Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Σπίτι εβδομηντάρηδων

Όταν άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου, εκεί στη δεκαετία του ’80, τα σπίτια των εβδομηντάρηδων ήταν όλο τάξη και νοικοκυροσύνη, πράγμα πολύ εύκολο όταν είναι άδεια και μικρά τα σπίτια, φυσικά. Και στα σπίτια τα αγροτικά και στα εργατικά δεν υπήρχαν βιβλία, αργότερα θα μάθαινα καλά ότι τα βιβλία προκαλούν αταξία και ταραχή. Ελάχιστα κάδρα, ντιβάνια, καθαρές επιφάνειες. Προσωπικά αντικείμενα έβλεπες ελάχιστα, νομίζω ότι το θεωρούσαν ντροπή να τα έχουν σε κοινή θέα οι τότε εβδομηντάρηδες και νυν ασπρόμαυρες φωτογραφίες ρετουσαρισμένες στο χέρι. Τα σπίτια μύριζαν φαγητό και, κατά τον Νοέμβριο, ναφθαλίνη. Η μεγάλη υπόθεση ήταν οι γλάστρες και τα δέντρα και το φαγητό σε μικρές και μάλλον υποφωτισμένες κουζίνες.

Δεν εξιδανικεύω. Σε τουλάχιστον ένα από αυτά τα σπίτια, που ανήκε σε οριακά αποθησαυριστή, υπήρχε ένα γιαπί γεμάτο από τη λεγόμενη Σαβούρα: ό,τι βάλει ο νους του ανθρώπου αποθηκευμένο σε αναρίθμητες πλαστικές σακούλες από τον Μαρινόπουλο. Τα σεντόνια είχανε μπαλώματα κι οι τοίχοι φούσκωναν από την υγρασία. Τα φάρμακα ήτανε τακτοποιημένα σε μια γωνιά του τραπεζιού. Και τα λοιπά.

Στη δεκαετία του ’10 τα σπίτια των εβδομηντάρηδων είναι γεμάτα με απομεινάρια της κιτς ευμάρειας ακριβώς εκείνης της εποχής, της δεκαετίας του ’80 και του ’90: κορνιζαρισμένα κεντήματα που συμπυκνώνουν ατέλειωτες γυναικείες ανθρωποώρες, έπιπλα πολυτελείας που δεν πρόλαβαν να αλλαχτούν, φωτιστικά και πατάκια, μπιμπελό σε βιβλιοθήκες που φιλοξενούν εγκυκλοπαίδειες, παιδικές σειρές και λίγους τίτλους που έπρεπε να διαβάσεις τον καιρό που οι νυν εβδομηντάρηδες ήτανε στα σαραντακάτι τους. Υπάρχουν ακόμα σεμεδάκια και ροτόντες με κυρίως συναισθηματική αξία, η διακοσμητική τους απαξιώθηκε πριν πολλά χρόνια. Τα φάρμακα είναι τώρα σε κάποιο συρτάρι της κουζίνας. Κανείς πια δεν είναι αγρότης άλλωστε, ακόμα και οι αγρότες πρόλαβαν να φτιάξουν ιταλικές κουζίνες με αθόρυβα ντουλάπια, συρόμενα ή μη, και πρακτικές πιατοθήκες.

Η Σαβούρα, όταν δεν κρύβεται σε έπιπλα, μπαούλα και πατάρια, περιμένει και πάλι κρεμασμένη μέσα σε πλαστικές σακούλες του Μαρινόπουλου (ελληνικής επιχείρησης) και του Σκλαβενίτη.

GatheRate

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου