Νομίζω ότι είναι μάλλον απρεπές άνθρωποι που έχουμε χρόνο (ή και αμοιβή) για να γράφουμε να κορυβαντιούμε διατυμπανίζοντας πόσο διαφωνούμε με την απολιτική, παιδαριώδη, ακατάστατη, κακόγουστη, αδιέξοδη, ψιλομπανάλ, εκτροπολαγνική κτλ. στάση, δράση και δραστηριότητα των "αγανακτισμένων" (θα εξηγήσω τα εισαγωγικά παρακάτω). Πώς το λέει ο γίγαντας: "Μπορεί κανείς να καγχάσει για την μέσω facebook μεθόδευση της καθόδου των μυριων, αλλά μόνο με τον ίδιο κυνισμό και την ίδια βλακεία που γελά με τις πανικόβλητες κραυγές του πυρόπληκτου, ή με τα ακατάληπτα βογγητά του μαχαιρωμένου."
Στην εφηβεία μου και μετά, "αγανακτισμένοι πολίτες" αποκαλούνταν σκιώδεις εγκάθετοι που αποτέλειωναν το λαμπόγυαλο στην Πατησίων μετά τα καθιερωμένα επεισόδια του Πολυτεχνείου. Αλλά το "απελπισμένοι" μάλλον προσκρούει στη φυσιωμένη μαγκιά και το κόρδωμα του Έλληνος: απελπίζονται, ωρέ, τα παλληκάρια;
Την επόμενη φορά: σχέσεις, έρωτας και πού είναι το σπίτι μας.
Είναι τόσα τα τέρατα που μπορεί να γεννήσει η απελπισία που είναι κρίμα να παραιτηθεί κανείς από τον καγχασμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δε θέλει κανείς να παραιτηθεί από τον καγχασμό, ας στοχεύσει τον καγχασμό του στα τέρατα της ιδεολογικής αποτύφλωσης, στους γκοτζίλες του λινού κυνισμού, στα ορκ της φιλοζοφίας, στις άρπυιες της χαύνωσης. Άσε με ρε κουκουζέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτρατευμένος καγχασμός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμιά αντίρρηση ωστόσο. Να στοχεύσει κανείς τα τέρατα της ιδεολογικής αποτύφλωσης, τους γκοτζίλες του λινού κυνισμού κτλ. Έχει γεμίσει ο τόπος από τέρατα και δεν είναι μόνο βολεμένοι, αλλά και πρώην βολεμένοι.
Ε, όχι και στρατευμένος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά αν υπαινίσσεσαι ότι όλοι όσοι κατεβαίνουνε στο Σύνταγμα είναι συνδικάλες, (πρώην) αργόμισθοι, αργόσχολοι, εισοδηματίες και μεγαλοσυνταξιούχοι, νομίζω ότι κάνεις λάθος.
Όχι βέβαια. Τι με πέρασες; :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά είμαι βέβαιος ότι μεταξύ εκείνων που κατεβαίνουν υπάρχουν και δαύτοι. Μπορεί να πάρουν το πάνω χέρι κάποια στιγμή.
Κάποια μικροπεριστατικά δε, χωρίς να είναι αναγκαστικά σημαντικά, υποδαυλίζουν τη διάθεση καγχασμού. Το ίδιο και μερικές κουβέντες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ όποια απήχηση μεταξύ των αγανακτισμένων είναι προφανώς προϊόν γνήσιας απελπισίας. Γι αυτό νομίζω ότι η απελπισία δεν δικαιώνει κανέναν.
Νομίζω πως η ακριβής μετάφραση του ισπανικού κινήματος είναι "πολίτες με πληγωμένη αξιοπρέπεια". Κτγμ απόλυτα εύστοχο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Την επόμενη φορά: σχέσεις, έρωτας και πού είναι το σπίτι μας."
Και ταινίες, sraosha. Όπως έγραφε κι ένα ταξί στη Ν.Υόρκη: Take me to the movies, where home is