρά σας (αφού έτσι μάλλον το θέλετε):
Το κάζο του δικομματισμού
Και μόνον αυτό θα αρκούσε. Ιδίως μετά από τόση μα τόση προπαγάνδα και τρομοκρατία Επίσης:
α. Η όμορφη συντριβή του αλαζονικού ΠΑΣΟΚ. Αντιγράφω από Γιώργο Γιαννόπουλο στο φέισμπουκ:
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο κόμμα
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι παλιά ιστορία, δεν είναι Καμμένος ή Κουβέλης ή δεν ξέρω τι, νεοπαγείς συσπειρώσεις διαμαρτυρίας. Είναι ένα κόμμα που υπήρχε και πριν την Κρίση. Είναι ένα (ακόμη) πολυσυλλεκτικό πράμα, πολύ αριστερό για τα ελληνικά πολιτικά αντανακλαστικά (δείτε, λ.χ. πώς απεναντίας σέβονται όλοι το πατριαρχικά και αυταρχικά και όμορφα και τακτοποιημένα αποκολοκυνθωμένο και αρτηριοσκληρυμένο ΚΚΕ). Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πιο λοιδωρημένο, κατασυκοφαντημένο και στοχοποιημένο ελληνικό κόμμα μετά το 1974, με ζήλο και μανία που θυμίζει ζωηρά αντικομμουνισμό του '50. Επίσης, έχει ως ηγέτη έναν συμπαθή αλλά μάλλον επιπόλαιο τύπο με δημόσιο προφίλ εξυπνάκια, ο οποίος όμως πρόσφατα ωρίμασε κι άρχισε να κατανοεί τις άγριες περιστάσεις.
Η ταπείνωση του ΚΚΕ
Τι να πει κανείς, μακάρι να τρίξουν λίγο οι αλυσίδες των δεσμωτών του Περισσού, που προσμένουν αντάμα να αλλάξει κάπως με κάποιο θάμα η γραμμή του κόμματος. Για όσους θυμούνται τον Χαρίλαο τον κατσαπλιά, η Αλέκα είναι με διαφορά σταλινικότερη. Ο σταλινισμός όμως, εκτός από απεχθής, είναι πια μεγάλη πολυτέλεια στον τόπο μας και στον κόσμο μας, όπου οι νεοφιλελεύθεροι ιεροκήρυκες του πιο μοβόρου, αδηφάγου κι απάνθρωπου καπιταλισμού μετά το 1929 παίρνουνε σβάρνα, στο όνομα των Αγορών και του Κέρδους, όσα λίγα έχει κερδίσει ο μη προνομιούχος κόσμος τα τελευταία 150-200 χρόνια.
Μέλη ναζιστικής συμμορίας στη Βουλή των Ελλήνων
Όχι, δε λέω να χαρείτε με αυτό. Σκεφτείτε όμως το εξής: πάντοτε ξέραμε ότι 1 στους 10 Έλληνες είναι χουντοβασιλικός (στην καλύτερη περίπτωση), ταγματασφαλίτης, ρατσιστής, χίτης, εθνίκαρος. Οι βασανιστές, οι παρακρατικοί, οι χαφιέδες, οι κάθε λογής αντισημίτες δεν ήτανε προϊόντα εισαγωγής, Έλληνες ήταν. Όπως είχε επισημάνει παλιά μέχρι και ο Νίκος Δήμου (και χλευάστηκε), όλοι αυτοί κρύβονταν από το 1974 (κυρίως) στη ΝΔ. Ακόμα και μετά το 1990, οπότε και ελέω Σαμαρά επανανομιμοποιήθηκε ο ρατσισμός-εθνικισμός λόγω Μακεδονικού και Αλβανών, κάθε φορά που κατέβαιναν φασιστικά μορφώματα όπως η ΕΠΕΝ δεν είχανε ρεύμα: προτιμάς να ψηφίσεις έγκλειστο Παττακό ή να σου διορίσουνε την κόρη και να σου νομιμοποιήσουν το αυθαίρετο; Πάντως υπενθυμίζω ότι η Χρυσή Αυγή (και πριν από αυτή η ΕΝΕΚ / ΕΝΕΠ) δεν είναι καινούργια φρούτα: πρόκειται για παλιές γνωστές εγκληματικές συμμορίες ναζιστών (για να μην παίζουμε με ευφημισμούς όπως "ακροδεξιός").
