Οικουρώντας

Σήμερα ήμουν άρρωστος κι έμεινα σπίτι.

Διάβασα μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Τσόμσκυ, και μπράβο στα παιδιά που την πήραν. Με εντυπωσίασε πόσο προσγειωμένος είναι ο παππούς, πόσο απλά μιλάει και πόσο διαφορετικός είναι ο λόγος του από διαφόρων Ελλήνων. Αυτό το τελευταίο πάντα με ξένιζε και με γοήτευε.

Μετά διάβασα στη Στερεοτυπία ότι πρέπει να οργανωθούμε για να υποδεχτούμε τους εξωγήινους. Καλό θα ήταν αυτό, αλλά έχω δύο ενστάσεις:
Αν κινδυνεύουμε από κάτι πραγματικά είναι από μετεωρίτες. Θα έπρεπε να αναπτύξουμε περισσότερο τα συστήματα εντοπισμού και εκτροπής αστεροειδών και κομητών -- θυμάστε εκείνον τον (σχετικά) βαρβάτο μετεωρίτη που έσκασε πάνω από το Σουδάν πριν καμμιά διετία και τον πήρανε πρέφα ώρες μόλις πριν μπει στην ατμόσφαιρα; Αν έσκαγε πάνω από καμμιά πόλη; Άσε που θα είναι μια υγιής απασχόληση για την έρευνα και την τεχνολογία, να έχουνε να μελετάνε και να φτιάχνουν οι αεροναυπηγικές και οι βιομηχανίες όπλων, να ρέει το χρήμα. Spacewatch, αγαπητοί, Spacewatch μας χρειάζεται.
Δεύτερον, αν μπούνε στον κόπο να έρθουνε μέχρι εδώ οι εξωγήινοι, θα είναι ή χίπηδες σταρτρεκτζήδες (μάλλον απίθανο -- ποιος χρηματοδοτεί εξερευνητικές αποστολές στου διαόλου τη μάνα), ή τίποτε ανελέητα ζόμπι που -- για να φτάσουνε μέχρι εδώ -- θα μπορούν άνετα να μας κάνουνε μια χαψιά (σιγά μη θέλουν να μας υποδουλώσουν -- όσο θέλουμε εμείς πια να υποδουλώσουμε τα άλογα, άλλο τόσο αυτοί εμάς). Κι αν είναι και αγχωτικοί-μεθοδικοί-ψυχανγκαστικοί τύποι, θα πάνε πρώτα σε καμμιά Αυστραλία, θα την κάνουνε προγεφύρωμα (ποιος θα τους αντισταθεί εκεί, το αυστραλιανό ναυτικό;), θα θωρακιστούν, θα κάνουν τα εμβόλιά τους και μετά θα μας την πέσουν. Ναυαρχίδες πάνω από τη Νέα Υόρκη και τέτοια μην περιμένετε.