Τάλως
Χωρίς σχόλια:
Ας υποθέσουμε πως θα έρθουν οι αγορές μ' αυτοκρατορικήν εξάρτυση πρωινού θριάμβου και όλα πάνε όπως τα έχουν προβλέψει οι γίγαντες της διανόησης του ΔΝΤ: έξοδο από την ύφεση το 2012, δυνατότητα αγοραίου δανεισμού, όλα τα ελέη του Θεού. Ποια χώρα θα ανακάμψει; Μια χώρα με υποβουλγαρικούς μισθούς; Με τριτοκοσμική ανισότητα; Με διαλυμένες / ιδιωτικοποιημένες τις δομές κοινωνικής πρόνοιας, με τεράστια έμμεση φορολόγηση και αρπακτικά τέλη από ιδιωτικοποιημένες δημόσιες υπηρεσίες; Με 25% ανεργία; Με συσσίτια και αστέγους; Με υποχρηματοδοτούμενη παιδεία και με εθνικούς πόρους που θα έχουν αποδοθεί προς εκμετάλλευση σε χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά; Με εργατικό δυναμικό που θα έχει ως όραμα την μετανάστευση (σε όσες χώρες τέλος πάντων δεν ισοπεδώσει ο νεοχουβερισμός και ο χρηματοοικονομικός παρασιτισμός); Με εργασιακές σχέσεις που θα δικαιώνουν, έργω, τους δολοφόνους που έστειλαν την μαφία εναντίον της Κωνσταντίνας Κούνεβα; Με κρατική καταστολή σε επίπεδα πέραν του Πολύδωρα; Με το υπόλειμμα δημοκρατίας που θα έχει απομείνει; Με την διαφθορά και το έγκλημα σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα (μια και η συσχέτιση μεταξύ μέσου εισοδήματος και διαφθοράς είναι μάλλον αντίστροφη...) Ποιο ακριβώς είναι το όραμα του ΓΑΠ και των επιτελών του; Η Ονδούρα;Μετανοείτε, γαμώ το κέρατό σας το τράγειο, γαμώ
Ο Radical μας δείχνει τα ερείπια του Ντητρόιτ και μας λέει "μπουάχαχα, έτσι θα τελειώσει ο κόσμος, έτσι θα μαδήσουν και θα πέσουν οι πόλεις σας, όχι όπως βλέπετε στις ταινίες καταστροφής". Ξέρει για τι πράμα μιλάει: εδώ ανοίγεις το Discovery Channel και το Science Channel και βλέπεις αποκλειστικά ταινίες καταστροφής (μασκαρεμένες σε ντοκυμαντέρια). Και να σκεφτείς ότι γελούσαμε που στα τέλη της δεκαετίας του '90 το BBC (ή το ITV; δε θυμάμαι) είχε δείξει κάτι αντίστοιχα στο Horizon και λέγαμε "κοίτα τους μαλάκες τους χιλιαστές, περιμένουν το τέλος του κόσμου".
Ξεμπερδεύοντας με τον Radical (πράγμα επιεικώς ακατόρθωτο, αλλά τέλος πάντων), το να δείχνεις το Ντητρόιτ και να λες "Να, να, να: έτσι θα σας κάνει τις πόλεις ο καπιταλισμός! Σκατάααα!" είναι σαν κάτι ταινιούλες εκπαιδευτικές της δεκαετίας του '50 που σου έδειχναν συφιλιδικά έλκη, φλύκταινες, ουλές, τρελοκομεία και παρκινσονιανούς τρόμους και σου έλεγαν "Να, να, να: έτσι θα σας κάνει το σεξ!".
Όσο για το τέλος του κόσμου, όλοι προσπαθούνε να μας πείσουν ότι έρχεται μεθαύριο και βίαια, cito et velociter: έτσι διευκολύνονται όλοι όσοι θέλουν να μας σωφρονίσουν. Είμαστε τόσο περιχαρακωμένοι μέσα στην απάθεια που μόνον αν μας απειλήσει με χρεωκοπία, πείνα, κατάρρευση, μαζική μετανάστευση, ασφυξία, πλημμύρες, σεισμούς, λιμούς, λοιμούς και καταποντισμούς μπορεί να ελπίζει κανείς ότι θα ξεκουνηθούμε. Πιο ξεκάθαρα: το τέλος του κόσμου το επικαλούνται οι εξουσίες για να μας σωφρονίσουν και οι ακτιβιστές για να μας αφυπνίσουν. Μόνο βόμβες θα μας βγάλουν από τα μωλ· σαν να λέμε: μόνον άμα σκάσει η μπουκάλα του γκαζιού ξυπνάω το πρωί.
Τρώγοντας φρίκη
Για πρώτη φορά αισθάνομαι φρίκη με το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Φρίκη. Συμβαίνουν φρικτά πράγματα: τα χωριάτικα-επαρχιώτικα αντανακλαστικά μας (σκύψε να περάσεις-σώπαινε-κοίτα αλλού) μεταμορφώνονται σε στάση ενός ολόκληρου λαού. Ο καθένας για πάρτη του και όλοι για πάρτη τους. Τι να ανθολογήσω εδώ; Σε ολόκληρη την Ευρώπη επιστρέφουμε σε αυτό που δουλεύει και ξέρουμε καλύτερα, τον αυταρχισμό, και εμείς χαμογελάμε χαζά. Ναι, υπάρχουν ελπιδοφόρες αντιδράσεις, σκόρπιες εδώ κι εκεί. Σκόρπιες όμως.
Να πω για το τείχος; Η μόνη συζήτηση που θα έπρεπε να γίνεται για το τείχος του Παπούτση θα έπρεπε να είναι αυτή και να λήξει εκεί το θέμα. Να πω για τη βραβευμένη σεφ Νικοπούλου; Να πω για τη μηχανή του Σκάι; Να πω για το σουρεαλιστικό να μη γίνονται συναλλαγές σε μετρητά για ποσά πάνω από €1500, με το έτσι θέλω, στα μουλωχτά;
Να δείτε που θα βγει κανας γενναίος νόμος κατά π.χ. της πορνείας. Ή θα έχουμε ένταση στο Αιγαίο. Ή θα συλληφθεί κανας διανοούμενος-τρομοκράτης, εγκέφαλος σπείρας. Ή θα αποκαλυφθεί ότι γνωστός τραγουδιστής κάνει κόκα. Ή θα ξεκινήσει καμμιά αμφιλεγόμενη πρωτοβουλία για τη μετανάστευση. Ή θα προκύψει κανα ορθόδοξο συλλαλητήριο για τη φοροκάρτα. Μέχρι να κατακάτσει ο κουρνιαχτός, η κυβέρνηση πάκμαν θα μας έχει φάει κάμποσες ελευθερίες. Μέχρι να αντικατασταθεί από οικουμενικό Διευθυντήριο.
Τι περικοπές μισθών και αηδίες. Ο ΓΑΠ ύψωσε ανάστημα και τα έψαλλε εκτός έδρας στους Τούρκους. Αυτός είναι ηγέτης. Χαλάλι του. Ποτε είναι οι εκλογές να τονεψαψηφήσομε;
ΑπάντησηΔιαγραφή