Με το ΛΑΟΣ άλλαξαν τα πράγματα: ο πονηρός διαφημιστής αρχηγός της και τα αδίστακτα ΜΜΕ έκαναν το συγκαλυμμένο φυλετικό μίσος και την τελειωμένη πατριωτίλα τρέντι. Κάτι που ταίριαζε και με τις ανάγκες της εποχής: μέχρι τον Ερντογάν, όποτε υπήρχαν εσωτερικά προβλήματα, έπαιζε κι από μια κρίση στο Αιγαίο. Μετά από αυτόν τον κύριο, ε, το μέτωπο έγινε εσωτερικό: οι μετανάστες φταίνε κάθε φορά που κάτι πάει στραβά. Άρα το συγκαλυμμένο φυλετικό μίσος και η τελειωμένη πατριωτίλα μπορούσαν να καλλιεργηθούν, όσο ο καιροσκοπικός χαρακτήρας του τσίρκου ΛΑΟΣ το επέτρεπε. Σε αυτό το εύφορο έδαφος καλλιεργήθηκε η νυν χειραφέτηση του ναζισμού. Η εποχή όμως πια θέλει λεβεντιές, έτσι το συγκαλυμμένο φυλετικό μίσος και η τελειωμένη πατριωτίλα αντικαθίστανται πλέον από το ωμό φυλετικό μίσος και την σαπισμένη πατριωτίλα. Να η εικόνα σας, συνέλληνες, καμαρώστε τώρα στη Βουλή αυτό που πάντα μα πάντα υπήρχε ανάμεσά σας.
Από αυτή την άποψη (εξαιρώντας το μπόνους των 50 εδρών), η Βουλή που θα προκύψει θα είναι μάλλον βαθιά αντιπροσωπευτική.
Να λοιπόν, θα ξημερώσει μα η χαρά δε χάνεται αλλά θα τη φυλάμε μέσα μας. Όπως και σε άλλα πράγματα, η επόμενη μέρα ξεκινάει με ερωτήσεις για το μέλλον, εκεί γύρω στο πρωινό ξύπνημα.
Κάποιες νύχτες, όπως απόψε, δικαιούμαστε να χαιρόμαστε για την πολιτική. Η χαρά είναι κι αυτή μια πολιτική στάση. Κι είναι τολμηρή στάση και γιατί δείχνει ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την πολιτική ως ένα παιχνίδι σκάκι, όπως πολλές φορές εκτυλίσσεται το Πολιτικό στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, αλλά ως διάλογο και αγώνα που μας αφορά, ως γύμνασμα αλληλεγγύης για όσους έχουνε φωνή πιο αδύναμη από τη δική μας. Να χαρούμε. Έγραφα πριν 6 χρόνια:
η ελληνική αριστερά παιδιόθεν χαρακτηρίζεται από ένα έντονο σφίξιμο κι ερύθημα, από σφοδρή αδυναμία να χαρεί, "να τελειώσει και να το φχαριστηθεί" [...]. Δεν μπορεί να χαρεί, δεν μπορεί· πάει και τελείωσε: έβλεπε σινεμά στις μάντρες του '60 και στηλίτευε την απουσία κοινωνικής κριτικής και επαναστατικών μηνυμάτων, ερωτευόταν τη δεκαετία του '70 [...] και τη χάλαγε η μπουρζουάδικη ροπή των περισσότερων σεξουαλικών πρακτικών, εξεγειρόταν το Πολυτεχνείο και τη φαγούριζε η απουσία ξεκάθαρης πολιτικής γραμμής, έπεσε η Χούντα και θρηνολογούσε την παλινόρθωση του αστικού κράτους, πήγαινε στις ντίσκο και τις έβρισκε απολιτικές. Και πάει λέγοντας.Ήρθε λοιπόν η ώρα να χαρεί και να αγαλλιασθεί η ελληνική αριστερά. Όχι να χαζέψει και να μετεωριστεί (αφού η επόμενη μέρα θα έρθει και θα χρειαστεί περίσσευμα ευθύνης και σοβαρότητας), αλλά να χαρεί, να πανηγυρίσει. Απόψε έστω.
Όλοι οι βικτωριανισμοί ίδιοι είναι, και στην καταπίεση και στην υποκρισία τους -- μόνον η αφορμή της ενοχής αλλάζει.
