Ελληνική αϋπνία του Μισέλ Φάις. Ο Φάις γράφει καλά (σώωωπα), αν και υπερβολικά πυκνά ενίοτε και με τρόπο στριφνά υπαινικτικό. Μ' αρέσει το ξεφλούδισμα που κάνει στον Βιζυηνό, κι ας κακολογεί τον μεγάλο Ροΐδη. Δύο από τις ανθολογημένες λέξεις του Βιζυηνού που μας προσφέρει: ζώπηρον, νέρτερος.
Ο Σολωμός του Αλεξίου. Σολωμός: ανεκδιήγητος (και με τις δύο έννοιες) κι ανεξάντλητος. Διαβάστε φωναχτά:
Αλλ’ ήλιος αλλ’ αόρατος αιθέρας κοσµοφόρος
από το µαύρο σύγνεφο κι από τη µαύρη πίσσα
ο στύλος φανερώνεται…
…µ’ απάνου τη σηµαία
Τι να γράψουν μετά κι οι Έλληνες σουρρεαλιστές; Άσε δε ο Ελύτης.
Κι εγώ τον Αλεξίου κράτησα στη βιβλιοθήκη. Από διαίσθηση. Ο Καΐμης του Φάις μ' ενθουσίασε. Σπεύδω να διαβάσω και τον Βιζυηνό του. Ας κακολογήσει και κάποιος τον Ροΐδη... Θα συνεχίσουμε να τον αγαπάμε (τον Ροΐδη). Υποθέτω ότι την Μ.Δούκα τη θεωρείς μεγάλης ηλικίας... Διάβασες την "Ουράνια μηχανική"; Και τι νόημα έχει ο "καλύτερος" για μένα, τον αναγνώστη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ. Δούκα: διάβασα την Πλωτή Πόλη (ή κάπως έτσι) όταν ήμουνα στο Λύκειο ή λίγο πιο μεγάλος -- δε θυμάμαι. Έκτοτε την αποφεύγω συστηματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι νόημα έχει "ο καλύτερος"; Ότι πρέπει να διαβάζεται, γιατί έχει τα περισσότερα να μας προσφέρει, ή κάπως έτσι.
Όσο για τον Αλεξίου, δυστυχώς ξεσκαρτάρισε πολλά όμορφα αποσπασματάκια, ιδίως από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους. Όμως μας έδωσε ποιήματα και όχι λαμπερά κουρέλια, κυρίως στην περίπτωση του Κρητικού και του Πόρφυρα (σόρυ, είμαι ψωνισμένος με τον Κόντε).
Παρεμπιπτόντως, ο Σουρούνης μού άρεσε (Τζακ ο γκανγκστερ). Κι άλλα πολλά που θα συζητήσουμε αργότερα, ζωή να 'χουμε...
Προτείνω να διαβάσετε την ακόλουθη κριτική για την Σώτη Τριανταφύλλου:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.kkeml.gr/superstructure/ergostasio.htm
Φίλε Προμηθέα,
ΑπάντησηΔιαγραφήκάτι με αυτό που μου συστήσατε, κάτι με το σχόλιο ανωνύμου στο πιο πρόσφατο (το ποδοσφαιρικό) σημείωμά μου, αναρωτιέμαι κι εγώ τα όρια της επιλεκτικότητας σε αυτό που λέμε επιλεκτική ανάγνωση.
Καημένο Εργοστάσιο των μολυβιών...
Μολονότι δεν έχω διαβάσει το εργοστάσιο μολυβιών θα συμφωνήσω με την κριτική από το ΚΚΕ μ.λ. για τον λόγο ότι ο παντογνώστης αφηγητής είναι ξεπερασμένος και το να γράφει κάποιος ιστορικό μυθιστόρημα αφήνοντας να φανεί τόσο έντονα η εποχή του συγγραφέα δεν ανήκει στις λογοτεχνικές αρετές. Να τονίσω ότι δεν είμαι σχετικός με τη λογοτεχνική κριτική και δεν επιμένω πολύ στις απόψεις μου γιατί και ως αναγνώστης παραμένω κακός προς το μέτριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙστορικό μυθιστόρημα; Όπως ο 'Αυθέντης του Μορέως'; Μάλλον κάποια παρεξήγηση έχει γίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάντως το συνιστώ το 'Εργοστάσιο των Μολυβιών'. Όσο για την αφηγηματική τεχνική της μηδενικής εστίασης / παντογνώστη αφηγητή, κάθε άλλο παρά "ξεπερασμένη" μπορεί να θεωρηθεί.