Κατέβηκα για περίπατο σήμερα μετά την ψήφο (τον ψήφο). Στην Αδριανού είδα τέσσερις παπατζήδες (εντάξει, ο ένας έπαιζε με το μπιζελάκι). Είχα να δω παπατζήδες περίπου 25 χρόνια. Μπορεί να κάνω λάθος, ίσως να είχα δει έναν στην Ομόνοια το '90κάτι. Αλλά τέσσερις; Τέσσερις. Και θυμήθηκα ένα σύνθημα που επαναλάμβανε ο παππούς ο κομμουνιστής: "Παπαντρέα παπατζή, εμπατίρησες κι εσύ". Δε μου φαίνεται για πολύ της ΕΔΑ το σύνθημα, δεν ξέρω. Άλλωστε, δεν υπάρχει κανα βαθύ νόημα εδώ, ούτε συμβολισμοί κι υπαινιγμοί. Απλώς συνειρμικά αρμενίζω και αναρωτιέμαι τι να σηματοδοτεί ή που να οφείλεται ο πολλαπλασιασμός των παπατζήδων.
Ακόμα και εδώ στας Ελβετίας, έχουν κάνει θραύση (άρα το επιχείρημα για την οικονομική κρίση περνάει ίσως σε δεύτερη μοίρα, με πιο πιθανό την επιθυμία για το γρήγορο πλουτισμό)
ΑπάντησηΔιαγραφήτα κορόιδα με τη κρίση έχουν αναλογικό συσχετισμό;
ΑπάντησηΔιαγραφήεχω ακουσει πως σε περιοδους οικονομικης κρισης αυξανεται η ζητηση τυχερων παιχνιδιων.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλα αυτο που αρεσε ειναι το συνθημα. επικαιρο!
Γύρω στο '90 και '91 υπήρχαν πάντα ένας-δυο στην Ομόνοια και τα Χαυτεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, πάντως στην Αδριανού δεν είχα δει, και δη τέσσερις. Δηαλδή, σόρυ: τέσσερις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σύνθημα, ναι, εδώ χρειάζομαστε κάποιον με ιστορικές γνώσεις.
"Κορόιδα" -- κακό σάς βρίσκω. Τι είναι πιο πιθανό, να βρεις τον παπά ή να κερδίσεις το τζόκερ;
Και στας Αμερικάς κάνει θραύση το μπιζελάκι. Και στο Λονδίνο είχα δει κανα-δύο.
Στην Αδριανού, λίγο πριν τους Διόσκουρους, είχαν πόστο πριν κάτι χρόνια (2005-7 περίπου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια φορά, ένας από τους 5-6 εργαζόμενους της παρέας, μου ζήτησε ψαλίδι. Του το πρόσφερα με τη μύτη καμαρωτή. Με έκανε παρατήρηση πως δεν το δίνουν ποτέ έτσι, πάντα ανάποδα, με τα χερούλια μπροστά. Στο γυρισμό το ακούμπησε πάνω σ' ενα σκαμπό κάνοντας μια αργή κίνηση.
Αλάνια.
Έχουν παίξει και με μαχαίρια εκτός από χαρτιά.
Καλά μεροκάματα έβγαζαν.