Γιατί να χαρεί; Ξέροντας ότι πολλοί αριστεροί δεν είναι ακριβώς του συναισθήματος και της παραφοράς, ότι δε θέλουνε να αποπροσανατολίζονται, ιδού: τεκμηρίωση και επιχειρήματα για τη χαρά σας (αφού έτσι μάλλον το θέλετε):
Το κάζο του δικομματισμού
Και μόνον αυτό θα αρκούσε. Ιδίως μετά από τόση μα τόση προπαγάνδα και τρομοκρατία Επίσης:
α. Η όμορφη συντριβή του αλαζονικού ΠΑΣΟΚ. Αντιγράφω από Γιώργο Γιαννόπουλο στο φέισμπουκ:
Στην πρώτη περίοδο [το ΠΑΣΟΚ] έπεσε με το σκάνδαλο Κοσκωτά, αφού είχε περάσει από τα μούσια στo νεόπλουτο λαϊφστάυλ. Αλλά επιβίωσε. Στη δεύτερη έπεσε με το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, αφού πρώτα έγινε το κατ' εξοχήν κόμμα της διαπλοκής, των τραπεζών και της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος με τους γνωστούς άκηδες, τσουκάτους, μαντέληδες κλπ. Έπεσε πιο χαμηλά, αλλά επιβίωσε για να διαπράξει την πρόσφατη χυδαία εκλογική απάτη & το νεοφιλελεύθερο πραξικόπημα και να επιχειρήσει να εξουδετερώσει τους πολίτες με ένα οργουελιανό μηχανισμό χειραγώγησης και την πιο άγρια και απροκάλυπτη καταστολή απ' την εποχή της χούντας. Ας είναι το κύκνειο άσμα του και ας αναπαυθεί εν ειρήνη.β. Η ταπεινωτική καθίζηση της ΝΔ (που ξεκίνησε να καταστρέφει τη χώρα υπό τον Κωστάκη Νιντέντο) και του Αντώνη Σαμαρά προσωπικά, του τελευταίου (ελπίζω) πολιτικού παλαιάς και κακής κοπής: ψεύτη, καιροσκόπου, διοριστή και βολεψάρχοντα. Ενός πολιτικού με έργο απαράμιλλων εθνικιστικών προδιαγραφών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο κόμμα
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι παλιά ιστορία, δεν είναι Καμμένος ή Κουβέλης ή δεν ξέρω τι, νεοπαγείς συσπειρώσεις διαμαρτυρίας. Είναι ένα κόμμα που υπήρχε και πριν την Κρίση. Είναι ένα (ακόμη) πολυσυλλεκτικό πράμα, πολύ αριστερό για τα ελληνικά πολιτικά αντανακλαστικά (δείτε, λ.χ. πώς απεναντίας σέβονται όλοι το πατριαρχικά και αυταρχικά και όμορφα και τακτοποιημένα αποκολοκυνθωμένο και αρτηριοσκληρυμένο ΚΚΕ). Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πιο λοιδωρημένο, κατασυκοφαντημένο και στοχοποιημένο ελληνικό κόμμα μετά το 1974, με ζήλο και μανία που θυμίζει ζωηρά αντικομμουνισμό του '50. Επίσης, έχει ως ηγέτη έναν συμπαθή αλλά μάλλον επιπόλαιο τύπο με δημόσιο προφίλ εξυπνάκια, ο οποίος όμως πρόσφατα ωρίμασε κι άρχισε να κατανοεί τις άγριες περιστάσεις.
Η ταπείνωση του ΚΚΕ
Τι να πει κανείς, μακάρι να τρίξουν λίγο οι αλυσίδες των δεσμωτών του Περισσού, που προσμένουν αντάμα να αλλάξει κάπως με κάποιο θάμα η γραμμή του κόμματος. Για όσους θυμούνται τον Χαρίλαο τον κατσαπλιά, η Αλέκα είναι με διαφορά σταλινικότερη. Ο σταλινισμός όμως, εκτός από απεχθής, είναι πια μεγάλη πολυτέλεια στον τόπο μας και στον κόσμο μας, όπου οι νεοφιλελεύθεροι ιεροκήρυκες του πιο μοβόρου, αδηφάγου κι απάνθρωπου καπιταλισμού μετά το 1929 παίρνουνε σβάρνα, στο όνομα των Αγορών και του Κέρδους, όσα λίγα έχει κερδίσει ο μη προνομιούχος κόσμος τα τελευταία 150-200 χρόνια.
