Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Οι τεχνίτες της απόκρυψης, μέρος Γ': μια βραδιά στον παράδεισο


Το Α' μέρος και το Β' μέρος.

Ήθελα να φύγω από το σπίτι των γονιών μου από όταν ήμουν 15 χρονών. Ήθελα να ζήσω μόνος, στο δικό μου σπίτι. Ακόμα και τώρα απολαμβάνω τη μοναξιά και την ησυχία, όχι απαραιτήτως για να δουλέψω απερίσπαστος. Τελικά έφυγα πολύ αργότερα από τα 15 μου, αλλά αρκετά νωρίς ώστε να γλυτώσω από την αγκύλωση που επιφέρει στον Έλληνα γιο η παραμονή του μέσα στην ελληνική οικογένειά του.

Αφού γύρισα σχεδόν σαν απόκληρος στην όχι και τόσο κακούργα ξενιτειά για πάνω από δεκαετία, κάποτε βρέθηκα με το δικό μου διαμέρισμα στην Αθήνα, ας πούμε κληρονομιά. Το υπνοδωμάτιο βγάζει στον ακάλυπτο. Τα πρώτα χρόνια στο καινούργιο σπίτι, η μπαλκονόπορτα και το υπερμεγέθες κρεβάτι στο δωμάτιο (μόνο στην Αθήνα κοιμάμαι καλά), μου φάνταζαν παράδεισος. Με συγκινούσαν οι τοίχοι σε απαλό λιλά, η κουρτίνα, το θεόστενο μπαλκόνι. Άνοιγα το πρωί τα μάτια μου και με ξύπναγε η συγκίνηση. Είμαι εδώ αλλά και εδώ είμαι.

Συγκεκριμένες εποχές, συγκεκριμένες ώρες το φως του ήλιου μέσα από τον φωταγωγό καταυγάζει την κατά τα άλλα σκοτεινή κουζίνα και το σκοτεινό μπάνιο. Πολλές φορές τη νύχτα, όταν κάνω ντουζ ή όταν ανοίγω το ψυγείο για νερό, πάγο ή χυμό, λέω και πάλι μέσα μου: είμαι εδώ και εδώ είμαι. Ναι, και η κουζίνα και το μπάνιο προσαρτήθηκαν στον παράδεισο:

Ένα-δυο χρόνια μετά, ήρθε η σειρά του σαλονιού. Που είναι μικρό. Που το έχω και για γραφείο. Που βγάζει σε ένα μπαλκόνι από το οποίο βλέπεις τη μισή Ακρόπολη και καθόλου τον Παρθενώνα -- ο γείτονας τα βλέπει όλα. Όπου πίνω καφέ, κρασί, σόδες, ουίσκι ή τζιν. Όπου ακούω μουσική και κάθομαι να αναπολήσω. Με το γδαρμένο παρκέ που οι ευαίσθητοι του νοικοκυριού το λεν "τραυματισμένο". Του οποίου όλα τα φώτα έχουν ροοστάτες, μια και δε μου αρέσει το φως αν δεν είναι λοξό, απαλό ή διάχυτο. Με τα ανθεκτικά φυτά απ' έξω. Τόση πολλή ζωή, τόσες χαρές μέσα σε ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα. Ναι, κι εδώ παράδεισος. Μέσα σε αυτά τα λίγα τετραγωνικά. Με θύλακες παντού μέσα σε αυτήν την πόλη, κι ας είναι κάποιοι σχεδόν σημειακοί.

Ο παράδεισος είναι μικρός, πολύ μικρός, αλλά επεκτείνεται.

GatheRate

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου