Είκοσι χρόνια τώρα είμαι σε διάλογο μ' αυτήν την εκπομπή. Ιδιαίτερα όμως την τελευταία δεκαετία μέσω διαδικτύου. Όχι συγκροτημένα, με συγκροτημένες απόψεις δηλαδή, αλλά με εικόνες, ήχους, λέξεις (λιγότερο ή περισσότερο μεμονωμένες) και ό,τι άλλο βρίσκω πρόχειρο. Ανάπηρος διάλογος, αλλά δεν θέλω άλλονε-νε. Για την περιγραφή της σχέσης νομίζω ότι πρέπει να επινοηθούν όροι ανάλογοι της χαρμολύπης: οργήρεμος, λαθόσωστοι, τσατιλονήφων, ομορφάσχημοι. Μέχρι τότε υπομονή. Πάντως, αδελφοί, λίγος Κίργκεργκαρντ δε βλάπτει, που έχουμε γίνει όλοι αριστεροί χεγγελιανοί. Άλλωστε ο Σέρεν είναι που διαδραματίζεται κάθε χρόνο στα γιορτινά τραπέζια. Επιμέρους παρατηρήσεις: Πρώτον, το "κοίτα Βόρειος Κορέα" για τον Κυνόδοντα πολύ μου άρεσε. Δεύτερον: Αν δεν έχεις καταλάβει τον Ήνο, ολόκληρος μαντράχαλος, τι να πω; Τέλος, ο Γκράμσι πρέπει να είχε γράψει από τη φυλακή: "Sono un pessimista a causa dell'intelligenza, ma un ottimista per diritto". Diritto είναι το δίκιο, η δικαιοσύνη αν δεν κάνω λάθος (πράγμα που είναι πολύ πιθανό -να κάνω λάθος). Οι αγγλοσάξωνες μεταφράζουν: "I’m a pessimist because of intelligence, but an optimist because of will."
Πάντως εγώ ξέρω ένα ζευγάρι που κόντεψε να χωρίσει για τον Ήνο, όταν παίζει σπίτι ή συμβία βγαίνει για καφέ! Εμένα μου άρεσαν όλα τα αστεία που ειπώθηκαν, κάτι θα' χω αυτόν τον καιρό. Σας είπε και ο άνθρωπος να μιλήσετε για γυναίκες και τον ντρίμπλαρες... Καταπληκτική εκπομπή, έχετε και πολύ ωραίες φωνές.
Τι να απαντήσει κανείς στον Κουκουζέλη, τον Τιτάνα και Ποταμό;
Λοιπόν, θα απαντήσω στα επιμέρους μόνο.
Πρώτον: χαίρομαι που σου άρεσε. Εγώ αυτό κατάλαβα. Οι άλλοι κατάλαβαν βίντεο κλιπ. Για μένα, βίντεο κλιπ έχει καταντήσει λ.χ. ο Βέντερς εδώ και δεκαετίες: η άχαρη, ψυχρή και ξεπλυμέ φωτογραφία του Λάνθιμου μόνο για βιντεοκλίπ δεν κάνει.
Δεύτερον: έχω μια εκτέλεση της Μουσικής για Αεροδρόμια με ακουστικά όργανα, την παίζω για χαλί όταν έχουμε κόσμο για τραπέζι. Εκτιμώ και σέβομαι το Low, το οποίο όμως δεν αγάπησα ποτέ. Αντιλαμβάνομαι ότι πήρε τους U2, κάτι θυμωμένα μοσχαρόπαιδα από την καταπράσινη πατρίδα της Murphys και του Κέρυγκολντ, και τους μετέτρεψε σε λαμέ-βινυλέ-ιλουστρασιόν Στόουνς (θε μου σχώρα με) της δεκαετίας του '90 με το Achtung Baby. Εκεί τελειώνει η σχέση μου με τον μεσιέ, σαν λάιτ John Cage μού φαίνεται.
Τρίτον: Αυτό είναι διασκευή, δηλαδή; Ottimismo della volontà, pessimismo della ragione. Είμαι πάντως βέβαιος ότι έχεις δίκιο.