Μέλη ναζιστικής συμμορίας στη Βουλή των Ελλήνων
Όχι, δε λέω να χαρείτε με αυτό. Σκεφτείτε όμως το εξής: πάντοτε ξέραμε ότι 1 στους 10 Έλληνες είναι χουντοβασιλικός (στην καλύτερη περίπτωση), ταγματασφαλίτης, ρατσιστής, χίτης, εθνίκαρος. Οι βασανιστές, οι παρακρατικοί, οι χαφιέδες, οι κάθε λογής αντισημίτες δεν ήτανε προϊόντα εισαγωγής, Έλληνες ήταν. Όπως είχε επισημάνει παλιά μέχρι και ο Νίκος Δήμου (και χλευάστηκε), όλοι αυτοί κρύβονταν από το 1974 (κυρίως) στη ΝΔ. Ακόμα και μετά το 1990, οπότε και ελέω Σαμαρά επανανομιμοποιήθηκε ο ρατσισμός-εθνικισμός λόγω Μακεδονικού και Αλβανών, κάθε φορά που κατέβαιναν φασιστικά μορφώματα όπως η ΕΠΕΝ δεν είχανε ρεύμα: προτιμάς να ψηφίσεις έγκλειστο Παττακό ή να σου διορίσουνε την κόρη και να σου νομιμοποιήσουν το αυθαίρετο; Πάντως υπενθυμίζω ότι η Χρυσή Αυγή (και πριν από αυτή η ΕΝΕΚ / ΕΝΕΠ) δεν είναι καινούργια φρούτα: πρόκειται για παλιές γνωστές εγκληματικές συμμορίες ναζιστών (για να μην παίζουμε με ευφημισμούς όπως "ακροδεξιός").
Με το ΛΑΟΣ άλλαξαν τα πράγματα: ο πονηρός διαφημιστής αρχηγός της και τα αδίστακτα ΜΜΕ έκαναν το συγκαλυμμένο φυλετικό μίσος και την τελειωμένη πατριωτίλα τρέντι. Κάτι που ταίριαζε και με τις ανάγκες της εποχής: μέχρι τον Ερντογάν, όποτε υπήρχαν εσωτερικά προβλήματα, έπαιζε κι από μια κρίση στο Αιγαίο. Μετά από αυτόν τον κύριο, ε, το μέτωπο έγινε εσωτερικό: οι μετανάστες φταίνε κάθε φορά που κάτι πάει στραβά. Άρα το συγκαλυμμένο φυλετικό μίσος και η τελειωμένη πατριωτίλα μπορούσαν να καλλιεργηθούν, όσο ο καιροσκοπικός χαρακτήρας του τσίρκου ΛΑΟΣ το επέτρεπε. Σε αυτό το εύφορο έδαφος καλλιεργήθηκε η νυν χειραφέτηση του ναζισμού. Η εποχή όμως πια θέλει λεβεντιές, έτσι το συγκαλυμμένο φυλετικό μίσος και η τελειωμένη πατριωτίλα αντικαθίστανται πλέον από το ωμό φυλετικό μίσος και την σαπισμένη πατριωτίλα. Να η εικόνα σας, συνέλληνες, καμαρώστε τώρα στη Βουλή αυτό που πάντα μα πάντα υπήρχε ανάμεσά σας.
Από αυτή την άποψη (εξαιρώντας το μπόνους των 50 εδρών), η Βουλή που θα προκύψει θα είναι μάλλον βαθιά αντιπροσωπευτική.
Να λοιπόν, θα ξημερώσει μα η χαρά δε χάνεται αλλά θα τη φυλάμε μέσα μας. Όπως και σε άλλα πράγματα, η επόμενη μέρα ξεκινάει με ερωτήσεις για το μέλλον, εκεί γύρω στο πρωινό ξύπνημα.
Οχι ακριβώς αντιπροσωπευτική. 18% των εγκυρων δεν αντιπροσωπεύονται, ελέω ορίου 3%.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπενθυμίζω ότι το 3% υπάρχει εκεί με σχετικά ευρεία συναίνεση για εθνικούς λόγους: για να μην μπαίνουν συνδυασμοί Τούρκων της Θράκης ή Σλαβομακεδόνων στη Βουλή, ή συνδυασμοί τοπικού ενδιαφέροντος...
Διαγραφήτεκμηρίωση και επιχειρήματα για τη χαρά σας:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) μέχρι αυτή τη στιγμή ο αριθμός των ψηφοφόρων που ψήφισαν νδ και πασοκ είναι γύρω στα 1,8 εκατομμύρια - μέχρι το πρωί θα έχει ξεπεράσει τα 2
τρελό κάζο αν σκεφτείς ότι ο αριθμός των ανέργων έχει φτάσει το 1,5 εκατ.-τους είκοσι και πάνω χιλιάδες αστέγων δεν θα τους υπολογίσουμε τώρα
β) ο συριζα, το πιο λοιδωρημένο, κατασυκοφαντημένο και στοχοποιημένο ελληνικό κόμμα μετά το 1974, έχει επιτέλους τη σπάνια ιστορική ευκαιρία να πάρει το αίμα του πίσω χλευάζοντας το κκε για τα ποσοστά του
γ) 'η ταπείνωση του κκε', στο δρόμο για την ενότητα της αριστεράς θα συμπλήρωνα, που επιπλέον είναι σπουδαίος τίτλος για την εισήγηση/πρόταση συνεργασίας
ποιος ξεφτίλας ταπεινωμένος δεν θα τη δεχόταν; ειδικά όταν έχει ήδη αποδειχτεί με ψήφους και τα σχετικά, ότι αυτός ήταν τελικά ο εχθρός του λαού
δ) την ώρα που η αριστερά κερδίζει επιτέλους την εμπιστοσύνη του λαού, ανεβάζει θεαματικά τη δύναμή της και φτάνει στο 1/3 των εδρών στη βουλή, την ίδια ώρα οι κρυφοί θαυμαστές της χούντας, τετρακόσιες και πλέον χιλιάδες κρυπτοφασίστες δηλαδή, νιώθουν άνετα να εκδηλώσουν τις φασιστικές τους πεποιθήσεις και να βροντοφωνάξουν 'τέλος πια στην καταπίεση, τώρα είμαστε εμείς οι δυνατοί και θα είμαστε ανελέητοι'
παράξενο, αν σκεφτείς ότι δεν είναι και τόσο πιθανόν να περιμένουν από την αριστερά διορισμούς και νομιμοποιήσεις
είναι τελικά γεγονός: στη ζωή κάτι κερδίζεις-κάτι χάνεις, δεν μπορείς να τα 'χεις όλα
Δεν είπατε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι άλλοθι και ότι ανήκει στη στρούγκα. :-P
ΔιαγραφήΤο ΚΚΕ είναι άξιο κάθε μα κάθε μα κάθε χλευασμού (κι α στο διάολο δηλαδή) γιατί αρνείται να δει ότι η στρουθοκαμηλική πολιτική απομονωτισμού που διακήρυσσε το χαντάκωσε. Με αυτόν τον τρόπο ζημίωσε όχι μόνον την υπόθεση "κυβέρνηση Αριστεράς" (που σιγά, στο κάτω κάτω) αλλά και τους λαϊκούς αγώνες συνολικά. Αλλαγή φρουράς στον Περισσό τώρα, μπας και γίνει τίποτε (αμφιβάλλω).
Πολλοί άνεργοι ψήφισαν Σαμαρά. Κι εγώ αυτό θα έκανα αν δεν ήμουν μανδαρίνος, σπουδαγμένος κτλ. Τι να ψηφίσουν;
Οι χειραφετημένοι φασίστες καλά κάνανε και χειραφετήθηκαν ταυτιζόμενοι με το αηδιαστικότερο κομμάτι του νεοφασισμού, μια συμμορία αγράμματων τραμπούκων που ξυλοκόπησε ανθρώπους σχεδόν (;) μέχρι θανάτου: οι ψηφοφόροι τους ξέρουν ότι δεν έχουνε να ελπίζουν ούτε καν στον Αντώνη.
"Η χαρά είναι κι αυτή μια πολιτική στάση"
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσχύει επίσης: "το να αναζητά κανείς λόγους να χαρεί, είναι κι αυτό μια πολιτική στάση".