Είκοσι χρόνια τώρα είμαι σε διάλογο μ' αυτήν την εκπομπή. Ιδιαίτερα όμως την τελευταία δεκαετία μέσω διαδικτύου. Όχι συγκροτημένα, με συγκροτημένες απόψεις δηλαδή, αλλά με εικόνες, ήχους, λέξεις (λιγότερο ή περισσότερο μεμονωμένες) και ό,τι άλλο βρίσκω πρόχειρο. Ανάπηρος διάλογος, αλλά δεν θέλω άλλονε-νε. Για την περιγραφή της σχέσης νομίζω ότι πρέπει να επινοηθούν όροι ανάλογοι της χαρμολύπης: οργήρεμος, λαθόσωστοι, τσατιλονήφων, ομορφάσχημοι. Μέχρι τότε υπομονή. Πάντως, αδελφοί, λίγος Κίργκεργκαρντ δε βλάπτει, που έχουμε γίνει όλοι αριστεροί χεγγελιανοί. Άλλωστε ο Σέρεν είναι που διαδραματίζεται κάθε χρόνο στα γιορτινά τραπέζια. Επιμέρους παρατηρήσεις: Πρώτον, το "κοίτα Βόρειος Κορέα" για τον Κυνόδοντα πολύ μου άρεσε. Δεύτερον: Αν δεν έχεις καταλάβει τον Ήνο, ολόκληρος μαντράχαλος, τι να πω; Τέλος, ο Γκράμσι πρέπει να είχε γράψει από τη φυλακή: "Sono un pessimista a causa dell'intelligenza, ma un ottimista per diritto". Diritto είναι το δίκιο, η δικαιοσύνη αν δεν κάνω λάθος (πράγμα που είναι πολύ πιθανό -να κάνω λάθος). Οι αγγλοσάξωνες μεταφράζουν: "I’m a pessimist because of intelligence, but an optimist because of will."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως εγώ ξέρω ένα ζευγάρι που κόντεψε να χωρίσει για τον Ήνο, όταν παίζει σπίτι ή συμβία βγαίνει για καφέ! Εμένα μου άρεσαν όλα τα αστεία που ειπώθηκαν, κάτι θα' χω αυτόν τον καιρό. Σας είπε και ο άνθρωπος να μιλήσετε για γυναίκες και τον ντρίμπλαρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτική εκπομπή, έχετε και πολύ ωραίες φωνές.
Τι να απαντήσει κανείς στον Κουκουζέλη, τον Τιτάνα και Ποταμό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, θα απαντήσω στα επιμέρους μόνο.
Πρώτον: χαίρομαι που σου άρεσε. Εγώ αυτό κατάλαβα. Οι άλλοι κατάλαβαν βίντεο κλιπ. Για μένα, βίντεο κλιπ έχει καταντήσει λ.χ. ο Βέντερς εδώ και δεκαετίες: η άχαρη, ψυχρή και ξεπλυμέ φωτογραφία του Λάνθιμου μόνο για βιντεοκλίπ δεν κάνει.
Δεύτερον: έχω μια εκτέλεση της Μουσικής για Αεροδρόμια με ακουστικά όργανα, την παίζω για χαλί όταν έχουμε κόσμο για τραπέζι. Εκτιμώ και σέβομαι το Low, το οποίο όμως δεν αγάπησα ποτέ. Αντιλαμβάνομαι ότι πήρε τους U2, κάτι θυμωμένα μοσχαρόπαιδα από την καταπράσινη πατρίδα της Murphys και του Κέρυγκολντ, και τους μετέτρεψε σε λαμέ-βινυλέ-ιλουστρασιόν Στόουνς (θε μου σχώρα με) της δεκαετίας του '90 με το Achtung Baby. Εκεί τελειώνει η σχέση μου με τον μεσιέ, σαν λάιτ John Cage μού φαίνεται.
Τρίτον: Αυτό είναι διασκευή, δηλαδή; Ottimismo della volontà, pessimismo della ragione. Είμαι πάντως βέβαιος ότι έχεις δίκιο.
Gasireu, δε θα χώριζα για τον Ίνο, θα χώριζα για τον Καζαντζίδη ή και για τον Ρέμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να του πω. Είπα να ρίξουμε το επίπεδο κι αυτός είπε να μιλήσουμε για γυναίκες -- απαράδεκτος.
Θα επανέρθω. Και ραδιοφωνικώς, ελπίζω.
Να τον διαβάσετε και τον Αμερύ, έχει δίκιο ο Ξυδάκης.
ΑπάντησηΔιαγραφή(μα, σε όλα τα τραπέζια τα ίδια κουβεντιάζονται;) :Ρ