Άκουγα χθες ότι στους ψηφοφόρους κάτω των 50, πρώτο κόμμα είναι ο Σύριζα. Με δεύτερο τον Καμμένο όμως. Μια και μίλησες για "λαμπρές νύχτες έρωτα, που τελειώνουν λίγο πριν χαράξει", μου καρφώθηκε στο μυαλό ο όρος Post-coital tristesse.
Σραό, εγώ αυτή τη φορά νομίζω θα διαφωνήσω. Αριστερή κυβέρνηση σε συνθήκες ΕΕ-ευρώ θα εξελισσόταν σε μια απίστευτη φούσκα που σύντομα θα έφερνε πίσω και ό,τι έχει μείνει όρθιο στον τόπο και τέλος πάντων την αριστερή υπόθεση. Όχι πως δεν χάρηκα με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στενοχωρήθηκα με το ΚΚΕ που θεωρώ πως *αυτή τη φορά* άξιζε πολύ καλύτερο αποτέλεσμα. Πιθανότατα θα έχουμε πάλι κάποιο Παπαδημοειδές για μερικούς μήνες, και τότε θα φανεί αυτό που λέω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος πάντων, οι διάφορες χαρές μου δηλητηριαστήκανε από τη στιγμή που πίσω μου στο πλοίο ακούστηκε ένας μπάρμπας να χειροκροτά την Χρυσή Αυγή. Μέχρι τότε ήμουν πιο κεφάτος.
Πρέπει όμως να σημειώσω ότι η πρώτη παράγραφος, και ειδικά προς το τέλος, είναι αντάξια του Πύντσον (που ξαναδιαβάζω). :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια καλή ανασκόπηση. Η αφεντιά μου θα το περιέγραφε σαν ανακούφιση, μετά από μακρά περίοδο coitus reservatus, για να συνεχίσω τις αναλογίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιας που πιάσαμε το ΚΚΕ: τα τελευταία χρόνια βρέθηκα στη θέση να το υπερασπίζομαι έναντι μιας κριτικής ενός ορισμένου είδους, ας πούμε ψυχροπολεμικής. Αλλά βλέποντας τον απολογισμό της Αλέκας, συνειδητοποίησα ότι είναι αναπόσπαστο συμπλήρωμα της καταρρέουσας ευστάθειας του δικομματισμού. Αυτή τη φορά η "σταθερότητά" δεν θα του βγει σε καλό. Όχι για λόγους μονολιθικότητας, ιδεολογικούς, απλά σαν μέρος αρχιτεκτονικής του συστήματος. Συναπάντησα τύπο που ψήφιζε ΚΚΕ και μου μιλούσε για τα πρωτόκολα των σοφών της σιών, και μια παλιά γραψικιά που ψήφιζε ΛΑΟΣ, επειδή νοιάζεται πραγματικά για τη χώρα μας. Ε, μπάστα.
"Από αυτή την άποψη (εξαιρώντας το μπόνους των 50 εδρών), η Βουλή που θα προκύψει θα είναι μάλλον βαθιά αντιπροσωπευτική."
ΑπάντησηΔιαγραφήαντιπροσωπευτικη του 65% της χωρας. στρουθοκαμηλισμος
Μην πας σε χίτες και βασανιστές: η XA δείχνει να είχε υπερδιπλάσιο ποσοστό στις μικρές και πολύ μικρές ηλικίες παρά στις μεγάλες - ενώ όλα τα άλλα κόμματα πήραν πολύ πιο μοιρασμένες ψήφους, ηλικιακά μιλώντας. Η ανεργία έβγαλε τη Χρυσή Αυγή, το 50% ανεργίας στους νέους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε το ερώτημα είναι, τι ωθεί έναν απελπισμένο πιτσιρικά, που βλέπει το μέλλον του χαντακωμένο, να ψηφίσει ΧΑ; Πώς την αντιλαμβάνεται, πώς τη χρησιμοποιεί εκλογικά;
Αν η ερμηνεία μου είναι σωστή, τότε δε θ' αλλάξουν και πολλά πράγματα αν οι δημοσιογράφοι αρχίζουν να προβάλουν τις πομπές της οργάνωσης. Ο νεαρόκοσμος ήξερε καλά τι ψήφιζε, έτσι πιστεύω. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής ήταν μια μούντζα των απελπισμένων πιτσιρικάδων σ' όλο το πολιτικό σύστημα, ένα "μαϊντανός να γίνουν όλα". Θυμός που αντί να εκφραστεί σε κίνημα πανκ, εκφράστηκε σε εκλογικό τεντιμποϊσμό. "Αποθανέτω η ψυχή μου μετά πάντων".
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να πέσει η ΧΑ, θα πρέπει να πέσει και η ανεργία στους νέους.
Αν ο νεαρόκοσμος ήξερε καλά τι ψήφιζε και αρκεί η ανεργία για να τον στρέψει στον ναζισμό και τη βία, τότε και να πέσει η ανεργία το πρόβλημα μόνο θα κουκουλωθεί. Η ανθρωπιά μας δεν (μπορεί να) εξαρτάται από ένα κομμάτι ψωμί.
ΔιαγραφήΚουκουλωμένο ήταν το πρόβλημα τόσα χρόνια, πράγματι, κι εκφραζόταν με κομματικά ανώδυνους τρόπους. Θέλω να πω ότι υπήρχε πάντα υπερβολικά πολύς αυταρχισμός, άρνηση του άλλου, στις σκέψεις και στις συμπεριφορές των Ελλήνων. Τώρα που τα πράγματα κατακρημνίστηκαν, έλαμψε μια χρυσή αυγή για να κυλίσει ο τέντζερης και να βρει το καπάκι.
ΔιαγραφήΑυτό, νομίζω, προσπαθούσε να εκφράσει κι ο Μ. Χατζιδάκις στο κείμενό του, "Ο Νεοναζισμός Δεν Είναι Οι Άλλοι". Δηλαδή, δεν αρκεί να καταβαραθρωθεί εκλογικά η Χρυσή Αυγή, χρειάζεται και κάτι θεμελιωδέστερο, πρέπει να σκοτώσουμε τον μέσα μας Μιχαλολιάκο.
"Αποδείξτε ότι δεν είστε ρομπότ, πληκ. τις δύο λέξεις". Και μου βγάζει: mputcha - eByzens. Πλάκα μας κάνεις, ρε Sraosha; Δίκιο είχε ο Καμμένος που μιλούσε για νοθεία...
ΔιαγραφήΗλία, συμφωνώ μαζί σου. Διάβαζα π.χ. το εξής από φίλη φίλoυ στο fb (απαλείφω κάποια προσωπικά στοιχεία):
Διαγραφή1985 plateia [...] abelokhpoi. 3 paidia ek to opoio to ena ego, 15 eton, kathomaste se pagkaki kai milame. Molis exei arxisei na nyxtonei. Plhsiazoun dyo astynomikoi me politika. zhtane taytothtes. ego den exo, eixa omos adeia paramonhs allodapou pou eixa xreiastei na vgalo gia to sxoleio mou. O astynomikos me koita apo pano mexri kato. Milao aptaista ellhnika, exo ellhniko eponymo kai eimai leykh. Kai kyrios, paidi. "apo ta etoima tou baba trome?". To misos kai h gourounisia mourh tou den kataferan na me apospasoun apo tin eylogh aporia mou. Dekapente eton, apo pou na fao?
....pame pio piso...1980 mytilinh, akou gries na lene tin mana mou poutana sto bakaliko pou bikame na agorasoume nero se ena xorio pou eixame paei gia proth fora. Eimaste ntymenes kanonikotata apla eimaste "ksenes". H mhtera mou adiaforise, ego sokaristika.
1990 krhth, mia filh mou kanei topless stin paralia mazi me kati alles, kai epeidh einai eytrafhs, oi gyro tin sxoliazoun kai tin onomazoun agelada, nomizontas oti epeidh opos kai me tin mhtera mou pou milousame [δυτικοευρωπαϊκή γλώσσα], etsi kai tora epeidh milousame agglika, den katalavainame. Hmoun omos pia 20 xronon kai egine tis poutanas.
Genikos o ellhnas den borei oute ta antera tou, den einai mono aytoi pou bikan kai fanikan....
Περίμενα μέρες. Είμαι ακόμα χαρούμενη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δούμε τις επόμενες εκλογές τώρα. Που θα γίνουνε με λίστα, χάρη στον υπεργαμάτο νόμο Παυλόπουλου: θα ξανάρθουνε στη Βουλή πολλά πασοκοχελιδόνια.
Διαγραφήta ntoumania, Natassa-gia ton dyte
ΑπάντησηΔιαγραφή